Hartenkreten

De roze lelies ontvouwen zich en hun donkerrode meeldraden worden zichtbaar. Ligt daarin je zusterliefde besloten; de liefde die we deelden en die langs bergen en dalen langs ups and downs ging, die zozeer geschokt werd dat zij nauwelijks nog stand kon houden; ligt jouw liefde in de lelies besloten?...

In de vroege morgen had ze naast mij plaatsgenomen op de houten bank die daar met onduidelijke doeleinden in de Winkelgalerij staat opgesteld vóór de Copyshop en ik liet niet na haar aan te spreken: "Wat hebt u een chique pantalon aan! "Inderdaad bevond zich over de gehele lengte van haar bovenb...

Een meneer met een rossige baard die zijn kin als een aureool omlijst, maakt aanstalten om onze brede Cityring over te steken bij het Stadhuisplein. Ik bevind me weer op de Tilburgse markt. De "Openluchttentoonstelling" is er weer met de uitstalling van de planten en bloemen, de levendige vrolijk...

Sinds hij getroffen was door het motorongeluk was hij "veroordeeld" tot de Zorgboerderij waar hij knutselde aan houten molentjes en huisjes. Zijn liefhebbende broer vond het erger dat de geest van de broer beschadigd was dan dat zijn been eraf was; een voor mij dubieuze gedachte. Ze moesten ...

Ze noodde me naast haar te komen zitten in buslijn twee op weg van het Stadhuisplein naar het Station. Ik keek in twee glanzende, bruine ogen die mij aanstaarden boven haar mondkap. "Nee, de cursus voor depressieve ouderen waar we samen aan deelnamen had inderdaad niet veel resultaat" bevestigde z...

Een zomeravond neigt ten einde Een lichte bries zet het geboomte aan mijn venster in beweging De donder rommelt in de verte Vandaag ben ik achtenzestig jaar oud geworden De levensavond breekt aan maar het leven is rijk geweest rijk door leed en loutering Ik ben een kind van het warmste seizoe...

Ons Tilburgse Wilhelminapark, doorsneden door bochtige, zanderige paden en omringd door monumentale herenhuizen, ligt met haar grillig aandoende, bijna ronde vorm centraal in de wijk "Theresia". Met een vriend bezocht ik op een milde zomerdag met bedekte hemel het nu gerenoveerde Café "Mimi",...

En dan is daar de Tour de France, het wielerspektakel waar menig man ( en vrouw ) voor gaat zitten, drie weken lang. Het is niet anders in huize T natuurlijk behalve dat ik nog wel mijn blik van de tv kan afwenden, met andere woorden: ik kan nog wel een stukkie missen! Meneer T niet, tenzij ( duurt ...

Ik ben altijd wel graag in onze oude bibliotheek aan het Koningsplein gekomen waar een monumentale trap de ruimte in twee compartimenten deelde en het bleef mij enige tijd onduidelijk welke bestemming het gebouw zou gaan krijgen nu onze fameuze nieuwe LocHal de taken heeft overgenomen. Toen ik ec...

Het was in lijn zeven dat ik een mevrouw aantrof met een forse cocker-spaniel op schoot met langs de lieve snuit neerhangende flaporen en een cognackleurige vacht en open bek die een roze tong en een gezond, goed verzorgd gebit liet zien. De hond had zich genesteld op de schoot van mevrouw en ze ver...

....en zo keerde de vloed van het steeds opnieuw aanwassende water, figuurlijk gesproken, steeds weer terug. Wellicht kent u het sprookje van de Tovenaarsleerling dat verhaalt hoe de leerling altijd tevergeefs met een bezem het water probeert weg te werken. Zo streed ik tegen de grillige, onvoor...

Ieder jaar opnieuw wordt er een pest-ei uitgevonden, elk jaar opnieuw wordt er een methode gelanceerd waarin het pesten, het discrimineren en het abnormale gedrag van een aantal mensen moet worden besproken. Pest gedrag, discriminatie, maf gedrag elke keer opnieuw in het middelpunt van de belangstel...

De kooi die zij tevergeefs aangeschaft had voor het onschuldige, weerloze dier; voor de hamster die bleek te bijten en die zij omschreef als een "kwaad ding" had nog driehonderd Euro gekost en zij wilde deze nu weer van de hand doen. Zonder enig respect voor het medeschepsel, voor het mysterieuze ...

De eenvoudige, zeer gevoelige vrouw die mijn moeder was, sleepte zich in haar getormenteerde leven door diepe dalen van vertwijfeling en wanhoop tot het bittere einde kwam.... In haar half-religieuze sentimenten en uit haar zeer beperkte literatuur van het "Onze Vader" destilleerde zij een zinsne...

Aan het begin van de lange laan, wachtend op het voertuig dat ongetwijfeld zou arriveren, in de tropenzon, had de tante "aan wie het leven niet onopgemerkt voorbij was gegaan" volgens eigen zeggen, geluisterd naar het verhaal van de nicht over haar onbeantwoorde liefde en ze had als weinigen begre...

