Alle inzendingen over reiziger

Het gesnuif van een nieuwsgierige koe haalde de reiziger uit zijn trance. Hij knipperde even met zijn ogen, keek om zich heen en richtte zijn blik weer naar de roos. De magie was verdwenen, al was de roos nog even hardnekkig in haar statige schoonheid en verleidelijke geur.…

De reiziger zwijmelde haast van geluk en bedankte de man uitvoerig. Eenmaal geïnstalleerd in het schuurtje dankte de reiziger de Heer om Zijn ondoorgrondelijke voorzienigheid. Nu geschiedde het dat de reiziger iedere morgen op hetzelfde uur naar het huis van zijn gastheer trok om samen te ontbijten.…

vroeg de reiziger “Ach ach, ik word er slaperig van en loom, en hoe meer ik drink, hoe lomer ik word, en hoofdpijn krijg ik niet, alleen maar meer dorst...”. Toen werd het de reiziger teveel en hij vluchtte de vallei der dwazen uit.…

Deze staan aan de voorzijde van het station, maar zijn alleen toegankelijk in de daluren voor reizigers met een zwakke blaas op vertoon van een geldig plaatsbewijs en een toeslag. Reizigers die het niet meer op kunnen houden, wordt verzocht niet te zeiken en zo snel mogelijk naar huis te gaan.…

Reiziger! Onttrek u niet aan uw lot, zwak als uw vlees is moeten wij eisen, wij straffen u voor waar u niet was, toen u de Reis diende bij het leven. Zijne Keizerlijke Doorluchtigheid besloot als volgt: ,, Gij reizigers, u zijt voltalig en talrijk, voor Mij, de Keizer, zult u strijden en zoeken! Ooit voor mijn zoon, ooit voor mijn pa.…

Zij worden kennelijk als weinig anderen in onze maatschappij die ondanks alles bol staat van tolerantie uitgerangeerd, afgedankt, gemarginaliseerd.... ...hoog boven de hoofden van de aanstaande reizigers op het perron weerklinkt een galmende vrouwenstem: "Reizigers naar Den Haag Hollands Spoor worden omgeleid wegens een aanrijding"…

Het was een ongezellige drukte die veroorzaakt werd door een duizend-tal reizigers, die gestrand waren vanwege de hevige sneeuwval. Ja, lieve mensen, voor wie het nog niet opgevallen was, wij konden gisteren getuige zijn van maar liefst 10 cm sneeuw.…

“Maar”, wou de reiziger weten, “wat op de dag dat het vruchtbare zaad uwer nageslacht op dorre grond valt en de loot van uw stamboom een dode vrucht bevat?” Even was het stil. De wijzen keken beurtelings naar elkaar en naar de reiziger.…

Een mededeling voor de reizigers. Cadeautip: Wandelroutebox Nederland.…

Titel klopt, u bent onderweg en ik ook. Is allemaal de schuld van uw ouders toen zij vlinders en kriebels kregen in letterlijk onderbuikgevoelens. Daar moet een piemel in dacht pa en ma was het daarmee eens. Dat is ons aller vertrekpunt, tot de dood er op volgt. Leuk toch, twee mensjes reageren (opgetogen, dat wel) in een chemische reactie en sturen…

Want de forensenclub vond die kunstmatig opgekrikte treintjespunctualiteit niet in het belang van de reiziger. Want die miste steeds vaker zijn aansluiting, of moest sowieso een half uur langer aan reistijd inplannen, of zag zijn stoptrein zonder stoppen langs het perron scheuren.…

Neen vermoeide reiziger, U hoeft niet te vrezen!…

De overdekte overstapplaats was bevolkt met vele reizigers, zoekend naar de juiste rups om mee verder te reizen, tussen kerstwinkels vol feestverlichting die hun seizoensgebonden waren aanprezen. Tussen de reizigers en de rupsen vlogen witgevleugelde engelen, die in hemelse koren de mooiste kerstliederen zongen. Sommigen speelden fluit of viool.…

In gedachten zie ik op het station van Tilburg de eerste reizigers al met een verbijsterd gezicht de trein verlaten. Allemaal met een stempelafdruk op hun voorhoofd. Ach ja, dat was de conducteur zo gewend. En dan die verbijsterde blik in het gelaat van de baas van de treinwerkplaats in Haarlem.…

In een hasjwalmgeur lijken alle reizigers wel aan de XTC en speed. Of ze zijn van nature ADHD-ers. Door de bekende werkzaamheden was de terugreis behoorlijk in de war geschopt. Via een NS-werknemer werd ik naar perron 15 gestuurd, waar een intercity naar Rotterdam zou komen.…

