Alle inzendingen over schittering

Zo ging ik een keer voor een jonge vrouw staan en riep: Ik vind dat jij prachtige grote hangbebeborsten en een schitterend kukunstwerk van een a achterwerk hebt, maar je moet er niet zo opzichtig drie ddd mee draaien, mijn horror mmm monen k kraaien jouw hooiberg tot mijn speld! Ze ging...

De bospaden omcirkelen en omringen het etablissement dat ik ken van een eerdere gelegenheid als betrof het een soort omhelzing en zij monden uit op een zandvlakte waarin een enkele kale stam zich verheft, terwijl we uitzien op zanderige heuvels aan de horizon. Mijn beste vriendin had een...

De vijver bij "Boshuys l'Hermitage" in Oisterwijk ligt te schitteren in de zon van juni. We hebben nog een plaatsje kunnen vinden op het terras. De zwanen laten het vandaag afweten maar enkele bontgekleurde eenden dobberen op de stroom. Mijn vriendin verhaalt over de inhoud van een boek dat ze...

Eens, in een jaar waarin het St. Elisabeth Ziekenhuis - dat tallozen in haar zalen gehuisvest, verzorgd en al dan niet genezen heeft - nog altijd haar muren verhief aan de Jan van Beverwijckstraat (op het grondgebied dat na de sloop plaats bood aan psychiatrisch ziekenhuis "Jan Wier"), toen ik...

Dat de symmetrische zwarte figuren, die ik aantrof op het voorwerp dat ik in de nabijgelegen supermarkt aanschafte, mijn broer zouden aanspreken, vermoedde ik met recht en reden. Hij beklopte ze dan ook met de handen zoals hij gewoon is te doen wegens zijn idolatrie. Vaak had hij mijn naam...

Het jaar passeerde snel en de natuur beantwoordde opnieuw aan haar aloude ritme. In deze nieuwe zomer brak mijn negenenzestigste levensjaar aan en weer stond mijn liefste vriendin met een boeket in het trapportaal. De zonnebloem, de zomerroos en de overige, merkwaardige maar zo schitterende en...

Mijn arme, armzalige en armoedige geboortestad, die op diverse fronten gerust een brevet van onvermogen zou kunnen presenteren, verwelkomt momenteel haar bezoekers met schitterende guirlandes aan het begin van de Stationsstraat en de Noordstraat met de tekst: "Welkom in Tilburg". Tilburg, waar ik...

...hangen krom van het gewicht van de veelkleurige schitteringen van oneindig vele, met ritsen doorstikte doeken. Maar alle gewaden -dichtgeritst voor elke ongewenste bezoeker - zijn tijden die ik niet zal leven. En de spiegel dwingt mij mijn buidel heel letterlijk te nemen, zonder al te veel te...

Toen ik het schitterende water van de Biesbosch zag, barstte mijn verdriet om jou uit en ik grimaste, probeerde mijn tranen te verbergen voor de anderen van het gezelschap dat samen met mij "De Zilvermeeuw" bevolkte, een lang schip dat ons kalm en majesteitelijk die middag door de wateren zou...

Als ik schreeuw, luister je. Als ik praat, antwoord je. Als ik fluister, versta je me. Ik schreeuw tegen hen die mij aanvallen, die niet naar mijn grenzen luisteren. Ik maak kapot wat mij wil beschadigen. Ik val aan, ik vecht. Ik streef naar een overwinning, blind voor het verlies. Ik...

Totaal verkeerd beeld Altijd zag ik Paleis Soestdijk vanuit de verte, nooit was ik er binnen geweest, altijd zag ik vanaf de straat dat schitterende gebouw, dat ooit het woonhuis van onze Koningin was. In gedachten doorliep ik de kamer, balzalen enorme zalen die welhaast echo’s moesten...

Velen weten niet van het bestaan, dat schitterende golvende en wuivende groene plekje in een onmetelijke zee van scherp, schurend zand. Waar palmen uitnodigend schaduw strooien, waar een zilveren beek dorst lest met hemels vocht en tijd niet is. Kokosnoten gevuld met moedermelk, rankende...

Er hangt een lage mist over het akkerveld. Dauwdruppels parelen bengelend aan bladstengels, met zachte kracht priemt de zon haar gelige warmte door witte wolkenvelden. Kabbelend, dartel watergeluid laat mijn stille hart borrelend wakker worden. Kleine spinnenwebben wiebelen bepareld glinsterig en...

Hoe lelijk en oud je ook bent, als je gelukkig bent en een uitstraling hebt, komt alles goed. En ik was gelukkig in die schitterende, milde en mooie zomer van mijn vierenzestigste levensjaar. Hij zat tegenover me in buslijn zes met een pakje brood in de hand en glimlachte overvloedig,...

...vragende nietigheid van het alledaagse. De schittering van het wachtende nieuwe Jeruzalem waart nu al bescheiden over onze aardbol als een smeulend vuur met zachte fluisterstem: "De wil van Jezus speelt een doorlopende rol in al wat jou omringt. Een ieder moge Hem volgen, Wiens Boodschap...