De welhaast negentiende-eeuwse foto's, vervaardigd door een vooraanstaand fotograaf, die haar lang-overleden ouders tonen; statig, trots en trouw; zij aan zij, waren nog altijd in mijn bezit en toen ik mijn eenennegentigjarige en laatst-overgebleven tante bezocht, overhandigde ik haar deze Haar ...

Tot mijn verrassing trof ik in de brievenbus een dezer dagen een klein, leren etui aan waarvan ik dacht dat het een boekje zou bevatten. Echter, toen ik het opende, kwam een loepje tevoorschijn, een curieus instrumentje van helder glas afkomstig van een vriendin die de natuurwetenschappen bestudeert...

Je zult maar staatshoofd zijn in deze barre en nare periode, je zult juist dan maar in die positie een foutje maken door eventjes in je enthousiasme de maatregelen te vergeten, tja, dan valt half Nederland over je heen natuurlijk! Onze koning had een lief idee, om even zijn gezicht te laten zien ( o...

We dromen er allemaal wel eens over dat we ons eindexamen over moeten doen.... De beproeving en de uitdaging waren destijds groot maar het papier met de welhaast gekalligrafeerde kapitale letters en de vele handtekeningen bewaar ik nog altijd. De spanning liep op in het lokaal waarin de scholier...

...en zo herinner ik me mevrouw A., mijn protegée gedurende drie lange jaren, zo onschuldig, zo eenzaam en zo oud en haar zwarte knuffeldier, genaamd Moriaantje dat zij eens gewonnen had in een loterij, meestal haar enige "gezelschap". Ver van alle corruptie, van alle kwaadaardigheid en van het he...

In de supermarkt kreeg ik plotseling het vermoeden dat mijn sleutel, die zich toch zou moeten bevinden op de bodem van de jute tas waarin ik mijn boodschappen had opgestapeld (het bruine brood, de smeerkaas, de kersen) kwijt was En inderdaad, toen ik de tas na het afrekenen leegruimde, bevond zich ...

Een nieuwe zomer legt zich over de wereld en vermoedelijk is dit de laatste zomer van haar leven... Zij hield zozeer van wat zij placht te noemen "die lange schaduwen" alsof haar hele vocabulaire dat toch gescherpt en bijgesteld was door haar jarenlange studie van de Engelse taal uit deze ene, ge...

nee ik heb niet gehuild van geluk toen Oranje destijds kampioen werd er brak geen dijk door en ging niks echt stuk maar gisteren toen ik de Deense voetbalploeg om de gevallen Christian Eriksen zag staan sommigen met de rug naar hem toe totaal verward handen voor het gezicht geslagen ...

In de hooggelegen spier, in de tedere spier die mij dierbaar is als mijn lichaam en die mijn schouder bekroont, is het fragiele naaldje geplant. De moordende, levensgevaarlijke ziekte die steeds meer terrein won kan mij waarschijnlijk nu niet meer overvallen. Maar misselijkheid en koude rillingen zi...

Hij strompelt voort bij het station en draagt in de delta, in de driehoek die mannen tussen de benen hebben een vod, een groene, neerhangende doek. Hij lijkt vertwijfeld, wanhopig, maar ook verdwaasd en verward. Voorbijgangers kijken nu eens mededogend, dan weer spottend in zijn richting. Zo zijn...

Kijkend naar de opgewekt rondwentelende wieken van de Kerkhovense Molen in Oisterwijk die we vandaag met de "Opstapbus" bezoeken, bedenk ik hoe ik als kind gefascineerd was door molens (alsmede door de rustig bedaard "voortvarende" rijnaken op het kabbelende zwarte water van het Wilhelminakanaal...

Er is een goede busverbinding naar Waalwijk, naar de vaccinatielocatie die ik van de vorige gelegenheid ken, maar de route voert wel door industrieterreinen en langs meubelboulevards waarvan men niet bepaald in een uitstekende stemming komt...De weg voert tevens langs de merkwaardig aandoende koepel...

De afstand tussen de Nassaustraat in Tilburg en Café-Zaal "Bierings" aan de Goirkestraat is te voet gemakkelijk te overbruggen. Het weer is ronduit schitterend maar binnen bij "Bierings" zijn de wanden gelardeerd met donkere panelen. Ik heb me tot de groep van eenzamen bekeerd en bekend omdat...

Wondschok Ik had je aan mijn hart geketend als mijn kostbaarste verworvenheid, maar je scheurde je los De gapende wonden schrijnen en pijnigen mij Mijn rode rozen konden niets verzachten, niets vergoeden Ik strek mijn handen uit; tevergeefs grijp ik in de leegte om mij heen wrok en rancune he...

Dag nette meneer, met je hoodie en afzakkende broek, wat doe je daar op die parkeerplek in de hoek, oh ik zie het al, een patatje een cola en een peuk, prima combi maar hou het wel leuk, ruim je rommel op maar nee: daar gaat de verpakking van het patatje inclusief een opgerookte peuk, met een zwaai ...