Alle inzendingen over VROLIJKHEID

Het is wrang te beseffen, maar ik heb mevrouw Tuintje vermoord, om het leven gebracht. Indertijd, ik werkte voor een andere zorginstelling dan nu, heb ik haar achtertuin van vuil en onkruid ontdaan, zodat ze 's ochtends vanuit haar slaapkamer vrolijk groen en bloemen kon zien. Ze ging toen graag...

De monsterlijke, satanisch aandoende gestalte van een bouwwerk dat eens diende tot tempel van literatuur, kunst en wetenschappen en waar ik vele voetstappen heb liggen, beheerst vandaag de dag het centrum van onze stad. Zwarte gaten als blinde, nietsziende ogen rijgen zich in de gevel aaneen. Een...

Met een bepaalde regelmaat breng ik mijn sprookjesachtige pennenvruchten op de site www.nederlands.nl. Tja, wellicht heb ik een neurotisch brein vol denkbeelden, die schots en scheef staan, kant noch wal raken. Ik heb nu eenmaal behoefte om dit naar buiten te gooien.... Dring ik deze verhalen...

Ik zal niet vergeten dat kamer 37 mij was toegewezen. De deeltaxi had mij naar het ziekenhuis gebracht over een van de langgerekte ringbanen die onze stad omcirkelt. Vrolijke, jonge verpleegkundigen met onveranderlijk een dansende paardenstaart en strak in het witte uniform dartelden rond op de...

Mijn schoonmoeder ligt in het ziekenhuis. Ze is geopereerd aan haar hart. Daar moest het borstbeen voor worden opengezaagd, spieren en pezen worden doorgesneden en het lichaam op een machine worden aangesloten die haar in leven hield. Door de machine bleef het bloed in mijn schoonmoeder rondpompen,...

Onder een helderblauwe hemel met weelderige Oer-Hollandse wolken fiets ik vandaag langs de velden van Brabant naar huis. De wolken zijn hagelwit in de top en verkleuren onheilspellend donkergrijs in hun bodem. Sommigen hangen laag, dreigen zich ieder moment bruut over het land uit te storten....

Onlangs heeft een goede kennis van mij (laten we hem voor het gemak Piet noemen) een knieprothese laten plaatsen. Dat klinkt simpel, maar is het natuurlijk niet. Piet liep al jaren slecht en met name het opstaan uit bed ging, naar eigen zeggen, steeds beroerder. Dat kwam overigens niet omdat hij...

,Het publiek moet zwijgen als het graf en ik geef u drie jokers mee zodat u bij het niet zeker weten van het juiste antwoord jokers heeft. ,Voor de betovering van de zaal schakelen we de grote lamp van het plafond uit. ,Goed Jan zullen we beginnen maar? ,Ja,gaat uw gang Benny! Vraag...

In onze stationshal, die overigens niet uitblinkt door de sfeer die men wellicht zou wensen, is sinds kort een piano opgesteld en een uitbundige en enthousiaste jongeman beroert de toetsen. Jongeren, mogelijk enthousiaste studenten verzamelen zich in de hal die nu hun trefpunt vormt. Men heeft nog...

Als de dagen donker zijn en het hart verkeert in pijn, volg dan een pad naar een bos, geniet van de kracht die het uitstraalt. Zet je neer in het zachte mos, voel de warme stralen gefilterd door bladeren. Verwonderd en bijzonder is het gefluister van de bladeren, ze geven rust in het verwarde...

Mijn broer wacht al op mij. In de verte zie ik zijn gestalte vóór de glazen deur die zijn armzalige appartementje begrenst als danst hij een mallotige, onzinnige dans, ten teken van zijn krankzinnigheid. Ik heb paaseitjes voor hem gekocht; kleine eitjes, omhuld door een paars, glanzend papiertje...

Omgeven door huiselijke bescherming leven mooie vrolijke bloemen en stengels vol krullende bladeren onbezorgd in een kleine wereld. Ze geuren nog steeds als hun verre voorzaten, die eens tierig bloeiden in wijde, ruige woestenij, rondom de tenten en kudde van aartsvader Abraham. Deze man deed...

Tanka Luid schalt het zaaltje; feestvierders staan dicht opeen. Muren vol scheuren scheppen ruime geest, stemming van laat je gaan, hoe dan ook. Tekst in proza Bij het vrolijke feest van vlak voor de vastentijd is het beschaafde café prop- en propvol. Luisterend naar bekende liedjes...

Haiku De magnolia waait, verspreidt levendige geur over het kerkhof. Prozatekst Begraafplaats de Bieberg bezuiden Breda heeft het aanzien van een wandelpark, waar ook mensen zijn begraven. In de lente geven bloeiende heesters een vrolijk aanzien aan dit graag bezochte stuk grond. De...

De kopieerzaak is sinds jaar en dag gevestigd in het winkelcentrum dat überhaupt een desolate indruk maakt maar een vrolijke banner met opgewekte, zonnige taferelen in de etalage lokt de klanten. Tot hen behoren vele jonge meiden, strak in het vel en in de kleren. Ze komen en gaan met hun...

