Godsdienst voor de minder bedeelden onder ons?
In de samenvatting van het stuk van Diener, Tay en Myers uit het Journal of Personality (zie link) wordt aangetoond dat religie een verschillende functie heeft voor mensen in verschillende landen en verschillende leefomstandigheden.
Waarom langer gekissebist op deze site over dit uitgemolken onderwerp?
Geloof is per definitie een geloof: 'zeker weten' doe je het niet, anders zou het wetenschap zijn en geen geloof…
Zie ook: http://psycnet.apa.org/in....optionToBuy&id=2011-16524-001
Schrijver: Marja Raadt, 5 sep. 2011
Geplaatst in de categorie: religie
Overigens hoef ik niet af te gaan op wetenschappers maar volstaat in dit geval mijn eigen lezing van het boek.
Of zijn patiënten waren dood (einde verhaal) of ze leefden nog (hopelijk lang en gelukkig en vol indrukwekkende verhalen).
Ook professoren - een ongelukkig gezagsargument, zeker bij deze genoemde personen - kunnen onmogelijk aantonen dat mensen die niet meer kunnen ervaren iets kunnen ervaren.
Maar je mag van alles blijven geloven, dat staat als een huis.
Wel heeft het ene (onderdeel van een) geloof wat meer realiteitswaarde dan het andere geloof: ook dat moet gezegd worden. In dit geval verschillen we daar van mening over.
Dit zijn geen verhalen, maar wetenschappelijk vastgestelde feiten. Van Lommel heeft hierover o.a. gepubliceerd in "The Lancet", het meest gezaghebbende internationele tijdschrift op het gebied van de geneeskunde. Wetenschappelijk onderzoek, waar je het niet mee eens bent, kun je m.i. niet simpel afdoen met 'Dit zijn maar verhalen'.
Zoals zoveel boeken met (geloofs)verhalen is het boek van Van Lommel heel lezenswaardig.
Hoe heette toch die culturele godsdienstanthropoloog - ooit bij Teleac - die aantoonde dat in ieder verhaal wel een levenswijsheid zit als je maar bereid bent zo'n verhaal niet letterlijk op te vatten?
Nu heeft men al bij duizenden mensen, die hersendood waren (dus in medische zin dood) vastgesteld dat ze zeer intense ervaringen hadden. Hun geest verwijderde zich daarbij van hun lichaam. Er is daarbij objectief vastgesteld dat ze dingen hebben gezien en gehoord gedurende de periode waarin ze fysiek dood waren. Het boek "Eindeloos bewustzijn" van Pim van Lommel bevat daar veel voorbeelden van.
Van heel veel mensen, die dood zijn geweest, is dus later wel iets vernomen; ze leven nl. nog. Er wordt geschat dat in Nederland ca. 600.000 mensen een BDE hebben gehad.
Natuurlijk mag je geloven dat mensen met BDE dood zijn geweest (je mag immers alles ongestraft geloven) maar ik houd het ervoor dat ze nog leefden en aan de (hersen)dood ontsnapt zijn.
En is het niet zo dat de geest en het bewustzijn producten zijn van de hersenen?
Wel: als de hersenen dood zijn zijn de mensen voor mij ook dood.
En van de vele miljarden doden is feitelijk niets meer vernomen.
Maar het staat je vrij daar anders over te geloven: natuurlijk.