Alle inzendingen over werkzaam

We waren genodigd in een huis, in een appartement, in een van die straten die gekenmerkt worden door de strakke, functionele, rechtlijnige en haast demonisch aandoende bouwsels, kortom door de architectuur die razendsnel verrezen is na het afscheid dat ik heb moeten nemen van de allerliefste, in een wijk waarin mijn jeugdherinneringen liggen opgestapeld…

Het valt niet te ontkennen dat het een schitterende bos bloemen was die de redactie van de Wijkkrant had laten bezorgen en ook het kaartje waarmee de collega's zich achter me schaarden getuigde van medeleven en was aardig. Het toonde spelende kinderen in een sprookjesachtige omgeving in de trant van Ot en Sien. Spoedig scheen echter, figuurlijk…

De Nieuwe Koninklijke Harmonie in de Stationsstraat in Tilburg draagt het predikaat "Koninklijk" met verve en met recht. Het is gegrift in zilverkleurige letters in de chique plaat naast de zware toegangsdeur die ik open met een lichte druk van mijn hand; ze geeft gemakkelijk mee. Binnen in de chique ambiance kan men zich thuisvoelen. Donkerbruin,…

In een merkwaardig gewelfd doosje uit tropisch hout dat rondingen vertoont als van een voluptueuze dame, bewaar ik nog altijd enkele curieuze en nietige en zo schamele voorwerpjes, enkele herinneringen of souvenirs, zoals daar zijn: een lok van het grijze, stugge haar van mijn oude moeder, afgeknipt toen haar stervensuur naderde, het fragiele, zilveren…

Hij is gestrest van alle werkzaamheden waarmee hij op dit moment bezig is en mist het overzicht. Hij raakt in paniek. De man wijst nieuwe opdrachten af in de hoop wat meer overzicht in zijn planning te krijgen. Overzicht gaat hij krijgen nadat hij bestaande werkzaamheden heeft afgerond.…

De gehelmde heren hebben de straat nog altijd niet verlaten. Ze marcheren en paraderen er nog altijd en kouten opgewekt en joviaal met elkaar en slaan elkaar kameraadschappelijk op de schouders. Aan de overkant van de straat liggen onduidelijke materialen die een mij onduidelijk doel dienen en die kennelijk hun bestemming nog altijd niet gevonden…

Dat de belastingdienst weer een knuppel in het hoenderhok gooit is inmiddels wel duidelijk en heel goed te merken ook, zeker in de thuis- en verpleegzorg! Daar waar jaren geleden de - met name - de thuiszorg haar medewerkers juist attendeerden om vooral “voor zichzelf te gaan beginnen" is nu diezelfde regel de reden dat de thuiszorg (verpleging en…

Met honderden kranten op mijn bagagedrager ging ik op pad. In die tijd werd "De Tilburgse Koerier" nog uitgegeven, onze populaire wekelijkse krant, momenteel gemist door velen en nu uit de roulatie en vervangen door "Stadsnieuws". Ik had me aangemeld om onze krant te bezorgen, in een wanhoopspoging, die, naar ik goed besefte, wel moest mislukken…

Vader, je hebt op je kantoor, waar tot je treurnis en diepe vertwijfeling je noodlottige en ongewilde carrière zich voortsleepte, dag aan dag, jaar na jaar en wel gedurende veertig jaar je eindeloze en nutteloze berekeningen moeten maken, terwijl het leed en het ongeluk als het ware uit je poriën stroomde en je aanvloog als een voorhistorisch monster…

Uit de verre diepten van mijn verraderlijke en turbulente leven dook zij op; zij die mij kende en die naast mij stond; die ik al vroeg mijn bekentenissen kon toevertrouwen en nu is zij er nog, waar de ongenadige dood zovelen wegnam. Bij "Anvers" wacht zij nog op mij.... In een lang-vergeten, duister seizoen had ik mij toevertrouwd aan de typemachine…

Meneer lag op zijn buik en op zijn knieën als een minnaar aan de voeten van zijn geliefde te metselen op het braakliggende terrein achter ons Paleis Raadhuis. In het voorbijgaan merkte ik op: "Zwaar werk!" "Ja, repliceerde hij. "En ik heb levenslang". Andere heren, even verderop, waren bezig met enorme machines - toonbeelden van menselijk vernuft…

Buslijn zeven "legt aan" bij haar halte aan de Dillenburglaan als een trots schip aan de kade. Boven haar voorruit blinken de oranje letters van haar bestemming: "West, Twee Steden Zkh". Ze is op weg naar mijn wijk, waar mijn mensen wonen, voor wie ik eens werkte, wier verhaal ik beluisterde, wier stem ik vertolkte. Bij de stuurse, onwillige…

Op het Stadhuisplein zijn de heren aan het werk, omringd door het zand dat aan de oppervlakte is komen te liggen. De aarde heeft het prijsgegeven als een oprisping, als ware het tevoorschijn gekomen uit een ongeziene, voorheen geheime ondergrond, als uit een onbestaanbaar innerlijk orgaan. De stoere, forse heren dragen oranje kledij. Zij laten zich…

De heren waren opnieuw gekomen: de laatste hand moest worden gelegd aan de werkzaamheden. Het geluid van boren was spoedig hoorbaar. Toen ik uit ging zag ik dat de bruine deuren van de berging die zolang de ondergrondse ruimte hadden afgesloten tegen de buitenmuur gestapeld stonden.…

