Alle inzendingen over ze

Elke week zag ik haar, elke week een praatje, over van alles en over niks over kinderen over het weer kortom wat er ook voor onderwerp was, we hadden het erover. Als zij zich even omdraaide, was haar man degene die het gesprek gezellig voortzette. Allemaal elke week, vaste prik. Natuurlijk wisten we beiden dat: we geen van allen gezond zijn- of…

Er is hoop in bange dagen, oftewel, er is hoop op het volgende: iedereen heeft recht op vrije dagen, vakantie en natuurlijk ook het personeel dat in de zorg werkt. Logisch hoor, want ooit zat ik daar zelf ook in en had evengoed recht op vrije tijd. Dat er soms cliënten langs kwamen indertijd precies op etenstijd en genoeglijk mee-aten dat was een…

Den Haag is de laatste dagen het toneel van vernielingen, vechtpartijen, arrestaties en bijeenkomsten van mensen die het allemaal zat zijn, zat omdat ze binnen moeten zitten, omdat er regels zijn, omdat ze die regels niet wensen te hanteren, omdat ze de kont tegen de krib gooien en dat is dus de reden dat half Den Haag het toneel is geworden van abnormale…

Het verbijstert me, dat veel mannen afhaken in een relatie wanneer een vrouw ziek wordt, of eigenlijk formuleer ik dit verkeerd: als een vrouw de diagnose borstkanker krijgt, dan zijn er nogal wat stoere mannen die de pleitvaart nemen. Tot mijn verbazing hoorde ik afgelopen week van een aantal dames dat dit hun overkwam en dat is pas goor! Daar…

Ze zit in de zorg, een magnifiek beroep ook nog en is er gelukkig, is er blij en zit er op haar plaats, tot nu. Ze zit in de zorg, ziet de hele wereld aan ellende aan zich voorbijkomen, haar bureautje ligt vol, telefoon roodgloeiend en ze vult de dagen! Ze zit in de zorg, ook met het - eerst virus, toen epidemie en nu een pandemie, de werkzaamheden…

En zo komt er in de mailbox een berichtje: logisch natuurlijk want daar is die digitale box voor, dat: vanwege een aanstaande afspraak in het ziekenhuis ik ‘even middels digid moet inloggen’ om wat vragen te beantwoorden? Nou heb ik daar een bloedhekel aan, om via dat digid gebeuren sowieso een weg te banen in dat hele ziekenhuis gebeuren en dus:…

Ze heeft een heerlijk ruim huis, een huis met drie verdiepingen ook nog en dat is best luxe in deze tijd, zeker als je bedenkt dat het nu verdraaid lastig is om sowieso aan een huurwoning te komen, maar ja, ze woont er al jaren en is echt niet van plan om te verhuizen! Niet alleen omdat ze het er ontzettend naar d’r zin heeft maar ook omdat: verhuizen…

TOUR DE FRANCE DE FEMMES Laten we eerlijk wezen de vrouwentour is een stuk leuker dan het berekenende rijden bij de mannen. Hetzelfde geldt trouwens ook voor het voetbal - geen supervrouwen, toch wel degelijk topsport.…

Ze heeft Thomas gevraagd nog een keer te komen. Ze komt hem tegen in de kleine supermarkt. Nou ja mag je het wel supermarkt noemen? De enige winkel die het dorp rijk is. De makkelijkste en snelste manier om haar drankvoorraad aan te vullen. Voor de vorm koopt ze ook een brood en een niet meer hagelwitte bloemkool. Nu hij geen rechercheur meer is kan…

.............................................................................. Het leven is een ingewikkeld apparaat, waar ze pas op je oude dag de handleiding komen brengen. .............................................................................. Geluk moet wél van twee kanten komen, vind ik. ..............................................…

.............................................................................. Werken is: je ongelofelijk druk maken over dingen, waarvan je voorheen niet eens wist dat ze bestonden, op een adres, dat je hiervoor niet kende, met personen die je niet wilt kennen en met een energie en een persoonlijkheid die je eigenlijk niet hebt. ...............…

