Alle inzendingen over verhevenheid

Een duifje zetelt op een tak in het geboomte aan mijn venster dat zich ontvouwt als een paradijselijk aandoend, welhaast Renaissancistisch schilderij. In de avond vertoont zich een mooie, ronde, bleke maan tussen de uitsparing van de dichtgeschoven linnen beige gordijnen. De stilte van de nacht is...

...was van zijn glans, van alle feestelijkheid en verhevenheid ontdaan. Ik ben teruggekeerd tot de leegte, tot de platte laagvlakte van het banale, alledaagse leven nu mijn liefde onmogelijk en hopeloos blijkt te zijn, nu platvloersheid regeert, nu de magie van die goddelijke momenten voorgoed tot...

...ik bij tijd en wijle dat die trekken van hemelse verhevenheid op je gezicht die mij zozeer plachten te inspireren en te herinneren aan eeuwige bovenaardse schoonheid in werkelijkheid een uitdrukking vormden van je onpeilbare droefenis die ik nooit meer heb kunnen stelpen om je verloren...

De honderdjarige filmzaal biedt uitzicht op statige en elegante negentiende-eeuwse panden in de Willem II-straat en ook de manshoge beeltenis van Koning Willem II aan de wand, met de degen aan zijn zijde en de trouwe jachthond, gekleed in het ouderwetse uniform met de epauletten op de schouders,...

De nazi-jager Ryan Parry (The Sun) verdient het om in de adelstand te worden verheven nu hij zo'n stokoude nazi heeft ontmaskerd!

Je kunt wel denken: the sky is the limit, maar om te kunnen jongleren met de wereld en al zijn problemen, moet je wel boven the limit kunnen uitsteken. Weinig mensen lukt dat. Zij die (denken) dat te kunnen moeten vaak nog veel leren. Om echt te gaan -hemelen- moet je wel de wereld onder je...

De gang is waggelend, schommelend, alsof de bodem van goede Moeder Aarde mij niet wil dragen, alsof het dunne ijs van de werkelijkheid wakken kan vertonen, alsof de aarde voor mijn voeten open kan scheuren, waarna ik in een peilloze kloof tuimel.... Maar de kop is opgeheven, alsof ik in hogere...

...is tot de laagvlakte, zelfs tot het ondergrondse.... Waar is de gouden liefde, de verheffing, de verhevenheid, de hoge sfeer waarin ik eens vertoefde?

Gisteravond, na zwaar tafelen, met als gevolg brakke gedachten, maakte ik mijzelf van alles wijs, vanaf een zelfbedachte wolk, hoog zwevend in strak blauwe oneindigheden, ver boven poëtisch of spiritueel gekakel over diepe gevoelens, onmetelijke gedachten, peilloze afgronden, verheven wijsheden,...

Het is de vraag of degenen die hevig verontwaardigd ageren tegen de zakelijke en niet bij voorbaat vijandige houding van de nieuwe president van de VS en/of zijn medewerkers jegens Rusland, zich realiseren dat ze, wellicht ongewild, bijdragen aan de verheviging van de irrationele, zorgvuldig...

Kopen, kopen, kopen tot je erbij neervalt, zit de bevolking in het bloed. De onmiddellijke, acute behoeftebevrediging die niet kan wachten is zo sterk als voor een baby de moederborst. De koopkracht is het kernpunt geworden waar alles om draait. Het bezit tot zinloos levensritme, de materie...

(voor Gina Pane (1939 - 1990)) Je bent geboren op 24 mei 1939 in Biarritz. Je had Italiaanse ouders. Je studeerde aan de École des Beaux Arts in Parijs en in de jaren zeventig werd je bekend met jouw lichaamsgerichte performances. Destijds moest kunst shockeren en daarom pijnigden kunstenaars...

(voor Gina Pane (1939 - 1990)) Je bent geboren op 24 mei 1939 in Biarritz. Je had Italiaanse ouders. Jouw achternaam Pane doet meteen denken aan pain. Je studeerde aan de École des Beaux Arts in Parijs en in de jaren zeventig werd je bekend met jouw lichaamsgerichte performances. Destijds moest...

Op een zonnige zomermorgen met een lauwe temperatuur doorkruisten we de lange Willem II straat geflankeerd door haar panden van diverse signatuur om tenslotte Bioscoop Cine Citta te bereiken. Een mooie, romantische film over het altijd armoedige Ierland, getiteld "The Quiet Girl" zou ons...

..... en toen zag ik die jonge jongens op een klein, kaal veldje in Tilburg West in de omgeving van een tandartspraktijk en die bontgekleurde, sierlijke haan, misschien ontsnapt uit een landelijke omgeving, die hun slachtoffer was. De jongens joegen de haan op die voortstruikelde en hielden niet op...

