Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

En zo: raakt men overwerkt

Ze zit in de zorg, een magnifiek beroep ook nog en is er gelukkig, is er blij en zit er op haar plaats, tot nu. Ze zit in de zorg, ziet de hele wereld aan ellende aan zich voorbijkomen, haar bureautje ligt vol, telefoon roodgloeiend en ze vult de dagen! Ze zit in de zorg, ook met het - eerst virus, toen epidemie en nu een pandemie, de werkzaamheden werden uitgebreid natuurlijk toch: komt ze elke dag met een opgeruimd gezicht en humeur aan en verzet spreekwoordelijke bergen! Dat dit collega’s motiveert om meer werk voor haar neer te leggen, neemt ze op de koop toe, immers: ze zit in de zorg, dus iets extra in deze tijd kan…- moet kunnen toch?

Ze zit in de zorg en langzaam maar zeker komen de voortekenen van- het niet meer bolwerken van het overvolle bureau leeg te maken- de talloze telefoontjes te beantwoorden, het extra werk van de collega’s er ook nog bij te nemen en daar- waar ze gewoonlijk met een lach op het gezicht de dag begint, sleept ze zich erheen…naar de zorg. De dagen lijken veel langer en eenmaal thuis is ze dermate uitgeput dat een maaltijd maken er niet meer inzit, dus een cracker moet de maag vullen, immers, ze zit in de zorg en dat gaat voor!

Dan: het onvermijdelijke gebeurt, ze zit in de zorg, en zit er doorheen, ze is op, versleten, te moe om te denken, te moe om sowieso actie te nemen, het lontje is op, afgebrand en vuur is niet voorhanden! Ik zeg haar, je pleegt roofbouw, als je dit door blijft zetten, heb je zelf zorg nodig en dat: was de juiste opmerking want ze liet de baas weten niet te kunnen komen werken! Het ging niet meer, de batterij is leeg! De baas vraagt, nadat ie gecheckt heeft of het met corona te maken heeft- hoe lang denk je nodig te hebben om op te knappen?

Ehhhh, wat? WAT zeg je, stellen ze die vragen voor dat men informeert hoe het met je gaat? Nou dan had ik wel een antwoord geweten namelijk: mijn elastiekje is gebroken en omdat het lastig is aan grondstoffen te komen, moet ik even wachten tot die geleverd zijn, dat: beste mensen, is nou de hedendaagse zorg! Mensen die 24/7 met shit te maken krijgen en dus soms ook als zodanig behandeld worden, zet je daar je pet voor op, of zakt je broek hiervan af?

Ik wens je beterschap!

... Ze zitten in de zorg maar mogen niks mankeren ...

Schrijver: An Terlouw, 18 januari 2022


Geplaatst in de categorie: ziekte

5.0 met 1 stemmen 88



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)