Hartenkreten over verdriet

De klassieke song 'Love hurts' dwaalt geregeld door mijn geheugen, daar ik de waarheid van die song erken. Nazareth bedankt, zie nu hoe religieus verantwoord de band genoemd is. + 'It takes a lot of pain' komt harder dan ooit aan, hoewel ik als verliefde puber ook het nodige te verstouwen...

'That whirls around the April moon whirling in an arc of sadness, I'm lost without you' Sting Ik kan dan wel stoer net doen alsof ik Mirjam net zo definitief afwijs, als zij mij, maar dat is allemaal zelfbehoud en geposeerde bravoure. Mijn hart is in wezen nog kleiner geworden, dan het al...

Net voordat ik wakker werd verscheen zij in mijn droom, volslank maar net niet Rubensiaans. Zij sloot mij in haar armen en lepelde mijn achterkant van gelijk. Haar lange, lange benen sloten mij in, genot onvermijdelijk. Ik weet van haar bestaan, ik wil haar maar dan moet ik dromen gaan. Helaas,...

Zij danste, niet op de bas of op de drums. Nee, zij danste solo op de snerpende gitaar, lichtvoetig zweefde zij mij voorbij op de kleurenwisseling van de vloer. Ik er achter aan, warme lampen verschoten van kleur, kreeg haar niet te pakken, als een zilvervis lachte zij mij uit. Te licht...

Het is wrang te beseffen, maar ik heb mevrouw Tuintje vermoord, om het leven gebracht. Indertijd, ik werkte voor een andere zorginstelling dan nu, heb ik haar achtertuin van vuil en onkruid ontdaan, zodat ze 's ochtends vanuit haar slaapkamer vrolijk groen en bloemen kon zien. Ze ging toen graag...

Mevrouw Bazen was indertijd mijn eerste klant in de hh-zorg, via een advertentie in een lokaal krantje rommelde ik mij de zorg in. Totaal geen ervaring, ging als een idioot tekeer en zij zei mij alleen maar "doe eens rustig". Haar slaapkamer grensde aan een verwilderde tuin, na zeven...

ik ben gepakt, ingepakt..... klaar om naar mijn vakantieadres te gaan. 1500 km in mijn eentje, ik zie er niet tegenop. Wel tegen het verlaten van mijn stekkie..... wat is er toch veel gebeurd in de tijd tussen de vorige vakantie en nu....... Overeind gekrabbeld na het overlijden van mijn...

'Hoe gaat het met jou? We proberen je maar steeds te bereiken, maar we krijgen steeds je voice-mail!', vroeg mijn vader me enkele weken geleden. 'Nou', zei ik, 'het gaat heel erg slecht met mij!'. Ik huilde aan één stuk door, vertelde van mijn manisch-depressieve passie met een...

Er ligt een traan op tafel, hij ligt er pas. Biggelde doorzichtig vanuit de hoek van het oog over de wang en pinkte dwars. Bol van wat was sprak hij boekdelen zo druppelend langs het grimas, koerste naakt van verdriet, vloeide op een eigen kompas. Nu ligt hij daar open en bloot zout zonder harnas,...

Niets is minder dan jouw afwezigheid, die het leven achterlaat in kilte. De leegte die jij in mijn hart hebt geschapen is groter dan de leegheid van het universum. Dieper dan de diepste afgrond en natter dan de grootste treurwilg. De oneindigheid bereikt zijn grenzen en de cyclische gebeurtenissen...

Ik weet niet of het jullie is opgevallen, maar er waren maar weinig vlinders deze zomer, nou ja, zomer, ze zullen het ook niet als zodanig hebben ervaren. Ik heb dit jaar geen enkele dagpauwoog gezien, wel wat witjes, maar geen citroentjes. Nachtvlinders waren in het voordeel, wat de somberheid van...

Hedgefunds. Subsidie. Als ipv dan. Twee paspoorten. Gedogen. Meerdere ipv diverse/verscheidene. Schaterlach van Zalm. Gestotter van Job. De kotsvinger van Hoogervorst. Het kwartje van Kok. Vis ipv een hengel. Precario versus minder regelgeving. De echte held in de ban van de ring. Koningshuis...

Wat troost ons nog te midden van de grauwheid, de grimmigheid en de eenzaamheid? Is het het zachte timbre van de regen die ruist en neervalt en ons omhult als een gordijn nadat sneeuw- en ijsvelden ons overvielen? Is het de aarzelende lente die al in februari aantreedt achter het venster met...

Zij vliegt op glazen vleugels, nog maar net elf geworden wenkt zij de wind en schenkt de wereld een kind dat naar de horizon verlangt. Haar is verteld, vol overgave, dat het licht ligt achter de bergen naar de zee, prinsen op paarden en een fee vliegen met haar mee. En dan belandt zij op een...

De nacht is mijn vriend, in stilte verdwijnen de remmingen van de dag, ogen en oren komen tot rust. Licht valt weg en ik in slaap, ik tel een schaap dat over een hekje springt. Negenenvijftig minuten snoozlet de wekkerradio, een meiske zingt maar voordat zij daar klaar mee is lig ik in Morpheus'...