Tenslotte, steeds weer andere gezichten, stemmen en soms ook belevenissen van de reizigers bij elke vaart. Ja, elke kleine reis, die ik voor mijn werk maak, heeft verrassingen. Dagelijks iets nieuws!"…

Het stipje op de dijk heeft de macht om tonnen aanstormend staal een andere richting op te sturen, de bestemming van honderden reizigers te wijzigen, het lot van enkelen te bepalen.…

Ze waren Wachtende Reizigers. Eerst reed onze bus een heel eind achteruit. De regisseur stond naast de cameraman aan de overkant van de bushalte. Toen hij het sein 'GAS!' gaf, sukkelde de bus schokkend richting bushalte. Daar gingen de deuren open en stapten de Wachtende Reizigers in, plús iemand met een groene klikobak.…

Maar nóg verschrikkelijker is het, dat men heeft bedacht dat de overgebleven reizigers dan maar een extra prijsverhoging moeten betalen om de weggelopen klanten te compenseren. Op die manier worden de bedrijfsrisico’s van de chipkaart wel héél gemakkelijk op het bordje van de reiziger gelegd.…

Menig reiziger heeft na vertrek uit Leeuwarden inmiddels een erg griezelig uurtje beleefd: met de knietjes bij elkaar, en angstig kijkend… En de Tweede Kamer stelde kritische vragen aan de minister. Want de veiligheid van de treinen mocht geen gevaar lopen.…

Oostende In 5 uur en 29 minuten heb ik 36 treinen en 6851 reizigers geteld en 30 minuten gewacht door vertraging.…

Maker en reiziger bleven ons onduidelijk. Hoe een en ander ook zij; mogelijk bieden de afbeeldingen een bescheiden "divertimento" of afleiding voor een ongeduldige of zieke bezoeker van ons ziekenhuis....…

Geen reiziger van betekenis. Nog vol van niets. Nog niet gekleurd. Nog niet gekreukt. Zonder handen. Zonder pen. Al wel losgelaten. Maar zo vrij als wit. Nog niet betast door ogen. Nog niet verraden door een lezer. Onveranderd. Zoals gedacht. Il incipio. Het begin. Het neerschrijven is reeds verraad. Aan de gedachte.…

De smerigste ellende manifesteerde zich in de gesprekken met mijn mede-reizigers en alleen een desolaat stilzwijgen leek nog adequaat en passend toen ons busje zijn weg vervolgde door de Godgewilde (?) welige landschappen waarover een nieuwe zomer zich ontvouwde.....…

Het is een komen en gaan van reizigers en passanten bij de uitgang van ons Tilburgse station aan het Burgemeester Stekelenburgplein op een zaterdag in de vroege lente van dit jaar. Sommigen hebben plaatsgenomen op de stenen balustrades aldaar. Daar wachten ook drie heren, gekleed in het blauw-gele uniform van de Stadsgidserij, op mij.…

Daar worden de mede reizigers stil van...stuk voor stuk lopen ze naar haar toe: je bent niet alleen, wij zijn er.…

Ze was niet de enige want al die gestrande reizigers richting Arnhem wilden ook naar huis. Dus liep het kleine kippenlijntje tussen Amersfoort en Ede hopeloos vol. Als haringen – maar dan rechtop - in een ton stond de menigte in de trein. De conducteur moest er zelfs mensen uithalen omdat er steeds nieuwe reizigers instapten.…

Een, of misschien wel dé belangrijkste oorzaak hiervan is de corona-pandemie die de toeristenstroom heeft drooggelegd, terwijl juist deze reizigers een van Cuba 's belangrijkste inkomstenbronnen zijn. Net als drie decennia terug, staan Cubanen weer uren in de rij voor de meest elementaire levensmiddelen...!…

Reiziger in een zwarte mist. Ontsloten aan het ziende oog, als overlevende op deze lichtloze dag. Luisterend naar gepiep en gebrom, lekkende kranen, fluisterende onzichtbare stemmen. Badend in het stinkende zweet van waterloze hitte. Lege koelkasten, geplunderde winkels en volle afvalbergen.…

Hetzelfde geldt voor genen die gieren om te reizen; reeds lang klaar zijn voor vertrek, maar (on)geduldig moeten wachten tot de tijd daar en de reiziger er klaar voor is. Dagen die weken en weken die maanden moeten duren. Verschil in tijd als reisvertragend of -bevorderend.…