Alle inzendingen over VROLIJKHEID

Toen ik nog altijd in de veilige, besloten omgeving van mijn goede ouderlijke huis verbleef, als het ware ingesloten in de armen, in de liefdevolle omhelzing van mijn ouders en zus, was er op zondag vaak het Zondagsconcert op de televisie. Haitink en Von Karajan maakten hun opwachting en de muziek...

17. Als kind hunker ik naar aandacht en liefde van mijn moeder. Maar al heel jong heb ik het gevoel dat ik voor haar moet zorgen. Ze is vaak ziek, zwak en misselijk en ik denk dat ik haar moet helpen en tot steun moet zijn. Als oudste dochter zie ik dat als mijn taak. Als ik ’s middags uit...

...beloond voor mijn vrolijkheid, maar dóór mijn vrolijkheid, zeg ik het zo een beetje goed?’ Goeroe zegt niets, zijn ogen zijn gesloten. Slaapt hij? ‘Nog een laatste vraagje,’zeg ik. Soms voel ik mij net een...hoe zal ik het zeggen...een gevangene. En nu ik hier toch ben, kunt u mij de...

Een lief en altijd vrolijk, spontaan en zorgzaam meisje. Staat altijd voor iedereen klaar en niks is haar teveel. Dat is hoe vele mij omschrijven. En true, ben jij lief voor mij, dan ben ik lief voor jou. Maar altijd vrolijk? Nee, de buiten wereld hoeft niet te zien, dat ook ik, kan huilen....

Toen een nieuwe lente inzette en fragiele aanzetten van petieterige blaadjes zich vertoonden aan de bomen voor mijn venster en nu zwarte vogels zijn teruggekeerd en nu zij vrolijke strapatzen maken op de takken waarop zij zijn neergestreken, ben je weergekomen. We hebben de fontein bij...

Het komt niet vaak voor dat de Minister van Defensie na zijn politieke carrière een baan accepteert bij een bank. Frank de Grave zag het wil zitten en ging aan de slag bij de DSB bank. In mei werd hij daar ontslagen. Dick Scheringa komt niet echt over als bankdirecteur. Hij is vriendelijk,...

Wie vandaag een ander prettige kerstdagen toewenst, kan zomaar meewarig worden aangekeken. Prettig, ja, ja. Dat wordt het natuurlijk niet. Maar wie wat meewarig kijkt is vergeten dat we al vorige jaren ook vrolijk zeurden over kerst. Over de schoonmoeders, over opzitten en pootjes geven, over...

Je denkt dat je nog jaren mee kan, zestig is jong. Maar over vijftien jaren ken je het verschil, vijfenveertig jaren gelee was je jong en deerde een jaartje meer of minder niet. Maar nu gaat het met horten en stoten, vandaag fiets je vrolijk, frank en vrij over Neerlands paden, morgen strompel je...

Khadafi en zijn trouwe onderdrukkingstroepen veroveren met machtsoverwicht Libië terug, de wereld gruwelt, maar kijkt ernaar en doet verder niets. Geen land durft hem de oorlog te verklaren, terwijl hij alle mensenrechten schendt. Straks zit die gestoorde despoot weer vrolijk in zijn zadel. Het is...

Nog koester ik het kleine portretje in het fotolijstje van de man die daar zo vrolijk en charismatisch is afgebeeld als een dansende godheid, mijn lang verloren kameraad en wonderlijke vriend die heeft gesproken over "diepe vriendschap" en over "samen zijn" maar die mij in vertwijfeling heeft...

We zijn beiden kinderen van het rampjaar 1953, dat ver terug ligt in de tijd en waarin een woeste vloed de kust van Zeeland bestormde. Toen de bomen nog net niet uitbotten in het voorseizoen van de lente van het huidige jaar vierde mijn trouwe, toegewijde vriend zijn zeventigste verjaardag. Voor...

In de met veel kunstzinnigheid ingerichte etalage van de zaak aan de Schouwburgpromenade - de overdekte winkelgalerij die welhaast ten onrechte is ontworpen om een architectonisch sieraad voor onze arme stad te vormen - paradeert een citroengeel beeld, uit papier-maché vervaardigd, van een...

Drie olijke mannetjes vieren feest, ze maken grapjes onder elkaar, wat wil je, een vrolijke boodschap voor henzelf en hun gelijkgestemden, van de gevolgen die hun beleid heeft, voelen zij geen greintje pijn, zij blijven wel in hun fortuinlijke zadel zitten, minder politici? scherts!...

En weer was een dag voorbij. Talloze keren had hij nagedacht over de vraag waartoe wij hier op aarde zijn. Eindeloos had hij in gepeins verzonken de maandag over zien gaan in de dinsdag, steeds het glas binnen handbereik. Soms droomde hij dat hij zwevend boven de aarde de mensheid...

Verschillende door de Natuur bont gedessineerde honden dartelden vrolijk in het rond op een nog winterse dag in ons Landschapspark "De Oude Warande". Onder anderen een zwart-wit gevlekt exemplaar en een "wandelende bontjas" en de opgewekte dieren maakten graag kennis met elkaar. Een zonnetje...

