Alle inzendingen over vroegere

Bejaarden, ze slenteren op het voetpad, lopen voor mijn voeten als ik gehaast ben, denken dat ze alleen op de wereld zijn. En ze hebben tijd. Ze hebben zoveel tijd. Ze moeten nergens meer zijn, want ze zijn overal al geweest. Ze bestellen vlees bij de slager en ze wandelen er zo traag mee naar huis...

Als ik vroeger had geweten dat ik later zonder moeite een grote idioot zou worden had ik er niet zoveel moeite voor gedaan.

Ze stond in de keuken de vaatwasser in te ruimen toen ze opeens haar hand voor haar mond sloeg. Een glas viel rinkelend aan scherven op de stenen vloer. Het huilen stond haar even nader dan het lachen. Zuchtend pakte ze stoffer en blik. Een diner voor twintig man ging je niet in je koude kleren...

En nog herinner ik me die keren dat mijn Vader me mee nam op zijn arm om mij vervolgens op het tuinpaaltje van de kleine voortuin vol met paardenbloemen en goudsbloemen te zetten, zodat ik, naar rechts kijkend, als klein ventje, ook de schepen kon zien die door het kanaal voeren. En...

Vroeger kon je zwemmen in de singel bij je huis, wanneer het warm was. En bij hoge uitzondering mocht je ééns in de zoveel weken naar het échte bad, een afgebakend stuk plas waar men een oogje op je hield, de entree was een kwartje en er werd vanzelf verwacht dat je er dan ook de hele dag bleef....

Een veelgehoorde kreet: vroeger was alles beter, een tikje achterhaald want TOEN wist je niet beter, nam genoegen met datgene wat voorhanden was, immers: er was geen keus? Ouders met een volkstuin, wat betekende dat: seizoensgroenten bijvoorbeeld een aantal keren in de week voorgeschoteld...

Het was in de vakantieperiode maar hij zag er vermoeid uit. Met een zucht nam hij plaats aan het tafeltje naast me terwijl er nog plaatsen in overvloed waren om elders plaats te kunnen nemen. Het irriteerde me enigszins, want juist in het begin van de middag is het doorgaans heerlijk rustig in mijn...

Als kind al was ik dol op de velden en de wegeltjes achter het ouderlijke rijtjeshuis. We woonden vlak aan de rand van de stad, op een boogscheut van het bruisende stadsleven. Mijn ganse jeugd liep en fietste ik over de aangestampte aarden landwegen, de putten ontwijkend die jaarlijks werden...

Terugdenkend aan vroeger, ach hoe lang is dat geleden, heel lang in elk geval maar: ik kan zeggen, vroeger, heel lang geleden want het lijkt niet alleen een eeuwigheid, dat is het domweg ook. Dus een eeuwigheid geleden in de kinderschoenen die met moeite werden aangeschaft, de kleding die je van...

Ik denk wel eens aan vroeger. Op een verjaardag feest was het altijd gezellig. De zaterdagavond was meestal de gekozen avond om een verjaardag te vieren. Er werd koffie geserveerd met een slagroomgebakje en niemand klaagde over zijn gewicht en van cholesterol had men nooit gehoord. Sommige vrouwen...

Vroeger moest ik altijd (stiekem) lachen om oudere mensen die leken te vinden dat vroeger alles beter was. Helaas merk ik dit nu ook bij me zelf. Nooit gedacht dat ik dit ook zou zeggen. "In mijn tijd" klinkt misschien beter. In mijn tijd was je van de wieg tot het graf verzekerd voor...

Genoten heb ik als kind op de Oranjefeesten van een nabijgelegen dorp waar mijn oma woonde. Nog steeds mis ik die feesten, misschien omdat ik ouder ben? Maar ook graag terug denk aan dat enorme enthousiaste gevoel van toen? Mijn broer en ik waren verkleed als “medisch” personeel met een...

Het is nog heel vroeg op deze prachtige ochtend in mei. De zon staat al een stuk boven de horizon. Ik zit achterop de boerenwagen van oom Arend. We zijn op weg naar de koeien die gemolken moeten worden. Het paard, een Belg trekt sjokkend de wagen voort. Hij maakt zich niet druk. Schaamt zich ook...

...en voelde zich niet op zijn gemak bij zijn vroegere liefje. ''Ja Anita, dat klopt, we waren wel stout hé? Mijn eerste vrouw is van mij gescheiden en je begrijpt wel waarom, hé?'' Anita kreeg zowaar een rode kleur op haar wangen. Ja, dat wist ze nog. ''Ik weet het, jij ging...

Hoe kan ik nu zo dom zijn? Je hoort het wel eens op de televisie, over het ongewild een contract afsluiten. Je hoort hoe mensen worden omgepraat en daarom antwoord ik altijd als er iemand belt, direct met: nee, dank u wel. Maar nu ben ik er dus zelf toch ook in getrapt. Ik heb er heel de nacht...