Het grote plakkaat met daarop vermeld de naam "Kruikenstad", een "epitheton ornans" voor onze arme en armzalige stad dat op ons station naast de trotse vermelding van haar naam "Tilburg" is aangebracht en dat eens per jaar haar tijdelijke bestemming als paradijs voor feestvierders aanduidt,...

Weer was het raak. De Grote Kale was amper begraven en nu lag de Vrolijke Vette Haan te baden in het bloed. Omgelegd door een fijnbesneden haantje dat onder in het hok, dicht bij het fundament woonde. ‘Eigen schuld’, zeiden de Correcte Haantjes en Hennetjes die boven in het hok woonden, ‘hij...

Op de oude zwart-witfoto uit de veertiger jaren, die nog altijd mijn slaapkamer siert, staan ze afgebeeld: mijn oma en opa (die koperslager was en die ik nooit gekend heb) en mijn vader en zijn twee broers naast de zus die het leven nooit heeft kunnen dragen. De broers dragen voor de foto hun nette...

In Tilburg Zuid, daar waar de Oerlesestraat ophoudt en overgaat in de Groenstraat, of althans niet ver van de genoemde kruising, woonde ik eens in een schamele, armoedige bovenwoning, die mij ondanks alles zeer dierbaar was. Zij was gemeubileerd met mijn oude eikenhouten bureau en met een metalen,...

...onbekend leed schuilgaat en op een schoorsteentje waaruit een wispelturig en warrelend rookpluimpje nog enige vrolijkheid schijnt te symboliseren en aan te kondigen in het koudste seizoen....

Op 16 Juni viert men elk jaar in Ierland het feest "Bloomsday". De schrijver James Joyce liet in zijn roman de dolle Leopold Bloom op 16 juni 1904 in de stad Dublin onnoemelijk veel avonturen beleven. Al deze wonderlijke belevenissen in zo'n korte tijd? Zeker, want de Griekse held Odysseus in...

Daar zit ik dan, computer kapot en ik val op mijn kont. Alles wat ik onderneem zit in geheimschrift ergens verborgen op de harde schijf ter grootte van de Axelse bibiotheek. Nu daar kan ik mijn weg ook nog steeds niet goed vinden, laat staan dat ik zou begrijpen hoe het zit als deze opslag niet...

Zondag was druk, maandag was druk, dinsdag was nog veel drukker, en nu is het woensdag, ik loop door het centrum en daar staat dat alternatieve paar weer met de gitaar en de tamboerijn. Ze zingen: Dan is er dit Dan is er dat Altijd maar druk Er is altijd wat Heel leuk! Kinderen doen mee...

Het wordt 2G, maar ons kabinet wil het besluit niet nemen. Het wordt 2G, maar ons parlement durft geen standpunt in te nemen. De een schreeuwt moord en brand over een tweedeling van de samenleving tussen mensen die doodsbenauwd zijn voor een wetenschappelijk onbewezen bijwerking van de vaccins,...

Nog net op tijd in de remmen. Ik ken ze allemaal, die fietsverkeerslichten waar je gewoon door kunt rijden als ze op rood staan. Maar een enkele keer stop ik toch: als er politie in de buurt is, of als er een kind staat te wachten. Op het laatste moment zie ik het meisje dat geduldig bij het rode...

Ik doe, een dag voor het debat Van der Steur getreur-debat, het debat om het bonnetje 3.0 of de Teeven deal-the sequal, hoe u het maar noemen wilt, een voorspelling. Van der Treur treedt af. Dat gebeurt na een lang debat dat vooral dient om de lijsttrekker van de VVD zo ver mogelijk buiten het...

De stad was altijd al een kermisstad. Nooit heb ik de carrousel met haar bonte lampjes die haar rondjes draait onder de lichte regen - herinnering aan mijn vroegste jeugd - met meer weemoed en verdriet aanschouwd als juist dit jaar. Nooit heb ik mij meer verdoold en verdoemd gevoeld tussen de...

Toen ik op een zomerdag de zware, metalen, donkergroene deur opende van het appartementencomplex waarin ik sinds jaar en dag woon, viel mijn blik op het grasgroene plantsoen, verlevendigd met vele meizoentjes, waarin zich een leuk tafereeltje afspeelde. Een kat (de vacht dooraderd met grijze...

Jarenlang maakte ik jacht op de Liefde als op een schichtige gazelle, die zich schuilhoudt in ondoordringbare, onoverzichtelijke wouden, waarin ik haar niet kon betrappen of traceren. Zij vertoonde zich, hield halt op zonnige, open plekken en vluchtte dan weer, schijnbaar verschrikt. Ik zag Hem...

De Campina lag op die dag in de late herfst uitgestrekt voor onze ogen als een mooie, wellustige jonge vrouw op haar bruidsbed. We doorkruisten het landschap in het hobbelende, schokkende voertuig en hielden halt bij de "Belvertshoeve", een etablissement dat als het ware in de wildernis is...