Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Bij de Kerkhovense Molen in Oisterwijk

Kijkend naar de opgewekt rondwentelende wieken van de Kerkhovense Molen in Oisterwijk die we vandaag met de "Opstapbus" bezoeken, bedenk ik hoe ik als kind gefascineerd was door molens (alsmede door de rustig bedaard "voortvarende" rijnaken op het kabbelende zwarte water van het Wilhelminakanaal met hun woongedeelte en hun langgerekt achterdek en hoe ik een en ander vaak natekende in mijn schetsboek, geïnspireerd als ik was door het voorvaderlijke impressionistische schilderij in onze woonkamer, voorstellende een in vage en onbestemde tinten en contouren weergegeven molen, kennelijk door onze opa gekocht van een Belgische vluchteling na de Eerste Wereldoorlog.

Vandaag draaien de wieken van de Kerkhovense Molen fier en majesteitelijk in de rondte, onderling verbonden door kleurige vlaggetjes wegens het huidige feest en de muziekuitvoering en hoog en indrukwekkend rijzen voor onze ogen de muren van het bouwwerk op, een in feite zo zonderling en bizar bouwwerk maar sinds eeuwen zo gebruikelijk en gewoon in het Nederlandse landschap, in de steden en dorpen.

En het is ook vandaag dat de Parelmuzikanten aantreden onder een geschubd afdakje van zeildoek naast de molen en zij zetten voor hun uitvoering alvast provisorisch de instrumenten aan de lippen; de trombones, de trompetten, de tuba, de hobo en de saxofoon.
De zangeres van vandaag stelt de microfoon nog wat bij en daar weerklinkt de muziek en de diepste bewogenheid vanuit diepe, onkenbare, onpeilbare gronden van mijn innerlijk, van mijn hart, stuwen de tranen naar mijn ogen, tranen die ik niet kan tomen en men slaat de bladzijden van de partituren om voor het volgende nummer.
Traag en weemoedig stijgen de klanken ten hemel als de geurige, dwarrelende rook van een prehistorisch dierenoffer en, op de ronde omheining geklommen die het bouwwerk omringt, trompettert men daar eveneens uitbundig, enthousiast en triomfantelijk.
Het applaus is overdonderend en terecht.

De wieken van de Kerkhovense Molen vervolgen ongestoord hun autonome ritme.

Schrijver: I.Broeckx
11 juni 2021


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 1 stemmen 56



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)