Hartenkreten over natuur

Bezuiden Breda stroomt de Mark boordenvol, bijna overstromend, naar de stad toe, straalt onderneming uit. Zijn bochten raken bijna het Mastbos, dat vol koude wind, grauw en kaal, geduldig wacht op de komende lentebloei. De late winter heeft nog geen haast om te gaan.

Op het beboste landgoed "De Valkenberg", tussen Ulvenhout en Chaam, wandel ik over moerassige grond met heel eigen bekoring. De bosanemonen bloeien daar tierig, evenals het speenkruid. Verder zie ik lichtblauwe en paarse bloempjes, die zich ook het prettigst voelen op drassige bosbodem. Tussen...

De muur van de tuin is helemaal groen bedekt door een woud van kleine fluisterende handen, waaronder teer leven schuilt. Dat bestaan is een verborgen, krioelend rijk. Pasgeboren zangertjes laten hun drukke stem horen. Hun keel en maag is vol schreeuwende eetlust. Die piepjonge vogeltjes wippen...

In Mei en Juni wordt dit pareltje in de bossen bij Chaam elk jaar met omringend geel versierd: IJl bijengezoem zweeft voort, stijgt en daalt weer, soms vloeiend dan hortend, door de wijde en luchtig geurende kring van gele lis, die het bosmeertje betoverend omrandt.

Aan de rand van het stille ven staat een oude eik, die al min of meer aan het sterven is. Maar juist daarom heeft deze boom een heel eigen bekoring. Zijn hoogste takken wijzen kaal en stram naar de lucht. Daaronder heeft hij donkergroene slingers van ineengedrongen lover. Die nog levende takken...

Wandelen langs boswegen geeft altijd weer rust en ontspanning. Maar je stemming kan opeens veranderen. Om je heen klinkt het geluid van schuifelende voeten, geritsel en licht gestamp. Word je beslopen en beloerd? Je kijkt spiedend om je heen, en bent gerustgesteld. Het is de klank van het ...

We hebben het nu eens over een productiebos. Het doet er niet toe welk woud het is en waar het ligt. Wel is het zeker dat het betreffende bos die rechttoe-rechtaan-beplanting maar matig vindt. Het wilde er liever maagdelijker en woester uitzien. Een zeker bos is bestemd om planken, meubels en...

En zo nam je mij mee, mijn zuster, door stad en land en zo wilde je me de Latijnse namen bijbrengen van al die planten, struiken en bomen die je op de Middelbare Land- en Tuinbouwschool geleerd had ("Platanus Acerifolium", "Quercus Robur"). En ik, jouw onwillige en weerbarstige zuster,...

In een uithoek van de stad koestert ze haar kleine universum als was dit afgezonderd, afgescheiden van de werelden van vele andere stadsbewoners en van al het onheil, leed en ongeluk dat overal "Gang und Gebe" is. In het plantsoen bij haar huisje trof ik nietige vergeet-mij-nietjes aan, als...

De volle, weelderige boomkruinen die elkaar ontmoetten en omstrengelden boven de straat zijn onttakeld: de bloeiende bomen zijn gereduceerd tot kale staketsels, die pijnlijk scherp afsteken tegen de voorjaarshemel en doen denken aan een schilderij met angstvisioen van Edvard Munch. "Vanwaar deze...

Het oude park, waarvan de plattegrond een driehoek vormt, ligt ingeklemd tussen de straten en strekt haar boomkruinen bereidwillig en beschermend boven zijn bezoekers uit. Het herbergt homo's en hetero's, zombies, zonderlingen en zwervers, kinderen en dieren. De stammen kunnen een geheim bewaren;...

We waren de "heksenkring" van vuurrode vliegenzwammen onoplettend en achteloos gepasseerd, maar toen we op onze schreden terugkeerden, zagen we opeens de prachtige paddenstoelen in een cirkel staan, die aan mijn doorgaans zeer zwijgzame wandelgenote de woorden "pràchtig!", "pràchtig!"...

Een gouden licht dringt door takken en gebladerte heen en spreidt zich liefkozend uit over de mossige bodem waar de kleurige parsolletjes van de paddenstoelen hoogstens een kever onderdak kunnen bieden..... Je bent in het septemberbos.... De atmosfeer draagt nog een warmte als van juli of...

Evenwijdig aan het landelijke zandpad waarover wij voortstappen, bevinden zich grasgroene weiden waarop in de verte zwartwitte koeien doodgemoedereerd, onverstoorbaar en onverschillig liggen te luieren en te herkauwen. Meer op de voorgrond grazen er eveneens enkele, met de last van de bolronde,...

Lichtgrijze rook kringelt onbekommerd, grillig en vrijmoedig uit een schoorsteen in de verte, volgt zijn eigen weg en patroon en gaat waarheen hij wil. Een inktzwarte kraai hinkt onbeholpen maar dapper en welgemoed door een dakgoot en beklimt de zilvergrijze gelaagde schubben van de dakpannen,...