Ik volg het journaal niet zo intensief meer. Het maakt mij somber en ik wil mijn verworven rechten behouden. Vroeger zeiden oudere mensen: “Vroeger was alles beter dan nu”. Ik vond mijzelf tamelijk modern en zou dat nooit zeggen, want ik vind deze tijd toch wel heel bijzonder. Toch is er...

zacht smaakt zij aan het begin, met het hare en het mijne. Waardoor de vervlogen gevoelens onze zachte lichamen transformeren tot het harde genootschap van de vervlogen uren. De uren met zachte gevoeligheid en soms een harde hand. Haar hand… Haar zoete fluwelen handen. Overal overheersen handen...

Er klinkt een liedje van Neil Young op de radio. “Hart van goud”, ik heb het al dikwijls gehoord. Een traan rolt uit mijn oog. Waarom denk ik aan vroeger? Het muziekprogramma wordt onderbroken door het weerbericht: Regen! Waarom luister ik er naar? Ik ben iets uit mijn leven verloren...

Zoon en ik zitten aan tafel. Het bordspel ‘Dolfje Weerwolfje’ staat tussen ons in. Ik vind het een waardeloos spel. Teveel regels, teveel wendingen. Zoon loodst ons er doorheen. Hij spreekt me af en toe streng toe. Ik speel liever ‘Mens erger je niet’. Daar hoef ik niet bij na te denken....

Vandaag las ik in de krant: Sterren halen de kerst in huis. Nou kan mij het geen kerstbal schelen wat BN’ers uitvreten thuis maar ik moest wel even terug denken aan de kerst vroeger bij ons in huis toen ik het las. Sint Maarten en Sinterklaas hebben we weer gehad. Dat waren de feestelijkheden...

Ik ging er eens goed voorzitten. Wat zou de intocht van Sinterklaas voor mij in petto hebben. Als je een dagje ouder wordt dan ga je vreemde dingen doen. Natuurlijk hoopte ik op een stevige confrontatie tussen de voor- en tegenstanders van een Piet met een enigszins onnatuurlijk zwarte huid. Dat...

Mensen denken zo onderhand dat, als ze mijn gedichten en dergelijke kennen, ik iets met bomen heb. Laat mij het maar gelijk bekennen – dat klopt wel een beetje. Het mooie aan oude bomen vind ik onder andere de gebarsten en getekende rimpelige karaktervolle schors. Het zijn net oude mensen met...

Het was koud, het vroor dat het kraakte, een dikke laag sneeuw bedekte onze tuin. Binnen was het gezellig en vooral warm, mam vroeg mij kolen te scheppen. Met een warme jas, wanten, muts, das en met bont gevoerde laarsjes ging ik de sneeuw in, de kolenkit op de slee. Behendig schepte ik de kit...

Toegegeven: als begin is de kop al verwarrend rommelig, maar ik weet geen betere te verzinnen, aangezien mijn inzending even zo verwarrend en als “van de hak op de tak springend” zal kunnen overkomen. Desondanks zal ik trachten er een enigszins logische lijn in te brengen. Gaat-ie, komt-ie . ....

...en keek op en glimlachte nerveus, het was haar vroegere vrijer schele Joop, een maat van Wouter in de bajes. Hij zag er netjes uit in zijn zwarte kostuum, zijn scheve vlinderdasje en glimmende schoenen. Ze wenkte hem bij haar te komen zitten en dat deed hem genoegen, want daar kwam hij al en gaf...

“Waag het niet uit je bed te komen,” had vader gezegd... Als ’s avonds het licht in zijn kamertje uitgaat en hij alleen achterblijft, knijpt het jongetje zijn ogen stijf dicht en duikt op zijn rechterzij met zijn hoofd diep in het kussen weg. Meteen hoort hij het vertrouwde kaboem,...

...mezelf gaan geloven. Heel langzaam leid jij je vroegere ik naar de pijn en het verdriet dat haar zo hard heeft gemaakt. Jij probeert mij te geven wat jou ooit is afgenomen. Jij bent degene geweest die heeft benoemd dat ik geen intake moest krijgen voor dit en dan woonproject, aanvankelijk mijn...

'Nog geen interesse in digitale fotografie?' werd me laatst gevraagd, toen ik op een grote weide een in de verte grazend beest probeerde vast te leggen met mijn kleine handpalm-Olympusje-gewoon-met-een-rolletje. Eigenlijk ben ik er wel aan toe. Als ik een jaar of tien geleden al was overgegaan op...

‘Je moet niet terugkomen,’ Aan het woord is een ervaren medewerker van een boorplatform. Hij adviseert een oud-collega die om gezondheidsredenen niet terug mag komen, dus het kan ook wel een vriendelijk advies zijn, maar zo komt het niet over. ‘het is niet meer gezellig’ vult hij...

Het moet in de jaren vijftig van de vorige eeuw zijn geweest. Ik was een jaar of 12. Een geldloper van een niet meer bestaande bank sprak mij aan in een stille straat. Na enig gezellig gekout vroeg hij mij of ik wel eens met mijn piemel speelde. Ik kreeg een kleur want dat was, volgens de normen...