Op het water rust het lichaam zonder weerstand. De blakende zon warmt dat wat verkoeling vindt in de onpeilbare diepte aan de oppervlakte. De rimpeling die het lichaam omringt is kalm en regelmatig. De natuurlijke golfslag omarmt als een zorgende moeder. Er lijkt niets nodig, alles schijnt...

...dat mag niet van de redactie, in al haar verhevenheid weerhoudt zij de wereld waarschijnlijk van een meesterwerk. Slechts 1 inzending per dag mag, daarbij wordt voorbijgegaan aan de tijd dat ik niets te zeggen had. Tussen de bedrijven door zie ik touwtjesspringende tampondames,...

Ik was mijn gang gegaan; ik had mijn weg afgelegd door straten, nu troosteloos en grauw; eens het decor van een verheven liefde..... Thuisgekomen mocht ik een boeket in ontvangst nemen; lange witte lelies openden hun kelken en strekten zich bevallig uit. Paarse, wollige bloemen van mij...

...cultuurgeschiedenis. Maar hoezeer staat deze verhevenheid, deze idylle in tegenstelling tot de huidige verschrikking van al het wereldwijde en wijdverspreide oproer, tot de opstand, de rebellie, de chaos en de verwarring allerwegen? En hoezeer zou ik wensen dat opnieuw en voorgoed die geest...

Vijf jaar geleden kwam ik, bij toeval, op deze site terecht en las groen en rijp door elkaar, maar toch verdeeld in tab en categorie. De vermaledijde tweedeling had nog niet plaatsgevonden. Schrijven was mij niet vreemd, het notitieblok lag er niet voor niets naast mijn bed. De volgende ochtend...

Aanvankelijk was het nog niet druk in de wachtkamer maar gaandeweg stroomde deze vol. Allen waren nu getooid met de inmiddels welhaast tot traditie verheven mondkap. Ze hadden mij genood "om mijn laatste adem uit te blazen" (nu ja, geachte lezer, neemt u dit niet te letterlijk! Er is daar...

...gruw van het gregoriaans dat voor mij geen verhevenheid kan oproepen of symboliseren en ik sluip weg; ik sluip weg langs de tot het uiterste toegetakelde Christusfiguur en ik gruw van de ostentatieve verheerlijking van leed en lijden; ik sluip weg; ik kan niet meer wachten op het "Te...

Lang geleden was ik met een zogenaamde "vriendin" die, als zovelen, in een later stadium de ontrouw en de desertie tot immoreel "Leitmotiv" verheven bleek te hebben dat zij hoog droeg in haar vaandel, samengekomen in een chique restaurant nabij de Tilburgse Schouwburg, nabij het imposante beeld...

Het schitterende, majestueuze bouwwerk van onze zevenentwintigjarige vriendschap dat leek op een kasteel met geheime gangen, trappenhuizen, sierlijke palissaden, welvingen en raampartijen is door jou neergehaald en lijkt nu op een ruïne, op een puinhoop na jouw sloopwerkzaamheden. Had ik echter...

Soms bekruipt me het gevoel dat ik niet thuis hoor op deze planeet. Vijf minuten “Even tot hier” en ik was al genezen. Goedkope “humor” over alles en nog wat. Smakeloze voorzetten gevolgd door gemakkelijk te voorspellen inkoppen. Vermaak zonder enige diepgang met als ultieme drijfveer om...

In die tijd en in die zomer had ze zozeer gewenst dat die poort die die bloementuin begrensde plotseling en onverwacht open zou zwaaien en dat Hij daar weer voor haar zou staan, in vol ornaat, in zijn groene zomerjas. Maar haar handen reikten tevergeefs naar het verre continent, naar de verten die...

...en gericht op geheel andere zaken zoals daar zijn de (klassieke) muziek, de filosofie, de poëzie, de literatuur, de contemplatie, kortom de verhevenheid en de schoonheid, voor mij van geheel andere orde dan de plompe, banale, boerse platvloersheid en liederlijkheid..............

Als zijn favoriete en zo geliefde dochter liep ik aan zijn zijde en nam ik welhaast de plaats van mijn moeder, zijn echtgenote in. Mijn lange haar omlijstte toen nog mijn gezicht en hoge, verheven, magische gevoelens bezetten mijn hart. Eens betrad ik met Hem de zalen en lokalen van onze...

Door de duisternis die de wereld ook in de vroege morgenuren overspoelt ben ik opnieuw op weg gegaan en passeerde ik de gebouwen van de GGZ. Onder meer die heilloze, nu verlichte vergaderzaal waarin ik eens mijn zinloze en onbetaalde notuleerwerk verrichtte terwijl de andere deelnemers aan de...

...van het museum te willen herinneren aan de verhevenheid, aan de poëzie, aan een grandioze, veelzeggende stilte, aan de bedoelingen van de Kunst. Zij zou dan ook beter tot haar recht gekomen zijn in een renaissancistisch kasteel dan in deze spookachtige, enorme ruimte, waarin zelfs zij in...