Alle inzendingen over wanhopende zoeker do

Opmerkingen: Het curieuze van deze foto is dat je vanuit zee gezien zo het flinterdunne duin van vissersdorp Ter Heijde herkent, ook de rechteropgang vanaf het strand. Alleen de achtergrond klopt niet. Het kerkje staat er vanuit dit perpectief terecht niet op. In 1933 was de nieuwe bebouwing van Ter Heijde afgerond(in 2e W.O. door de Duitsers als de…

Je keek niet door de zoeker naar de buitenwereld, maar in de zoeker naar de binnenwereld. De meditatie was de handleiding om dit toestel te bedienen. Ik sluit mijn ogen en denk aan die ene roos die uit het niets tevoorschijn komt. Eerst als een zwakke afbeelding,daarna als stralend object.…

Waarmee ik maar wil zeggen Fred: er zijn 'zoekers' en er zijn 'liefhebbers'. Er zijn 'gevestigden'en er zullen 'nieuwkomers'zijn. En de aantallen? Die zeggen niks.…

Ik zeg u, de dagen zijn te lang, de nachten nog veel langer. En verdomme 's nachts als je wakker bent dan dreunt de waarheid binnen als paukenslagen tegen oogbollen. De sensoren staan wijd open de popmeters op maximaal, het komt binnen als een alles verwoestende modderlawine. Chaos en ruis en dringt in de ether van mijn hersenschors. Paniek is…

.'' Wanhopig was hij en hij slenterde naar de kledingzaak. Eerst keek hij door het raam of er klanten waren. Een dame stond te pinnen bij de verkoopster en verliet de zaak. Toen ging hij naar binnen en meteen kwam een knappe jonge deern naar hem toe en zei: ''Dag mijnheer, waarmee kan ik u helpen?…

Alsof er een regenbui geweest is, een wolk vol met nare dingen die in een keer naar beneden zijn gekomen, alsof de aarde is bedekt met alle letters van de meest dodelijke ziekte die de aardbol teistert. Alsof elk stofje wat er van overbleef, aan schoenen is blijven hangen en op die manier de huizen is binnen geslopen! De heerschappij van de ziekte…

Why did you do it; why did you do that thing to me?)…

Meneer lag op zijn buik en op zijn knieën als een minnaar aan de voeten van zijn geliefde te metselen op het braakliggende terrein achter ons Paleis Raadhuis. In het voorbijgaan merkte ik op: "Zwaar werk!" "Ja, repliceerde hij. "En ik heb levenslang". Andere heren, even verderop, waren bezig met enorme machines - toonbeelden van menselijk vernuft…

Daar, in die buurt, de buurt waarin tien van mijn woelige jeugdjaren voorbijvlogen als de ijlende, rusteloze wind, verheffen zich nu de muren, verheft zich nu de façade waarachter zich een drama ontrolt. Van buiten af kan men die stenen façade nietsvermoedend beschouwen, onwetend als men is van de kwellingen die hart en ziel, geest en gemoed teisteren…

Summum van socialisme in ‘t dodenrijk. Alle doden zijn gelijk, zonder bezit en zonder verleden, de dood heeft geen geheugen. Alle doden zijn even oud, er is geen dood, doder, doodst.…

Ik was 's middags al geweest bij de repetities en raakte meteen vertederd door onze Goudse zangeres Do, ik had haar nog nooit gezien en gehoord, maar wat een zuivere, gevoelige, krachtige stem heeft zij en wat is ze ongelooflijk mooi! 'O Do!', schreeuwde ik tijdens de avondvoorstelling. Ik was een van de eersten en dus stond ik ver vooraan.…

En van deze lijst haal ik dan weer taken die ik op m’n to do lijst zet. Als ik dat niet doe, dan kom ik nooit aan mijn doelen toe, omdat mijn to do lijst dan vol staat met andere dingen.…

Een voortdurend reizende gezichtseinder zweeft voor die wilde zoeker uit, voert deze in gedachten mee over heel de aardbol. Wordt het verlangde gevonden? Hij peinst zich moe bij al die denkbeeldige landen en oceanen. Opeens klinkt er een donderslag vol opbeuring! De luchtkoepel staat stil: de pasvolwassene kent zijn stee en bestemming!…

Na do rei. Masti kol. Roda snoldika virsa kastoek ma kroep. Do shi sana klei. Ah! Nai di va! Gorema pal ki das. Gadar pro termidar. Alko das nardan distan. Troegoesh mo alda fago. Sopra fasta golgo dar, ni allan do gokar aldokian vando deso mak. Pushti kai mak allis. Comador va nush po midor. Ne doek ushda djaf lori bat. Dorit.…

Toen hij de deur achter zich dichttrok, sloeg de wanhoop toe.... De nacht duurde eeuwig en ze zat al die tijd roerloos op bed. De telefoon in haar handen geklemd...Maar deze bleef zwijgen... Het ochtendlicht drong meedogenloos door in de kamer. Een nieuwe dag, maar zonder hem...…

