Alle inzendingen over ritme

Onrustig water, opgezwiept door woelige winden, schuimende koppen en wuivend helmgras, daar strandt de zee op het zand, op het land, deinende duinen weerstaan de toorn van Neptunus. Eb en vloed, een immer weerkerend gebeuren, het houdt maar niet op. Ik denk dat ik de dag moet plukken, de aarde past zich niet aan mij aan, gaat ongegeneerd haar eigen…

....en op de televisie zie ik die opgewekte, vrolijke, hartstochtelijke Afrikanen die zo enthousiast hun trommels beroeren in een strak ritme. Bij hen wilde je zijn en bij hen wilde je sterven. Je danste nog je mallotige dans op het ritme van de trommels als oude man.…

Daar is allereerst het ritme, het oudste vormende pricipe. Juist de 20e eeuw heeft op dit punt een duidelijke vernieuwing plaatsgevonden. Strawinsky, Bartok en Messiaen zijn degenen die een verfrissende nieuwe impuls aan het ritme hebben toegevoegd.…

Beweringen moeten op ritme, rijm Psychische disposities, ironie Cynisme, sarcasme, lood in de knie a-katalektisch in armen venijn Vorm en inhoud bespringen de kater De schaamte, de vervreemding, het later…

Ritme, cadans en fluctuatie zijn de meest eigen dingen waar de tijd aan is te herkennen. Mensen houden niet voor niets van dansen, poëzie en wetenschap. Ik zou graag een toast willen uitbrengen op de tijd. De tijd is niet onze vijand. Tijd is niet de macht die ons ouder maakt en de dood in drijft.…

Op het kunstzinnig verantwoorde hoesje van de moole CD, geschonken door een vriendin, de gestalte, het silhouet van een slanke zwarte man en op de achtergrond de zonneschijf.... Een herinnering aan het zo uitgestrekte, immense, tropische continent dat in mijn jeugd al zozeer tot mijn verbeelding sprak. De muziek is rustig en rustgevend en zij…

Als nachtmens heb ik al jaren mijn ritme te pakken, ik voel me net een mijnwerker in de stilte van de onderaardse gewelven of een mol of een vleermuis. Ik gedij bij stilte, dan kan ik mezelf zijn, niet overdag met al die stoorzenders, lawaaimakers en dolgedraaide workaholics, die de nacht mijden als de pest en mij een pestlijder vinden. Mij best.…

Zoals elk volk zijn taal, zijn cultuur, zijn “duister” verleden heeft, zo ook heeft elke individu zijn gewoontes, zijn gebruiken, zijn dagdagelijkse rituelen. En die kunnen nogal wat uit elkaar liggen in eigen midden, in het verenigingsleven, in feite overal. Als je er even wilt blijven bij stilstaan ( je mag er gerust bij gaan zitten hoor!) zal je…

Wat hoop geeft voor de volgende wedstijden tegen België en Spanje: de herwonnen spelvreugde bij Plak, het voortreffelijke spelinzicht en aangeven van Bongaerts, het constante presteren van Lohues en het langzaam maar zeker zich opbouwende ritme bij Daalderop.…

De regen regent zachtjes en gestaag en haar rustige en rustgevende ritme tegen mijn ramen leidt me door de nacht. In het glanzende zwarte asfalt van de snelweg naast mijn woning weerspiegelen de rode, groene en oranje stoplichten en in de verte is de brede felrode band van neon van het tankstation zichtbaar.…

De Natuur, de arme Natuur die niettemin in het huidige tijdsgewricht haar treurige klaaglied zingt, volgt nog haar ritme, haar trouwe cadans van eeuwen her en een nieuw seizoen treedt in. Een zwak briesje beroert het gebladerte en zet het in beweging en een lichte, bleke hemel vertoont zich achter de grillige openingen in de bladertooi.....…

Zacht tikt januariregen tegen mijn venster in een gestaag ritme. De nacht treedt nu in..... De volgende dag toont de hemel zich vlekkerig, grijs en wit. Een enkele zwarte kraai houdt zich op tussen de fragiele, tengere boomstammen die hun bloei nog geduldig en lijdzaam afwachten.…

Eensgezind staan de gitaristen op het podium en vakkundig, artistiek, ten volle bereid de zaal met zich mee en in beroering te krijgen en de zaal leeft mee, de handen worden geheven; de zaal swingt op het ritme van de energiek gillende gitaren, de trompetten schallen en de drums weerklinken.…

mijn huis, met die zielige, kinderlijke figuren van dieren en die lallende, dronken mensen die tezamen een brevet van groot onvermogen betekenen en symboliseren in verhouding tot de echte kunst en de Schoonheid, tot de onovertroffen, eeuwige sterrenhemel, tot de verschijningsvormen van de Natuur die in haar kennelijk eeuwige cadans en haar gestadig ritme…

Eendrachtig roeiden we op het zwarte water in een gestaag ritme. Na afloop kwam de drank tevoorschijn in de houten barak en dan duurde het feest tot in de late uren....…

