Alle inzendingen van costa

Daaronder, daar waar de bodem is waar niemand terecht wil komen zingt een wezen een lied. Verscholen tussen het gebladerte van de tijd. Terwijl de klok tikt zingt een nachtegaal zijn eigen lied. Hij heeft nu eenmaal het geluk daarboven op die mooie tak te kunnen zitten. Het was vanaf die mooie tak dat hij de twee verliefden zag zweven in hun eigen…

In een kamer vol vreemden waar jouw ogen mij niet kunnen zien maar mijn gedachten de jouwe proberen te raken sta ik in het licht van hunkerende liefde. Weggaan is net zo min een optie als wegblijven omdat ik je eenvoudigweg zou missen. Weet je nog? Die mooie avonden in het park? Nooit week je van mijn zij. Onze wederzijdse beloften die schuld maken…

Het was warm vandaag zuchtte Joe in gedachten terwijl hij zijn pruimtabak uitspuugde. Joe zat op een stoeltje in de schaduw van zijn tankstationnetje te wachten op klandizie. Zijn tankstationnetje was gelegen tussen twee gehuchten. Het ene nog achterlijker dan het andere. Het leek wel of die twee gehuchten een wedstrijd hielden wie de meeste inteelt…

Dwalende lichten die hem de weg wezen. Schaduwen bewogen om hem heen. Schenen hem te omsingelen. Pijn in zijn hart deed hem besluiten eeuwig door te lopen terwijl de wolken begonnen te dreigen. De aasgieren staarden vol verrukking naar dat wezen beneden hen. Blijven cirkelen was hun devies. De hemel scheurde open en de engelen daalden vol toorn neer…

Hier zit ik dan weer te schrijven. Alsof ik niets anders kan. Ik doe in ieder geval weinig andere dingen met zoveel plezier als schrijven. Dansende letters die mij in de ogen aankijken en vragen of zij vandaag ook aan bod mogen komen. Ik wilde je even bedanken. Zomaar. Omdat je er bent. En omdat je in mij gelooft. En zo tikt de klok verder en…

Steeds weer van rol verwisselen. Oude gewoontes samen met oude bekenden weggooien. De geschiedenis uitwissen. En dat terwijl mijn innerste nooit zal veranderen. Nooit meer Costa zei ik ooit. Steeds weer terugverlangende naar mijn eigen ik. Nog een keer zei hij. Om het af te leren. Want liefde gaat waar niets anders komen kan. Waarom ging jij ooit…

Dwalende gedachten over mijzelf. Waar moet het heen met mij zonder jou? Als zou ik vertrekken met een vliegtuig. Hoog boven de wolken uitkijkend naar niets. Zo voel ik mij. Eindbestemming nul. Ladderzat en stomme dingen zeggend tegen een vreemd persoon. Kiss me and smile for me. Ik vertrek vandaag voor altijd liefste. En ik weet niet of ik ooit…

De start van het avondland in mijn geest aangevuld door het morgenland aangeboden door ons hart. Conversaties die opdroogden. Met als gevolg dat het geloof in ons beiden vervaagde. Toekomstvoorspellers die ons zeiden dat wij een lang leven voor ons hadden. Maar dan wel apart zoals nu blijkt. Nu ben ik wakker geworden uit onze gezamenlijke droom. Bij…

Waarom zou ik nog schrijven? Waarom? Geen idee. Mijn schrijfsels schijnen zoetsappig te zijn. Ze schijnen te vallen onder de categorie..Kiss me and smile for me.. Nou en?? Daarom wilde ik ermee ophouden. Vanwege die weegschaal die naar het negatieve uitsloeg. Tot ik bericht kreeg van mensen die mij vroegen waar mijn woorden bleven. Want zij misten…

Als een slapende oceaan die frisheid uitademt en mij verwelkomt. Zo bekijk ik jou. Als een zwaluw die de zomer aankondigt. Een zwaluw die om zijn liefde heen vliegt. Kom laat mij verdrinken in je liefde en sterven in je armen. Laat mij je liefhebben zoals de aarde de maan liefheeft. Laat mij er voor je zijn. Laat mij mijn liefde aan je geven. Laat…