We waren op die lentedag, die kennelijk het immense, alomtegenwoordige leed van de wereld getrotseerd had en stralend en schitterend met majestueus licht en bloemen van velerlei makelij een nieuw seizoen representeerde, de witte bosanemoontjes gaan bewonderen die zomaar uitbundig krioelden op de...

Hotel en conferentie-oord "Boschoord" rijst hoog en monumentaal op en haar oranje-beige muren schemeren door een wirwar van boomstammen die met haar wedijveren in hoogte, waardoor we niet onmiddellijk tegen haar op hoeven te zien als lilliputters tegen een reusachtige, eerbiedwaardige...

Je houdt van de regen en je weet niet waarom. Is het omdat je lang-overleden vader je af en toe het gedicht voorlas over de regen die regent op daken en dakpannen, weilanden en velden? Is het omdat je in je zolderkamer altijd de druppels hoorde, als een gestaag tikkende klok? Of is het wegens...

Tegen het decor van mijn vele, voorbije, eenzame zwerftochten, de Bibliotheek aan het Koningsplein te Tilburg, tussen de boeken die zich veelbelovend aaneenrijgen alsof zij de illusie willen scheppen dat zij alle iets nieuws te bieden hebben, waren we samengekomen: vijf oudere dames en twee aardige...

Ten zuiden van de stad heeft zich voor mijn ogen een wonderlijk en wondermooi landschap ontvouwd, nadat ik mijn wandelgenoten van die avond ontmoet had op het terras van Café "Zomerlust"; een landschap dat zich er zonder meer voor leent geschilderd of beschreven te worden in passende, heldere...

Mijn beste vriendin schonk me een maiskolf. Ze adviseerde me de langwerpige vrucht te ontdoen van het groene blad dat haar als beschermend omhulsel omgaf en haar te verwarmen. Daarna kon ik knabbelen aan de zo toepasselijk "maisgeel" genoemde bolletjes en ik vroeg me af hoe toch een Onbekende...

De esdoorn, die sinds jaar en dag mijn woning beschermt, ontvouwt in dit seizoen haar kruin als een wonderlijke bosschage met de aanzetten van geel gebladerte zoals in de Natuur betaamt. Gele blaadjes resteren nog aan de andere boom aan mijn venster, gedeeltelijk kaal nu en zwarte takken tekenen...

Een lichte verkleuring vertoont zich nu aan het geboomte aan mijn venster. De Natuur, de arme Natuur die niettemin in het huidige tijdsgewricht haar treurige klaaglied zingt, volgt nog haar ritme, haar trouwe cadans van eeuwen her en een nieuw seizoen treedt in. Een zwak briesje beroert het...

Daar staan op stakerige, houterige stelen, de rozen in die merkwaardige tuin aan het Westerpark. Zij dragen verschillende kleuren: roze, rood en geel, als waren zij de individuen die zij echter vanzelfsprekend niet zijn en nooit zullen zijn met ieder een eigen identiteit. Vaak ben ik de tuin...

Ze klom de trappen op naar mijn appartement met een gigantische bos bloemen in de hand: bloemen in bonte kleuren, in wonderlijke gedaanten waarvan ik de namen niet ken en die hier nu staan te pronken in een doorzichtige glazen vaas. Het boeket, voor mijn achtenzestigste verjaardag, leek de...

Een nieuwe zomer legt zich over de wereld en vermoedelijk is dit de laatste zomer van haar leven... Zij hield zozeer van wat zij placht te noemen "die lange schaduwen" alsof haar hele vocabulaire dat toch gescherpt en bijgesteld was door haar jarenlange studie van de Engelse taal uit deze ene,...

Ik noem haar "Dracaena" maar weet niet of dat haar werkelijke naam is. Haar felgroene, langwerpige bladeren, die een fraaie tekening vertonen waaieren uit van haar stam. Trots en fier staat ze te pronken en er ontspruiten nog altijd nieuwe bladeren aan haar hart. Ik voed haar met zachte, rulle...

Het televisieprogramma "Rail Away" van de EO behoort zeker tot mijn favoriete programma's. In de landschappen die aan het oog voorbijtrekken; de steden, de gebergten, de rotspartijen, de vlakten, de weiden, de zeeën en meren aanschouwt men een lieflijkheid en een idyllische wereld die overigens...

Verschillende door de Natuur bont gedessineerde honden dartelden vrolijk in het rond op een nog winterse dag in ons Landschapspark "De Oude Warande". Onder anderen een zwart-wit gevlekt exemplaar en een "wandelende bontjas" en de opgewekte dieren maakten graag kennis met elkaar. Een zonnetje...

Het natuurgebied "De Drunense Duinen" strekt zich uit zoals voor onze geboorte en ongetwijfeld zoals lang na onze dood. Rondom de stammen van de oude eikenbomen heeft het zand zich opgehoopt en taai wortelen ze in de ondergrond. We nemen voetsporen van reeën waar op ons eveneens zanderige pad...