Langzaam raakt het huis leeg en schoon. Ontmanteld, ontzield ook. Meter voor meter ruim ik op en maak ik schoon. Kast na kast, kamer na kamer, huis en hoofd. Ik ga verhuizen en moet veel wegdoen en bij alles wat ik in mijn handen neem heb ik mijn herinneringen. De laatste rozen die ik van mijn...

Ik ben ouder dan ik was en nu ben ik een ouder. Mijn kinderen verwijten mij soms dat ik niet zo kinds moet doen, gniffelend voorspel ik hen dezelfde toekomst. De Lord is niet meer, het kind komt nimmer meer op tijd en blijft derhalve altijd kind. Ouder worden we allemaal maar we worden niet...

Vader, je hebt op je kantoor, waar tot je treurnis en diepe vertwijfeling je noodlottige en ongewilde carrière zich voortsleepte, dag aan dag, jaar na jaar en wel gedurende veertig jaar je eindeloze en nutteloze berekeningen moeten maken, terwijl het leed en het ongeluk als het ware uit je poriën...

Die eerste versmelting in de mond, jouw lange haren blond deden mij naar adem happen. Gebeurde zomaar in een zomer die maar niet voorbij ging. Alles was goed, we dansten lieflijk en woest tot dat ene nummer werd op gezet. Stairway to heaven, lekker lang slijpen en een excuus om elkaars lijven te...

Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt.... Na de zoveelste ruzie stapelde mijn leed zich op als een ongewenste Toren van Babel; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk...

Gisteren zocht ik je op met mandarijnen en Bastogne-koeken, een feestje in wording. Het huis zorgt goed voor jou, mijn zusje lacht korsakov van zich af en drinkt een kopje koffie. De visite vraagt en krijgt een beker volle melk. Vandaag gaat het niet goed, copd en roken gaan niet samen, zuurstof...

Er is een kindeke geboren op aard, mooi liedje. Je moeder zat op een ezel en je vader was timmerman, zelf kom je uit het jaar nul. Er zijn miljoenen kindekes geboren op deze globe, wat maakt jou zo speciaal ? Toegegeven, er staan niet altijd een os en een ezel in een stal bij een bevalling, en ik...

Dat de wereld waarschijnlijk rond was, kon je vroeger al bemerken wanneer je in de spiegelkast van mijn atheïstische tante keek. Er bevonden zich kledingstukken en andere spullen die de onbeholpen tijd hadden doorstaan, een elastisch yogapak met doorgeborduurde Japanse pauwen, een klein ondeugend...

Laatst kwam er een kennisje van mij op bezoek. 'Ik wil zelfmoord plegen' zei ze. Ik keek haar verbaasd aan en vroeg haar 'waarom?'. 'Ik zie het niet meer zitten, àlles gaat mis, ach laat maar...' Toen vroeg ik haar hoe ze het wilde doen. 'Pillen innemen, of van de flat...

Laatst sprak ik een vrouw, die in staat is binnen vijf minuten haar hele leven te vertellen. Wanneer ze mij ziet klampt ze me vaak aan en moet ik weer een heel verhaal aanhoren. Liefst ontwijk ik haar, maar dat lukt niet altijd. Ze had pas haar veertigste verjaardag gevierd. Ze ziet er leuk uit,...

Vanuit het achterland betreed ik de duinen, sleepvoet ik mij een weg door zachtzandig nol. Uiteindelijk bereik ik woestgolvend het strand waar mijn lief ligt. Aangespoeld, haar dode ogen bekijken mij oneindig. Mijn tranen maken de zee zouter...

Die speel ik dus nooit weer, nooit meer. Ik opende mijn door jou gestolen hart, er kon nog net een dank je wel van af. Gesloten dek ik mezelf en laat me niet meer in de kaarten kijken, een joker lacht meesmuilend. Ik kom uit met een kleintje om jouw nel te vangen. Moet mijn maat wel de aas...

Ik durf niet meer, mijn hart is een moordkuil. Terugkijkend zie ik onze stoute blikken, glanzende ogen en een krul om jouw lippen. Stilstaande beelden in mijn hoofd, plaatjes geschoten in vergetelheid, geborgen in mijn hart, een zielenkerf. Vergeet het maar dat ik jou kan vergeten, mooi...

Als ik overhoop lig met mezelf, als ik de antwoorden niet heb, als ik mijn genegenheid niet kwijt kan bij jou..., dan ga ik op bezoek bij mijn ouders. Ze zijn er altijd en immer met mij eens, zwijgend stemmen ze met mijn aanwezigheid in het voorbijgaan een ongehoorde groet. Dat doet me toch...

Hoewel het pas januari was, dansten kleine, zwarte vogels in de lucht en een bleke halve maan vertoonde zich boven de nog kale bomen. De droefheid drong achter mijn ogen en zij steeg me naar de keel; droefheid om evenzovele benoembare als onbenoembare zaken; Droefheid om de moeder, die de zoon...