De antracietgrijze stenen van de graven zijn gegroepeerd in lange rijen, in keurige sequenties, op het kerkhof aan de Hoflaan en tonen geboortedata en sterfdata die vaak toch wel ver in het verleden liggen. Mijn vriendin vraagt me de onschuldige witte bloemetjes op het graf van haar ouders te...

Lucinda, we zijn de lange, bochtige weg van het leven zij aan zij gegaan. Nu grijnst de dood je in het gezicht, nu je depressie ondraaglijke vormen heeft aangenomen.... Moest het uur van ons afscheid uitgerekend komen op de Tilburgse Kermis? (Eens speelde je nog "Abschied vom Klavier" voor me op...

Het valt niet te ontkennen dat het een schitterende bos bloemen was die de redactie van de Wijkkrant had laten bezorgen en ook het kaartje waarmee de collega's zich achter me schaarden getuigde van medeleven en was aardig. Het toonde spelende kinderen in een sprookjesachtige omgeving in de trant...

...met schittering van vensters in de verte en met schittering van talloze kroonluchters en andere verlichting boven de vele kramen die over de hele lengte van het halfbolvorming overkoepelde gebouw staan opgesteld en waaromheen de menigte samendromt en slentert, op zoek naar een kunstwerk,...

Thuiszorg, toverwoord, deuren gaan open, werktuiglijk open je kasten waar je verwacht de instrumenten te vinden die er werkelijk toe doen. Stofzuiger, dweil, emmer, stofdoek, zelfs een ragebol, allesreiniger in het kastje onder de gootsteen. Sanitair pak ik aan met de keukenrol, samen met...

De afstand tussen de Nassaustraat in Tilburg en Café-Zaal "Bierings" aan de Goirkestraat is te voet gemakkelijk te overbruggen. Het weer is ronduit schitterend maar binnen bij "Bierings" zijn de wanden gelardeerd met donkere panelen. Ik heb me tot de groep van eenzamen bekeerd en bekend...

...je terug, vonden wij elkaar; in je armetierige kamer van overjarige vrijgezel, en door je zwaar verouderde trekken heen zweemde soms nog de schittering van je jonge jaren, als je ogen oplichtten. Het duistert in de straten en in de stad. Een seizoen loopt ten einde......

Het was een uitspraak aan haar adres van de radioloog van het Verbeeten Instituut, bij uitstek een oord van onheil en verdoemenis, door stadsbewoners gemeden als de pest: "U is niets bespaard gebleven". En zo was het ook. Ze had veertien jaar geleden voor mij gekozen om samen te wandelen op...

Haiku De magnolia waait, verspreidt levendige geur over het kerkhof. Prozatekst Begraafplaats de Bieberg bezuiden Breda heeft het aanzien van een wandelpark, waar ook mensen zijn begraven. In de lente geven bloeiende heesters een vrolijk aanzien aan dit graag bezochte stuk grond. De...

...van het leven niet zijn waargemaakt, nadat de schittering en de brille van de jeugd zijn verdwenen, nadat de gevoelens zijn vervlakt en de relaties zijn afgekalfd. En dan zet men zich aan tafel en men hanteert schaar en lijm. En men kijkt terug over de schouder en men is op merkwaardige...

In onze jeugd woonden wij in ons arbeidershuisje niet ver van het Tilburgse Leypark, dat daar in de zomer zonovergoten lag te schitteren met al haar vegetatie. Het was ontworpen door tuinarchitect Leonard Springer. In de verte, voor onze ogen nauwelijks bereikbaar, bevond zich een wit huis, een...

...aan de jeugdige studente fiscale economie. De schittering, het elan en het ongebreidelde, pure enthousiasme van een stralende jeugd trad me tegemoet uit ogen als diamanten, elegant omringd door een randje mascara. De jongedame droeg prachtig blond haar tot op de schouders en een lieflijk wit...

Het was in de tijd dat ik en mijn zus de lagere school bezochten. Onze kerstboom, leunend op een houten staketsel, gesierd met kerstballen en engelenhaar en bekroond door de feestelijke piek, stond als ieder jaar opgesteld in onze woonkamer. Nu wilde het geval dat we in onze woning een wilde...

Foute titel, ik weet het. Religie maakt namelijk alles kapot, mijn lief vluchtte in de droomwereld van Boeddha omdat zij mijn realiteit niet aan kon. Een gekregen beeld was belangrijker dan de werkelijkheid die ik haar kon bieden. Ongelovig, intens jammer, een verloren ziel. Ga weg, bekeer je,...

Die machtige sneeuwhoofden en -ruggen van het hooggebergte dagen met hun trotsheid de mensen uit tot vermakelijk spelen met gevaar. Al glimmend of schitterend beelden ze de zege, die behaald wordt na zware inspanning vol vermoeienis. Hun zuiver wit en steile rotsen herbergen onnoemelijk veel...