Het leven is niet makkelijk. Misschien moet je alle verwachtingen, zelfbeelden en zelfnarratieven laten varen om echt in het moment te leven. Zen-boeddhisme, een mix van taoïsme en boeddhisme met de typische Japanse meedogenloosheid, is één manier om dat te doen. Ik kan mijn gedachten soms niet synthetiseren, omdat ik alles in één keer wil bevatten…

Ergens in het mooie, rustige Groene Hart van de provincie Zuid-Hollend speelt een klein dartel meisje op de kwekerij van haar vader. De vrolijke Tess danst heen en weer tussen bloemenrijen, die heerlijk geuren en haar wilde bewegingen bemoedigen. Vlinders, kevers en bijen smullen hier naar hartenlust en laten Tess hun meerstemmig lied horen: "Lieve…

Slotwoord op 'De erfenis'. Op 5-2-2019 zat ik te bellen op een bankje in de stad, zojuist afgewezen door de zoveelste psycholoog, beklaagde ik me tegen mijn vriendin. Tegenover me liep een man die mijn aandacht trok en dat was wederzijds. De man kwam verward over. Misschien is het een gek, dacht ik. Hij boog zich voorover aan de andere kant van…

Het is tijd voor herwaardering van de draak. Ja, ik val maar meteen met de deur in huis, want het zit me hoog. Teveel en te vaak kom ik teksten tegen die nog verwijzen naar de westerse negatieve kijk op dit bijzonder mooie dier, dat zoveel prachtige eigenschappen bezit. Zelfs een tekst van Hans Stolp om de draak in onszelf te verslaan, een ritueel dat…

.............................................................................. Iedereen heeft een wond, iedereen heeft een zaadje, iedereen heeft een schaduw, iedereen heeft een tijd, iedereen heeft een verhaal waarin hij wil geloven. Iedereen weet dat alles maar een maskerade is voor de harde waarheid dat alles uiteindelijk zinloos is. Dat maakt…

Uilenstede, Amstelveen, begin jaren 90. Vlak onder de Buitenveldertbaan, waar de vliegtuigen bij westenwind om de tien minuten met donderend geweld landen en overvliegen. Het lijkt wel of ze bijna met hun uitgeklapte landingsgestel de bovenste verdiepingen van de 12-hoog studentenflat kunnen raken. Het is november. Ik ben een van de weinigen die…

Je moet goedaardig zijn tegenover je eigen creaties, want ze komen alleen maar terug, in een andere vorm, als ze weten dat ze altijd welkom zijn, en niet bij de deur beoordeeld of afgewezen worden omdat ze niet in hun beste vorm bij je aankloppen. .............................................................................. Als iets maar lang genoeg…

--------------------------------------------------- Het was het jaar 1972. Nozems waren we, maar aardige nozems. Opeens was overal, op de radio, in de kranten, aanplakbiljetten achter ramen van winkels, het woord 'Bangladesh' in de mode. Wisten wij, kinderen uit een steeds welvarender worden Nederlands boerendorp, veel waar dat land lag…

DIE GROTE MENEER, HEER VAN EEN BEER Er was eens een beer (verbaasd kijken) een hele grote witte beer (nog meer verbaasd kijken) maar hij voelde zich een grote heer (vanzelfsprekend kijken) werd graag aangesproken met meneer dat gebeurde ook keer op keer maar plotseling op een keer (alsof het uit het niets komt) en dat deed zo pijnlijk zeer…

Ik ben weer terug. Terug in mijn oude ziekenhuis, dat ik twee jaar geleden overspannen en opgebrand heb verlaten. Met een oprotpremie, een doekje voor het bloeden, dat wel. Voordat ik definitief bij Sanne introk vernietigde ik mijn diploma's en papieren. Weg, met de Dixantrommel vol hardloop, schaats- en wandelmedailles, weg met al die diploma's waar…

Vervolg op 'Het berouw'. Het afronden van de erfeniszaken. Er werd duizend euro gemist van de erfenis. Hoe of dat zat, vroeg de gemeente aan mij. Dat wist ik destijds uiteraard ook niet. Mijn advocaat stuurde, op mijn verzoek, een brief naar mijn familie met deze vraag. Op deze officiële manier moest moeder wel antwoord geven. Dus liet zij haar…