Joris begint op het ritme van de muziek smakgeluiden te maken en met zijn handen over zijn bovenlijf te strelen. Na 10 minuten roept hij: “Jeetje, is dit muziek voor bejaarden of zo, wat doen ze er lang over. Hé klapkut, schiet eens op!” En weer giert hij het uit van het lachen.…

En ach, hoe lachte men steeds bij de bakker om die uiterst flauwe one-liners die ik debiteerde en die helemaal niet getuigden van werkelijke humor, hoewel men het zo opvatte, terwijl men niet wist dat achter mijn bordpapieren façade zoveel meer schuilging: de werkelijke humor, de diepgang en de ernst die men niet aan me waarnam en het trouwe ritme van…

Het jaar passeerde snel en de natuur beantwoordde opnieuw aan haar aloude ritme. In deze nieuwe zomer brak mijn negenenzestigste levensjaar aan en weer stond mijn liefste vriendin met een boeket in het trapportaal.…

De rozerode hemel van een nieuwe dageraad vertoont zich achter het geboomte en in de loop van de dag zal deze plaatsmaken voor een grotere bleekheid. Zonlicht schittert op het gebladerte. En zoals grijze lokken haast aarzelend het hoofd van een oudere gaan bezetten als ontdekkingsreizigers die voor het eerst voet aan land zetten op een uitheems continent…

De klokken in Bangkok, Toronto en Moskou tikken gelijkluidend in hetzelfde ritme. Hun wijzers spoeden zich om steeds dezelfde trajecten langs hun wijzerplaten af te leggen. "Bid voor ons in het uur van onze dood!" Het uur van onze dood? Het uur van mijn vaders dood? Waar en wanneer zal het prijsgegeven worden?…

Het klokje zal trouw en in een gestaag ritme de uren wegtikken; de seconden, uren en minuten van mijn leven, van mijn nog ongewisse toekomst.…

Het pulserende ritme van de drums is als van een hart, als van mijn heftig bonkende, levendige hart dat klopt achter mijn ribben, figuurlijk gesproken de zetel van mijn liefdesgevoelens, van warmte en, eveneens figuurlijk gesproken, een hart dat gebroken kan worden, zoals vaak vermeld in de populaire Bouquetreeks-romannetjes en geheel volgens de "wetten…

De grammatica, het idioom, de wendingen, de woordenschat, het ritme en de melodie van de oude taal bleven ons grotendeels een duister geheim maar onze nog jonge leraar had de Griekse taal zozeer lief en hij declameerde uitbundig en overvloedig uit de oude geschriften.....…

De dagen komen en gaan: mevrouw brengt ze door in de stoel bij het raam en ze kijkt naar de vage omtrekken van de majestueuze kastanje, nu in volle zomertooi en ze volgt het gestage ritme van de zon, die haar baan langs de hemel voltooit, dag na dag, vermoedelijk tot in eeuwigheid.…

De trein zoefde over de rails in een aangenaam ritme en wiegde me haast in slaap en bracht me naar andere sferen, welhaast naar een ander continent, naar een ander universum, naar mijn veilige, vertrouwde woning waar esdoorns beschermend waken voor de vensterruiten, waar een pad tussen het groen als het ware slingerend een nieuwe toekomst in het leven…

Het ritme wordt steeds hoger, het publiek veert op. "Dit kan niet, dit is black magic, voodoo", hoor je overal. Steeds sneller gaat hij, de wetten van de zwaartekracht zijn op hem niet van toepassing. Hij gaat 7,8 spelers voorbij en als een ware Renoir passeert hij Jorge Campos met een briljante penseelstreek.…

Het bonzende ritme van de moderne muziek is nog sneller, nog harder – feestgangers hebben drugs nodig om het allemaal bij te houden. De strijd tegen onze nietigheid en tegen onbeheersbare dimensies vergt nog meer moed, meer uithoudingsvermogen, nog meer van onze krachten dan toen, die tijd.…

Zacht en grijs krult zij om mijn voeten, ik laat haar begaan, er gaat rust uit van deze oude dame en ik dein mee op haar ritme, zij weet als geen ander van wat er was. Zij is als de zee, warrelend watergolvend trekt ze me bij de enkels onderuit, spuit het natte zand tussen m'n tenen.…

Op het ritme van de wind. Vogels vliegen af en aan. Sommige zitten tussen het gebladerte uit te rusten of zomaar wat te dommelen. "Waarom doen rupsjes niets anders dan zich vol eten en in slaap vallen?" Aan die vraag komt het rupsje niet toe. Kwestie van hersencapaciteit. Jezelf vol eten. In slaap vallen als de één.…

Dansen op het ritme van jouw golvende lichaam. Je tong in mijn oor. Je heupen die mij doen groeien. JIJ met drie hoofdletters. Jij die mij kust. En ik wil, voel, doe en geniet. LUST Willen en doen. Jij en ik. Onophoudelijk aan de gang. Uitputtend. Zuchtend en steunend. Zonde in haar volle glorie.…