Een horizon vol met niets omdat het verleden de toekomst verzwolgen heeft. Dromen die op een verkeerde golflengte zitten zodat zij niet doorkomen. Jongeren die dromen van de tijd die komen gaat. Ouderen die dromen over vervlogen dagen. En de klok die maar doortikt. Wat is het antwoord? Niets. Als schreef je het antwoord in het zand. Niemand zou…

Ik heb gepakt. En ben klaar voor ons vaarwel. Kus mij en glimlach die mooie glimlach van je. Vandaag is de dag dat ik verder trek. Ieder wolkje dat ik zie zal ik jouw naam geven. Ieder liedje dat ik fluit zal aan jou zijn opgedragen. Iedere gedachte die mijn in mijn hoofd ronddartelt zal mij bedwelmen. Omdat die gedachten alleen maar over jou zullen…

Oceanen die zo moeilijk te bevaren zijn omdat de nevel de wereld verbergt. Tijd die stil schijnt blijven te staan. Zeemannen die legendes waarheid zien worden terwijl de angst met de golven meegroeit. De oceaan die in razernij het schip met zijn bemanning laat weten wie de baas is. Machteloos drijvende op een oceaan gevuld met angst terwijl gebeden…

Sluit je ogen maar. En droom over ons. En hoe we samen oud worden. Weet je wat? We gaan samen dromen. Dromen over ons beiden. Hoe we elkaar kussen en diep in de ogen aankijken. Ik zal eens tegen je oor blazen omdat ik weet dat jij dat fijn vindt. En als ik weg ga dan kom ik weer terug. Terug naar ons. Omdat wij twee een geheel zijn. Weet je nog?…

Dagdromen over hoe het had kunnen zijn. Zoals het ooit eens was. Het moment was er maar de wil niet. Bij mij tenminste. Omdat het een moment was waar onmogelijk gevolg uit had kunnen voortkomen. Onbegrijpelijk? Voor wie weet wat ik bedoel is het in het geheel niet onbegrijpelijk. Gevolgd worden door jou. Overal waar ik ben ben jij ook. Omdat je in…

Verveeld stond hij voor zich uitstarend glazen te pouleren. Zoals gewoonlijk was er in de 24uurbar weer eens niets te doen. Dertig verdomd lange jaren werkte hij hier nu. Hij was pas twintig geworden toen hij destijds hier kwam werken. Dat waren nog eens tijden. Zijn vrienden van toen benijdden hem dat hij dagelijks in de buurt kon zijn van zoveel mooie…

Wachten op de haven die mijn veiligheid garandeert. Ondertussen dobberend op de oceaan van gevoelens. En maar het eeuwige wachten op de opkomst van de zon zodat de duisternis verdwijnt. Ik, de kapitein van mijn schip vol gevoelens die wacht op het licht dat mij de weg zal wijzen. Ik aanschouw het drijvende wrakhout van de schepen die mij zijn voorgegaan…

Het volgen van onze gevoelens. Of dat nou gevoelens van lust of liefde zijn. Het zijn gevoelens. ONZE gevoelens die ieder van ons met zich meedraagt. En dat is nu precies waarom het draait. Geven wij ons aan een ander vanwege gevoelens van lust of vanwege gevoelens van liefde? Wat is liefde eigenlijk? Is het een vorm van genegenheid of misschien een…

Ooit was er die vrouw. Die mooie vrouw. Die altijd aanwezig was. In mijn hart en in mijn geest. Maar toen gebeurde het. Woorden stopten. De bron van inspiratie droogde op. En toen was het voorbij en bleven alleen nog maar de herinneringen en het onbegrip van onze naasten. Geluk werd vervangen door ellende. Warmte door de kilte van de eenzaamheid. Zo…

Dragende krachten uitgezonden door emoties ook wel genaamd liefde. Krachteloosheid uitgezonden door lege zielen die verteerd worden door eenzaamheid. En de grote vraag die men zichzelf steeds stelt. De vraag die wacht op het antwoord bij welk kamp men nu eigenlijk behoord. Nachten zijn lang en dagen kort. Nooit geweten dat de wereld in leven kon blijven…

