Alle inzendingen over VERLANGEND

Ik wilde al lang niet meer dat ze ging. Ik wilde dat ze bleef. De hele nacht. Ik had het willen fluisteren in haar oor. Ik had het van mijn balkon willen schreeuwen. Ik deed het allemaal niet. Ik verborg mijn verlangen. Ze had duidelijk gezegd al dat ze niet zou blijven slapen. Wij waren niet...

Duistere schemering. Ochtend. Vroege ochtend en ik lig wakker en naakt in mijn bed ergens in een afgelegen stadje in Italië. Jij bent beneden, in de kroeg. Mijn ramen zijn gesloten. Ramen uit horizontale stukken hout. Over de houten vloer zie ik de zon haar hart ophalen. Een accordeon speelt uit...

Als gedachten drijven konden zouden de mijne nooit verdrinken. Verdrinken in de alledaagsheid van alledaagse ellende. Nachten en dagen van piekeren zinloze gedachten opleverend. Met de spectaculaire momenten van een briljante gedachte. Maar die momenten dat een spectaculaire gedachte tevoorschijn...

Ik mag mezelf gelukkig prijzen met twee verschillende ogen. Het rechteroog is het realistische oog. Mijn linkeroog draagt haar ideaal der droom als een groots kristal in zich mee. Samen verlangen de twee ogen naar vrede van de zee. Twee ogen die zich buigen en bogen over moraal, liefde en rede....

Met mijn voorhoofd leunend tegen de koele muur, armen, gespreide vingers, buik, benen en tenen tegen de muur gedrukt. Ik wens bij haar te zijn. Doch niet in zwaar beton, onbeweeglijk zijn. De grove materialen die samengeperst een karakter vormen. Karakter van warme, beschermende geborgenheid....

...Drachtens vlijt een blij bestaan schenken." De fee zweefde weg om zich aan haar taak te wijden, terwijl de aardman weer in de molshoop verdween, naar zijn bos terug verlangend. De schrijver van deze geschiedenis hoopt dat de wind, ook het zwakste zuchtje, in Smallingerland vaak tot mensen...

Zolang je jezelf alleen concentreert op het doel, zie je geen hinderpalen en als je jezelf alleen richt op de hindernissen verdwijnt het doel uit het zicht.

Het is mogelijk overal gelijkertijd aan te komen, indien men gelooft dat alles terugkeert tot niets.

Het welbekende ooievaarspaar zoekt weer zijn plaats op het dak van het boswachterskantoor bij het bevallige riviertje de Mark. De vogels beginnen aan een gezond en vruchtbaar voorjaar. Het hoge oude nest, dat uit verschillende lagen bestaat, geeft een beschermend tehuis aan vier kuikens. De...

Nog altijd verblijft hij daar, is hij daar, in de inrichting, zijn miserabele thuis, zijn verblijfplaats. Daar denkt hij aan mij, wacht hij op mij, die hij altijd zozeer verwelkomt, naar wiens komst hij zozeer uitziet. Onbekend blijft mij altijd hoe in zijn zozeer gemankeerde brein de...

In het veelbewogen jaar dat achter mij ligt, ben ik na lange tijd weer eens naar de bioscoop gegaan. Het is tegenwoordig gemakkelijk om alle films die je graag zien wilt op een van je thuisschermen te bekijken. Maar het grote witte doek blijft toch een unieke ervaring. En de films die ik uitzocht,...

...voor iemand die daartoe de kracht niet heeft. Ondanks de tekortkoming van het lijf zag ik een jeugdig wijf verlangend naar koketteren. Ja mensen, ook de onvolkomenen dromen wensen.

Zoele zefier waait zacht door het veldje vol hoog gras. De bruingele pluimen deinen zacht, terwijl ze allemaal in dezelfde richting wijzen, trillen met tere weemoed, verlangen mee te zweven op die voortglijdende lucht. Maar ze hebben de edele gedachte dat ze zich zorgzaam moeten blijven buigen...

De jaargetijden doen gekke dingen met ons mensen, de herfst blaast bladeren en stormt takken, een leven naar de knoppen. Een kastanjeboom staat kleverig afwachtend in kale wintertakken, ik waai uit en verlang naar de winterse rust, warm onder de dekens. De lente komt toch wel, miljoenen nuances...

Ik wil jullie nog één ding zeggen over dit aardse leven. We verlangen allemaal naar menselijke liefde, tederheid en erotiek, maar de werkelijkheid stelt zwaar teleur. De meeste verhoudingen gaan kapot, slechts weinigen weten het te redden en dan vaak heel schijnheilig. Het verdriet van God is net...

Afgunst is enkel een emotie, waarachter een positief verlangen schuil gaat, om een soortgelijke ervaring te willen meemaken! Aangezien de werkelijkheid nog niet daarmee gelijk loopt, wordt dit gevoel voornamelijk als negatief ervaren. Het ligt in mijn streven zo weinig mogelijk negatieve emoties...

