Dagcolumn over ziekte

Misschien komt het vermaledijde modewoord x-factor het dichtst in de buurt als je het geheim van Frans Bauer wilt omschrijven. Iedereen gunt het hem zo graag. Zelfs als je niet van zijn muziek houdt gun je hem alles. Je bent zelfs genegen om zijn muziek toch een beetje leuk te vinden. Ook nu...

Een bevriende cardioloog raadde mij aan om mijn cholesterol te laten testen. “Je kunt beter maar weten waar je aan toe bent.” Over dat zinnetje ben ik gaan nadenken. Want wil ik wel weten waar ik aan toe ben? Nou voel ik mij behoorlijk gezond. Ik let op mijn voeding, drink regelmatig rode...

Vannacht was ik, zoals ook de nacht eerder, weer bij het restaurant van een topkok. Ik mocht in zijn keuken rondwaren – iets wat weinig koks toestaan – en ik mocht zelfs van de verschillende brouwsels proeven. Ik zie mezelf nog staan boven een dampende pan, voorover gebogen, een grote lepel...

'Ik luister naar mijn hart,' zei de moeder van Boaz toen ze met het kindje vol uitslag naar een natuurdokter ging. 'Je moet naar onze huisarts,' hadden ze eerst gezegd. 'Hij weet alles van ons, heeft al onze kinderen ter wereld gebracht!' En Boaz huilde en had pijn en slikte veel meer...

Het begint er mee dat geluiden en geuren sterker tot me door dringen, dat de hang naar alcoholische drank zich versterkt en dat mijn irritatiegrens eerder is bereikt dan anders. Ik zou nu onder hand wel moeten weten dat het de voortekenen zijn van een lichaam en geest die overwerkt dreigen te...

Afgelopen week dacht ik een zomergriepje te pakken te hebben. Koorts en spierpijn van kruin tot teen dwongen mij in bed te gaan liggen en de transpiratieaanvallen te ondergaan, terwijl mijn spieren zich aan alle kanten lieten voelen. Er ontwikkelde zich geen hoest, geen keelpijn en ook geen kuchje...

Ik schrik wakker van het snerpende gepiep van mijn wekkerradio. Behendig zwaai ik met mijn rechterarm naar het kladblok op het nachtkastje. Grijp het. De pen valt op de grond. Als ik met links onder het stoffige bed tast, is het weg. Vervlogen. De droom. Gisteren ook al dat brood vergeten. Nu weet...

Langzaam nadert een man het bushokje waar ik sta te wachten. Er is verder niet veel te zien op straat dus mijn blik wordt bijna vanzelf naar de man toegetrokken. Hij oogt onverzorgd: vale spijkerbroek, een t-shirt slobbert om zijn licht naar voren gebogen bovenlichaam. Hij heeft zich een paar...

Ik geef het maar eerlijk toe, soms word ik wat vergeetachtig. Gelukkig heb ik nog mensen om mij heen die dat opvangen en die mij soms helpen belangrijke dingen niet te vergeten. Want, verjaardagen, attenties, telefoonnummers, adressen, ik zou zonder hulp én hulpmiddelen te boek staan als een grote...

‘Het healing environment concept voorkomt stress en bevordert de gezondheid’ lees ik op het beeldscherm in de wachtkamer van de polikliniek. We wachten op het gesprek met de arts waar ik – voor het eerst – een afspraak mee heb. Mijn vorige arts hield er mee op. Iemand had me getipt op deze...

Vrouwen hebben tot nu toe mijn lot bepaald. Of in ieder geval de belangrijkste invloed gehad op mijn leven en welzijn. Ik ben opgevoed door een alleenstaande moeder, ik heb een vrouw waar ik al lichtjaren mee samen ben. Mijn kapster, tandarts, een hele trits gezondheidswerkers: allemaal vrouwen. De...

Het zat er aan te komen. Het begon met een klein kuchje, dat langzaam aan in frequentie en heftigheid toenam. Ben je dan ziek? Alles functioneert nog, maar prettig is anders. Daar komt bij dat net op dat moment op mijn werk een crisisje bezworen moet worden. En wat ook niet helpt is dat ik...

Ik moest afgelopen weekend in een lagere versnelling. Buikgriep dwong mij hiertoe. Zaterdag bracht ik grotendeels op bed door. Vanaf die plek registreerde ik de geluiden van mijn huisgenoten, die wel in de normale versnelling stonden. Weekendboodschappen, weekendbaantjes, sportwedstrijden, huiswerk...