Beschouwingen

Montmartre: Piaf Zij heeft zich dood gezongen in haar lied. Zij kon niet staan, niet ademen, niet leven, Als niet haar hart zich in het lied mocht geven Uit afgrond van verrukking en verdriet. Zij zong de liefde en zij zong de pijn, De eenzaamheid der namenloze velen. Haar rauwe stem kon ...

Boshut het gecapitonneerde leven met vrienden die van je houden in de vorm van poes en kater en vogels die 's ochtends op je wachten maar ook al die zwijgende bijstand van uitlopende twijgen glanzende knoppen - gedachten - nuancen uit hun voegen gebarsten zo vol is mijn nabijheid - ...

Zeventien Passages het sneeuwt en sneeuwt het pad waarlangs ik kwam lijkt onbetreden niets bewijst mijn komst de slee onder de buitentrap wordt zelf een trede en ik weet nu niet eens meer zeker waar ik geen uur geleden stond het sneeuwt maar door dit is de tweede laag de eerste was gevall...

Porno, pulp & prestige Ik beweeg mij in het midden van het tafereel Tussen voluptueuze lichamen Terwijl zij vreten zonder zich te schamen Zorgen wij mede door wellust voor een decadent geheel Kreunend kronkelend in extase Het vlees dat schrijnend scheurt over tapijten Aan de zompige zalig...

Kwijt Kijk ik dacht dat je nooit zou gaan wat ik ook zou doen je gaf me de indruk dat het voor altijd was dat ik het was maar ik was het niet want toen ik langzaamaan mezelf werd ging je weg nu weet ik niet meer wie ik ben en jij en wat ik zonder en met mijzelf aan moet. Dronkenma...

Als over de meest ongrijpbare grootheid gesproken wordt, moet het de tijd zijn. Toen ik twintig was, sprak iedereen over de lange files tijdens de spits. Vergeleken met de lange rijen van vandaag, stelden die files niets voor. Verandering van de tijd is verandering van de normen. Iemand die vandaag ...

Ik wil je broer niet zijn midden in de nacht hoor ik de bel slaperig maar nieuwsgierig doe ik open, daar sta je weer met je plastic zak je zegt: 'ik wilde naar mijn broer toe lopen,' maar ik ben je broer niet, stomme trut! wel lekker hier komen slapen en ondertussen effe lekker... ja... ...

Gent Vanmiddag zag ik het Lam Gods. Dat was niet mijn idee, maar dat van regen, met bakken, en pal daarna weer volop zon. Als toerist was ik de enige die in de kerker bleef. Ik keek naar het paneel der musicerende engelen, maar zag veel meer, evenveel jou tenminste. Daarna, in een flits van...

Dystopia Deze stoet van altijd weer wij, wij, wij, met onze uit begeerte bijeengesnaaide lichamen nonchalant om de genen geslagen, dit ontembare circus ooit halt te houden al was het maar een halve hartslag dit vel niet zo veelkoppig voort te slepen, geslacht aan geslacht, schedel aan s...

Eten met Theo Sontrop Waar, Theo, bleef de tijd dat we elke week een slokje gingen drinken, een hapje eten bij Berkhoff soms, maar meestal in De Tap, om drie uur moesten we allebei weer terugwezen. Jij vier deuren verder, ik op 't Instituut. We hebben wat afgeboomd en afgelachen. 'k Ver...

Het nieuw-testamentische bijbelboek Johannes begint met de mysterieuze woorden: "In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord wás God. Dit was in den beginne bij God. Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden dat geworden is. In het Woord ...

(Als nevenproject vormde Syb samen met andere bandleden van Spanner, Syb & Band, waarmee zij een ode geven aan de beste popnummers allertijden.) In de rock-opera van Kayak, met de titel: 'Nostradamus: Fate of Man', wordt de rol van Julius Caesar Scaliger door Syb vertolkt. Vanaf juli 2006 speel...

Afscheid O, dat uw jeugd zo toomloos mij moest haten, dat gij niet meer een vriendenwoord verstond! Wat mocht bij dit hooghartig neen nog baten tegen de bittre wrok van uwe mond? Zo heb ik u met smart alleen gelaten en losgelaten wat ons in vriendschap bond, maar vraag niet, dat ook ìk u...

Vannacht Ik had een mooi gesprek vannacht Zijn woorden lagen in mijn armen De klank bleef liggen op mijn huid Het begrijpen was zo zacht En al die zware last van binnen Veranderde in blijheid Mijn antwoord zag ik in zijn lach Een glimlach, zonder geluid Een glimlach die zijn gezicht ver...

Een rebétiko voor Frans van Hasselt vanmorgen stond ik in de lege keuken en ruimde alles op voor ik vertrok er was nog een halve fles olijfolie en 1 citroen dat is teveel citroen yorgos de kat sprong op het kozijn en keek me aan met amberkleurige ogen een geurende vissenkop is de liefs...