Wonderlijk; de wetenschap ontleedt de mens om er uiteindelijk achter te komen dat het toch een mooi werkzaam ingenieus geheel is!…

De drijvende krachten blijven in en achter de mensen met àlle stuwingskrachten in mij werkzaam! Groeien om te willen leiden, bloeien om een eind te maken aan algemeen lijden.…

Men vroeg mij de vertrekken van het gebouw te stofzuigen en het zou mijzelf ontgaan hoe ondeugdelijk en gebrekkig ik deze werkzaamheden uit zou voeren. Een gigantische afwasmachine braakte langdurig grote hoeveelheden servies en bestek uit die ik af moest drogen.…

In de avond schemert het licht door onze beide glazen deuren en dan is ze daar, in het andere appartement, bezig met onduidelijke werkzaamheden. Ze is nog jong en draagt haar jeugd als een aureool. Ze is mijn onbekende buurvrouw.....…

"Wat is uw naam?", vraag ik de man die, als in stille, placide bedachtzaamheid, kennelijk gewikkeld in eigenzinnige, esoterische overpeinzingen, op de bank zit in de gemeenschappelijke, kale woonkamer die hij deelt met zijn mede-cliënten van de inrichting. "Mijn naam is Gijs", repliceert de man. Zijn schedel die zijn geheimen herbergt is kaal…

Tot mijn verrassing werden de twee grote, fraaie boeketten aan huis bezorgd; kennelijk als dank voor mijn redactioneel werk voor een wijkkrant en voor mijn notuleerwerk. De hoofdredacteur van genoemde krant had zich uitermate bezorgd en zorgzaam getoond om mijn longziekte, maar al te spoedig, onverwacht en onverhoeds, zou het reservoir van de affectie…

Nu is dan op het indrukwekkende bouwwerk op ons Stadhuisplein de trotse naam "Tilburg", vergezeld van het logo met de drie torens aangebracht. Lange tijd sloofden stoere gehelmde heren zich uit om dit majestueuze resultaat te verwezenlijken. Achter deze imposante gevel, destijds nog niet gerenoveerd, was eens het toneel van mijn mislukkingen, van…

Het viel niet te ontkennen dat het aardige jonge studenten waren die de belastingaangiften behartigden. Zij "zetelden" in een omvangrijk lokaal van "Wijkcentrum West" waarin ook ooit gymlessen plaatsvonden en een kunstzinnige muurschildering herinnerde aan jeugdig enthousiasme. Een toch wel wat norse jongeman met donkerblonde krullen, die wanordelijk…

We schrijven maart 2021. De narcissen in het plantsoen die mij al begroetten bij mijn komst in deze straat en in deze woning, meer dan 30 jaar geleden, tonen hun maisgele en citroengele bloemen al en de bomen aan mijn venster dragen al heel kleine twijgjes, voorboden van een nieuw seizoen.... Op een mooie poster in de hal van ons appartementencomplex…

Grote, grijze, holle buizen liggen er zij aan zij naast elkaar, klaar voor gebruik, als enorme mergpijpen in de etalage van een bakkerswinkel en 's-nachts is het geluid te horen van onduidelijke, maar kennelijk noodzakelijke werkzaamheden, uitgevoerd door mannen in lichtgevende kledij.…

Toen mijn mislukking tenslotte aan het licht kwam en zich overduidelijk manifesteerde, werd ik verbannen naar de "barak", een dependance in de Lange Nieuwstraat waar mannen in stofjassen hele dagen rondschuifelden, in de weer met vage, schimmige, onduidelijke werkzaamheden.…

Gekleed in het maatpak, gezeten rond een tafel, snauwden zij mij toe: "U bent nors, u past niet binnen de cultuur van dit bedrijf" Ik aanvaardde mijn afgang, de terugweg, het failliet van mijn werkzaamheden......…

In Tilburg-West bevindt zich naast de eengezinswoning van een huisarts een klein binnenplaatsje met een lokaaltje waar de psychologe zitting houdt. Daar komen de slachtoffers en gedupeerden en lijders aan de gebruikelijke kwalen, zo prominent geëtaleerd in sommige magazines en zelfhulpboeken: angst, depressie, autisme, ADHD en wat dies meer zij.…

In 1979, toen de sneeuw viel, is ze geboren, mijn trouwe Ilonka, die mij op een goede dag geschonken werd. Ze is gekomen en ik verklaarde haar geen werkgever te zijn en dit voor haar nooit te zullen worden. Met Kerstmis bracht ze me een geschenk, namelijk een feeëriek landschapje, een straat met huizen van hout, waarachter een lampje brandt.…

Ineens dook hij op uit de krochten van het gebouw waarin ik mij bevond en als het ware uit de diep verzonken krochten van het verleden, noemde hij mijn naam ("Ineke!") en stak zijn hand uit. "Meneer Van de M." repliceerde ik en de avonden doken razendsnel voor mijn geestesoog op. Avonden gevuld met en gedomineerd door mijn notuleerwerk; met het…

We schreven negentiendrieënzeventig. Ik had de leeftijd van twintig jaar bereikt. Het leek vrienden die over mij waakten gunstig als ik eens bij wijze van proefneming de veilige omgeving, de beschutte cocon van mijn ouderlijk huis zou verlaten om de gewenste zelfstandigheid te ervaren en te verwerven die een grotere mate van onafhankelijkheid en…