Gekke dingen doen om jou te vergeten. Bergen proberen te verplaatsen terwijl dat natuurlijk niet mogelijk is. Mijn hart eruit scheuren en het jou voorhouden om je vervolgens te vertellen dat ik jouw pijn volhoud. Kan alles niet. Maar ik kan mij niet verzetten. Ik kan mij niet verzetten tegen gevoelens die mij alleen maar ellende opleveren. Dat doet…

En zo zit ik hier met mijn beste vriend. Hij die zich bij mij kan uithuilen. Hij die mij een sterke schouder bied waar ik dan weer op uithuilen kan. Na gemiste kansen. Na het doen van stomme dingen. Stomme dingen die men doet waaruit dan vervolgens gevoelens naar buiten komen die niet kunnen. Omdat het gevoelens van een onmogelijke liefde zijn. Bijvoorbeeld…

Als gedachten drijven konden zouden de mijne nooit verdrinken. Verdrinken in de alledaagsheid van alledaagse ellende. Nachten en dagen van piekeren zinloze gedachten opleverend. Met de spectaculaire momenten van een briljante gedachte. Maar die momenten dat een spectaculaire gedachte tevoorschijn komt zijn zo zeldzaam. In jouw armen voelde ik mij…

BEGEREN Jouw schoonheid. Je mooie lichaam. Zo hoog en zo diep. Liefde is zo mooi als lust toelaat. Dansen op het ritme van jouw golvende lichaam. Je tong in mijn oor. Je heupen die mij doen groeien. JIJ met drie hoofdletters. Jij die mij kust. En ik wil, voel, doe en geniet. LUST Willen en doen. Jij…

“We zijn hier samengekomen om een man te herdenken die sporen heeft nagelaten in vele levens. Harry was een aparte man. Hij liet mij altijd denken aan de figuur Fat Bastard van de Austin Powers films. Om kort te zijn. Harry was dik. Zijn familie heeft mij aangewezen om de grafrede te houden. Ik zal mij proberen te kwijten van deze zware taak.…

Als de wind door mijn haren waait en de spijt steeds groter wordt zwelt het ongenoegen aan. Het begin was zo mooi. Zo zoet. Hoe zoet zuur kan worden is een bedrog van de natuurkundige wetten van onze liefde. Of moet ik zeggen van onze gevoelens die ooit de liefde vertolkten? Pijn was op gegeven moment de basis van onze relatie. Op het geestelijke…

Het was nacht. De stad was leeg. Verdwaasd liep hij door de straten. Het hoefde niet meer. Vorig jaar had hij zijn baan verloren. Buiten zijn schuld. Zijn vrouw, waar hij zoveel van hield, had het nodig gevonden om met zijn beste vriend het bed in te duiken. Uitgelachen hadden ze hem toen hij hen daarmee geconfronteerd had. Zijn kinderen moesten niets…

Hier loop ik dan. Tegen de ijskoude striemende wind in. Het is als heeft de atmosfeer de oostenwind geschapen om de mens te laten zien, nee te laten voelen wie de baas is. Die droge ijskoude oosten wind welke je longen tart. Zelfs het ademen doet pijn. Ik loop over de landweg die her en der bedekt is met bevroren plasjes water. Het ijs kraakt onder…

Ga weg. Ga dan. Ga de vrijheid in. Toe maar. Niet bang zijn. De wereld is van jou. Laat de ellende achter je en doe het. Begin iets nieuws. De pijn van het nieuwe zal je hart er niet uitrukken. De pijn van het onbekende hou je wel uit. Je kunt ervan dromen om te gaan. Maar niets is zo mooi als de spanning van het nieuwe. De vlinders in je buik. Verliefd…

Hier sta ik dan. Ademloos met te veel lucht. Zelfs het zuchten doet nog pijn. Tranen zijn er allang niet meer. Gemiste kansen doen dat, weet je. Gemiste kansen laten zelfs de meest machoman huilen. Mag dat niet? Een huilende man? Jammer dan. Ooit was jij er. Jij. Met een hoofdletter. Jij die al mijn leegte zou vullen. Jij die mijn pijnen zou laten…