('k Heb geen les, deze school niet nodig. 'k Ga later toch mijn geld in de muziek verdienen'.) Dat dit geen loze woorden zíjn en grootspraak ís geweest, heeft hij inmiddels groots bewezen. Zijn muzikale loopbaan als zanger, componist, tekstschrijver en producer begint halverwege de jaren '8...

Juli Het water wiegelt in de grachten, de hemel blinkt met blauwe schijn tot in de paarse middernachten die vol verholen klaarte zijn. Een boereman, een bedelpater, een knaap die uit de boomgaard vlucht; traag varen vogels door het water grondeloos helder als de lucht. Wij noemen nuttel...

Om u verloopt bij nacht de waak, dien ik bij dag verbeid, als ik de verre grens genaak rondom uw eenzaamheid. Gesloten rijk, waar ik u weet, waar ik geen weg in vind, land, dat uw naaktheid hult in 't kleed, dat u geen hand ontbindt. O poort, waartoe mijn voet zich wringt, o hand, die ...

Tot en met 1983 volgde ik lessen op Chr. M.A.V.O. 'De Saad'. Een enigszins strenge school met uiteindelijk een goed resultaat voor de leerlingen die hier hun eerste lessen in het voortgezet onderwijs hebben genoten. Binnen een straal van ongeveer 15 kilometer kwamen brugpiepers en andere pubers el...

In het meervoud Wij waren vrienden in een ver verleden van nachtfilms, zangersfeesten, parken, dromen. Wij waren minnaars op de hoge treden van lustpaleizen tussen bonte bomen. De maan bescheen de vijvers van Granada, de zon bescheen de zuilen van ons Thebe. Je arm was broedplaats voor de...

Paradise lost buiten stond het palmend groen stil langs de startbaan in rafels te zwaaien toen ik moest gaan eilandskind de wind draaide zich de zee verbleekte liep kolkend leeg lucht wolkte vormeloos uiteen de pop op mijn arm huilde tranen van steen warmte hield haar adem in de zon...

Een transcendent, collectief bewustzijn van de mensheid, is dat niet een al te stoutmoedige veronderstelling? Daarmee eindigde de vorige bijdrage. Een terechte vraag, want wat we om ons heen zien gebeuren, stemt niet altijd tot vreugde en optimistische verwachtingen. Desalniettemin zijn er ontwikkel...

In de vorige aflevering van dit artikelreeksje was sprake van de ononderbroken samenhang waarin het aardse leven zich uitstrekt in ruimte en tijd. Daar valt nog iets meer over te zeggen. Het leven wordt wel vergeleken met een boom: de wortels, de stam, de takken, de twijgen, de bladeren, de vruch...

Ziekenhuizen kun je in sommige opzichten vergelijken met een kazerne: je hebt er een heleboel rangen en standen, er wordt gewerkt volgens vaste procedures en aan alles wat de orde verstoort heeft men een gruwelijke pest. Krasse voorbeelden daarvan kwam ik vorige maand tegen op een forum voor zorgper...

Verstoken van het licht van de zon, van de zuurstof van de groene planten leven de aardglobbers op een diepte van drie duizend meter. Bij een temperatuur van 48 graden Celsius is er nog water aanwezig dat 3000 tot 12.000 jaren oud is en een geringe hoeveelheid zuurstof bevat. Onze lichamen worden ge...

Het voorgaande artikel beschreef het geloof in een persoonlijk voortbestaan na de dood als een vorm van wensdenken waaraan een redelijk beredeneerbare grond ontbreekt. Menigeen zal zich afvragen: gaat het niet ten koste van het verantwoordelijkheidsgevoel van mensen als ze na dit leven niét pers...

(De trommel, vuist en waarheid) Trommels torsen is pittig. Soms zwaar. Vuisten vliegen vaak van acht'ren naar voor. De waarheid daarentegen laat zich maar door enkele kennen. Deze beschouwing tekent een waarheid die huidige feiten achterhaalt, daar de waarheid uiteindelijk altijd sneller is dan ...

Toen toen wij nog vol met armen in onze omhelzing geen katers en kabouters in onze dromen we de degens nog niet kruisten enkel paden er nog geen honger in mijn bodem huisde toen onze huiden nog aan elkaar gestikt een tentdoek vormde waar de zomer woonde het nog smeulde in mijn kut dat...

De wens is de vader van de gedachte, zegt het spreekwoord. En als er ergens sprake is geweest van wensdenken, dan wel met betrekking tot het leven na de dood. Iedere godsdienst had of heeft er een mening over. Alleen al het gebrek aan eenstemmigheid zou te denken moeten geven over de vraag wat al di...

Nu is Rijk de Gooyer overleden. Als kind mocht ik opblijven om de radio feuilleton Mimosa te beluisteren. Toch was het echte grote moment pas aangebroken als ik in snerpend Utrechts hoorde: 'Goeiendaag Bartels.' Hele dag hoorde je die kreet. Als ik zijn lied 'Als ik boven op de dom kom' hoorde ...