De zeventig- en andere hogere plussers van vandaag herinneren zich nog hun kindertijd al te goed, o.m. de oorlogsjaren van WO II. Gebrek aan alles was de toonzetter. Ze weten nog maar al te best hoe er in de rij werd gestaan voor het afhalen van de rantsoeneringszegels, voor de zeldzame aangekondigde haringlevering, de bedeling van schlamm (kolen-slik…

Ze hebben haar beroofd. Wanneer is niet bekend. Wie het was evenmin, of waar hij heenging met de buit. Niemand die wist wat het was, het geroofde, dus opsporen was onbegonnen werk. Hij had een stukje genomen en kwam later terug. Voor nog een stukje, een heel kleintje maar. En zij voelde zich een beetje vreemd. Maar wat het was, dat gevoel, dat wist…

De rat haast zich om uit handen te blijven van de man in het zwart. Grote zware passen weergalmen in de lege kerk. Onder de preekstoel door, over de harde houten banken vlucht hij weg voor de koster. Net denkt hij de vrijheid te hebben bereikt als een vlammende pijn door zijn lijfje schiet. De riek doorboord zijn romp en in de weinige seconden die hij…

De slaap, de zoete, verkwikkende slaap, die de ledematen lamlegt en de geest verdooft, wil niet komen en de begerige, hebzuchtige tentakels van de wanhoop strekken zich naar me uit. Het regent en de tranen die ik huil zijn onzichtbaar voor hen die ik overdag in de ogen kijk, voor hen die ik dagelijks toelach......…

Zij vragen zich wanhopig af of hun liefde geen krachtig obstakel vormde tegen je fatale besluit. In de kerk trachtte de pastor je dood te verzachten met de ceremonie, met de liederen, met de gedichten en met de kaarsen, maar jouw ogen hebben de zomerdag niet meer aanschouwd, die warm en mild was.…

Buurtbewoners zien mevrouw sinds kort niet meer wandelen door de straat. Mevrouw sluit zich niet meer aan in de rij voor de kassa. Mevrouw zal voorbijgangers en winkelpersoneel nooit meer haar brede, hagelwitte maar geveinsde glimlach tonen waarachter haar onzichtbare, verwrongen ziel schuilging die verborgen bleef in de cocon, in het harnas van haar…

Nu haar dagen begonnen waren te korten, nu haar borst verminkt was, waren wanhoop en vertwijfeling in haar innerlijk samengeklonterd tot massieve gesteenten en de neerslachtigheid was als een inktvis met zuignappen die haar in zijn onheilspellende omhelzing gevangen hield....…

Haar inktzwarte, wanhopige hart had zij met zich meegenomen, in zich gedragen, voortdurend, en het vergezelde haar als ongewenste reisgenoot, ongeacht de luxe en genoegens, die aan haar niet besteed waren.....…

Als momenten van de meest wurgende, ziekelijke en ziekmakende wanhoop herinner ik me de tijd, denk ik terug aan die zomer waarin ik mij bevond voor die woning in de C.-straat, die zich als een langwerpig lint, als een krocht uitstrekt.…

langs de gevels en hoe ik tenslotte mijn heil moest zoeken bij die hulpdienst die echter geen hulp bood voor wat betreft de verre, verloren vriend, schijnbaar voor altijd verkerend in transatlantische contreien en sferen, naar wie mijn hulpeloze, intens machteloze armen en handen zich, figuurlijk gesproken in zinloos, zinloos verlangen en machteloze, wanhopige…

Hij had altijd tijdens de vergaderingen met schijnbaar goedmoedige, tevreden en rustige blik in het rond gekeken; nooit was daaruit een spoor van angst, vertwijfeling of verwildering naar voren gekomen. Wellicht bestond zijn rust uit het vooruitzicht van de daad waartoe hij heimelijk maar onwrikbaar had besloten, de daad die voor hem de verlossing…

Een volwassen man van achtenvijftig jaar ligt hele dagen op de bank en kijkt mij hulpeloos, hulpbehoevend en vol wanhoop als een zombie in de ogen. De sigaret is nog zijn enige en ultieme troost. Hoe ver zijn nog het wurgkoord of de fatale sprong voor de Intercity?…

Ik wist niet dat ik zomaar op internet naaktfoto's van mijn geliefde, Goudse zangeres Do kon scoren, maar het is echt waar, ze stond zelfs in Playboy. Heel raar om haar daarna als Maria in The Passion te zien schitteren, maar ja, het leven is nu eenmaal zeer verwarrend.…

Een tekst die zich ook leent voor een marslied is DO WAH DIDDY DIDDY van Manfred Mann; een fragment: ‘There she was just walkin' down the street (voorzanger) singin' Do wah diddy, diddy, dum diddy do, (soldaten) snappin' her fingers and shufflin' her feet (voorzanger), singin', Do wah diddy diddy, dum diddy do. (soldaten enz.)…

Twintig jaar geleden kreeg ik als werkloos do-centje een baan in een asielzoekerscentrum. Ja, ik was Wilders ver vooruit. De COA zei nog dat ik niet moest schrikken van wat ik daar zou aantreffen. Dus schrok ik me Hare Majesteits’ hoedje. En daar schrok de COA zo van dat ik in de WAO kwam.…