Het siert nog altijd mijn kamer: ik heb het tegen mijn "schoorsteen" geschoven die overigens geen haard doet branden. Het is Haar lievelingsbureau, van binnen bekleed met de gouden stof waarmee ook ons bankstel bekleed was. Zij, mijn allerliefste die niet meer leeft, beschreef het bureautje eens...

Maar hij… Ondanks de donkere wallen onder zijn ogen, hij is wakker. Hij is er. Als de wereld slaapt, en ook ik begin te doezelen, houdt hij me wakker. En hij… Hoe zou ik het kunnen weten? Maar toch zie ik, dat zijn ziel vol hoop is, vol verlangen om alles te zien, alles te kunnen voelen,...

Er hangt een tak over het water. Een tak tot in de puntjes geloofd met prachtbladeren, bladeren met nerven met net iets minder groen. Die tak wiegt een weinig in de lentewind, het water breekt gouden glitters van weeromstuit. Waarom die tak daar hangt weet niemand, en het is ook niet duidelijk van...

Borderline is soms één minuut me gelukkig voelen, intens, tevreden en dan weer die onrust. Straffen moet ik, zeer voelen, ik voel niet, ik besta niet, ik ben niet. Borderline is “laat me met rust”, “rot op” en tegelijk “bel, bel me”, “houd van me”, “geef om me”. Borderline...

Daar liepen we met de handen van de wind, zomaar droomverloren te stotteren als gehandicapte weesjongens, met snotterende neuzen. Het was de eerste keer dat we de zee in volle glorie zouden zien, en met onze korte benen leek de weg daar naar toe oneindig, alsof er een buitenaards verlangen zich in...

Ik staar naar het scherm van mijn laptop en in het felle schemerlicht zie ik hoe de contouren van mijn welgevormde lichaam zichtbaar worden als vuurvliegjes in de nacht. Een onbeschrijflijk gevoel van verlangen vult mijn hart bij het zien van de knappe mysterieuze man die onherkenbaar...

Afgezien van alles in onze woelige, onzekere, gestoorde wereld verlangen wij als mensen allemaal naar veiligheid, welzijn en bovenal daadwerkelijke liefdesuitingen. De strijd om te overleven beheerst ons allen, maar ten diepste willen we allemaal onze geliefden beminnen en bemind worden door onze...

Ik wil niet beweren dat iedereen maar in de wilders weg anderen mag beledigen of discrimineren of pesten, MAARRRR.. waarom zou iemand niet mogen zeggen dat ie minder Marokkanen in Nederland wil? Waarom worden Marokkanen niet volwaardige Nederlanders als ze hier wonen? Dan hoeven ze zich niet...

In het helle, schelle, onbarmhartige en ijzingwekkende witte licht dat reflecteert in de spiegel van de kapsalon vallen me lijnen op in mijn verouderde gezicht die ik voorheen nog niet had waargenomen. Zijn het de sporen, de beddingen, uitgesleten door mijn tranen die als riviertjes over mijn...

De momenteel allerwegen zozeer gevreesde virussen hebben kennelijk nog altijd niet via de nauwe, fragiele schachten die mijn keel met mijn longen verbinden de laatstgenoemde organen bereikt die door een onbekende zijn opgehangen in de borstholte als het chassis van een auto.... Ik ben opnieuw...

...en wetens vlucht eenieder in stervensnood, verlangend naar dat gebaar. En dat komt dan maar niet, heb mij ongeremd voor de leeuwen gegooid, als een gladiator de tanden en klauwen bevochten, de duim omlaag, Cesar is lauwerkrans getooid, gekooid. Ik vraag mij af, wilt u dat ik een hart...

...ik van u mag, ik koester ze en kijk er naar uit, verlangend naar de keerzijde van mijn gelijk, mijn geluk. Ik bewaar mijn eigen verval, tanden vielen letterlijk uit mijn mond, ik kon ze niet meer tegenhouden, ik heb ze nu in mijn zak. Verouderen maar nog niet grijs, ik word steeds jonger ouder,...

Ik droom elke nacht van je. Zelfs in mijn dromen droom ik dat ik van je droom. Soms denk ik dat er celdeling in mij heeft plaats- gevonden en jij de nieuwe cel bent, die razendsnel zich duizend maal duizend maal duizend vermenigvuldigt en mijn ik verovert op een wijze zoals ik nooit anders zou...

Zolang het leven zingt als een ruisende beek in het berglandschap,zolang dans ik met jou in gedachten, langs de glimmende terrassen van de desa,tot aan de steile rotsen van de oceaan. Eindeloos draaien totdat de kleuren vervagen als een bromtol, die de wereld laat spinnen vanuit mijn verliefde...