...nog je troost: Ivo Niehe, André van Duin, en de meest lullige, maar onschuldige, mateloos oppervlakkige programma's, die een geluk en een vrolijkheid met zich mee schenen te brengen waarvan de heilloze, desastreuze wereld nooit getuigt, boden je nog afleiding op het laatst.....

Wat zou het mooi zijn als het leven verloopt zoals een treinreis in het televisieprogramma Rail Away. Vanuit een zonovergoten vertrekpunt zet de trein zich langzaam in beweging. Kinderziektes zijn er niet, het gaat meteen in het kalme levenstempo van een gesettelde senior. Probleemloos glijdt de...

Weet je; zegt ze, ik ben de grip weer kwijt, ik glijd weer af, wat te doen? Alweer met therapie begonnen dat wel, maar ik trek me alles aan, wat de mensen van me denken, ik probeer er boven te staan, maar het valt niet mee! Weinig tot niet drinken helpt ook al niet, want dat beetje vreugde heb je...

Ieder jaar als de Kerstdagen weer aanbraken, haalde mevrouw de pop tevoorschijn. Het was een pop, gekleed in het traditionele kostuum van de kerstman, die gesticulerend een vrolijk kerstlied te berde kon brengen. In haar hemeltergende eenzaamheid, slechts in het gezelschap van het zwarte...

We naderden Den Bosch. De chauffeur had het voertuig stevig in de hand en het parcours was snel afgelegd. Den Bosch kent haar toegangswegen, zoals ik vermoed geflankeerd door de panden van de "burgerlijke elite". Op de onderwijsboulevard is het een komen en gaan van opgewekte, vrolijke jongeren...

Hoeveel stations krijgt een mens in zijn leven? Eén? Twee? Veel? Stel dat je er hooguit één krijgt. Stel dat je de verkeerde trein kiest. Tja, daar word ik niet vrolijk van. Hoe zit dat eigenlijk met die treinen? En het personeel? Heb ik ze nou over het hoofd gezien? Als er...

Drieëntwintig jaar vóór de huidige dag was aangebroken, de dag van Kerstmis 2019, kennelijk de dag van onze verzoening, was mijn vriend uitgebarsten in helse woede en had hij zijn scheldwoorden op mij afgevuurd.... We konden elkaar niet vergeten. In ons innerlijk bleef het beeld voortleven van...

Ik dacht, volwassenheid, speelsheid, afstandelijkheid, eindelijk gevonden, eigenwaarde gewaardeerd, niets is minder waar. Ook hier vangt men vliegen af, muggenzift men je tot in het graf, mijn geluksnummer is vier. Ik vraag verschoning aan diegenen die mij eerlijk hebben gedaagd, zij kennen hun...

...gevoel, is deze plek te beschrijven. Het enige wat kan worden gezegd is, dat er een leegte is die niet gevuld kan worden. Een plek waar gevoelens zitten waar geen naam voor is. Een plek waar vrolijkheid niet kan komen, maar verdriet evenmin. Een plek die voor niemand hetzelfde is en die...

Zilverrug dicteert, over de ruggen van zijn vrouwen. Wordt het liefst gevlooid, zoals hij zelf vlooit. Alles in het kader van het groepsbewustzijn, als hij kon spreken, had hij het zwijgen ertoe gedaan. In de kantlijn edoch, rapen jonge apen hun moed bij elkaar, vrolijk kwetterend, ze vinden...

Daar ligt, tussen het geboomte, tussen de oude, hoge dennen die Tilburg West opluisteren, een oude speeltuin met vervallen en verroeste speeltoestellen: een glijbaan, een wip en een draaimolen. Vanuit het snel passerende voertuig kan ik er nauwelijks een blik op werpen; men noemt haar de "Karin...

Ik heb een vaasje, een heel klein vaasje, platvoetend tuut het glazig in rechte lijn in de kast. Soms komt het daar uit, een roos, chrysant of gerbera heeft mijn vaasje dan nodig om uit de verf te komen. Het lijkt wel of mijn vaasje dat weet, een enkele bloem schittert in glas. Ik heb een...

En tussendoor bracht de pizzabaas menuwijzigingen aan in het PTA zonder op tijd zijn bakkers in te lichten, gingen de klanten namens hun ouders over hun nek van het karton, liepen andere klassen overhorend vol, begonnen de barakken oorverdovend te lekken en pleegden collega’s elders in vaste...

Op de grasgroene "uitlaatstrook" vóór mijn woning zie ik ze voorbijkomen met hun trotse bazen en bazinnetjes: de trouwe honden, zelfs symbolen van de zozeer wenselijke menselijke trouw, met de flamboyante, elegante en vrolijk wapperende staarten. En ook zag ik aan de overkant van de snelweg...

Te vroeg heb ik deze wereld betreden. Te vroeg verliet ik het veilige bastion van de moederschoot. Op 13 augustus werd ik verwacht, mijn eigenlijke geboortedag, maar het licht van de wereld verwelkomde mij op 27 juni. IJlings werd ik vervoerd in een verwarmd kistje naar het Elisabeth Ziekenhuis....