Inloggen
voeg je bewering toe

Beweringen

Adequaat spijt betuigd

Onze premier heeft op een buitengewoon adequate wijze de spijt van de regering betuigd over het slavernijverleden van voor 1860. Uit de reacties van nogal wat landgenoten die diep geraakt zijn door zijn woorden, maak ik op dat zijn woorden in goede aarde zijn gevallen en dus ook een belangrijke functie hebben.
Wat mij betreft hoeven excuses over zaken van meer dan 100 jaar geleden (zeg maar 3 generaties) niet meer gedaan te worden.
Wij weten nu allemaal wel beter.
Wel ben ik benieuwd naar zaken waar 3 generaties na mij zich druk over ons gedrag zullen maken (het jaarlijks doden van miljarden dieren, het doorgaan met verkeersdoden, het toestaan van dictatoren, inkomensverschillen vergroten etc.)

Schrijver: O.U. Deis, 20 december 2022


Geplaatst in de categorie: moraal

4.2 met 4 stemmen 109



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Freek Berglust
Datum:
10 maart 2023
Na zoveel jaren en talloze reacties uiteindelijk de goede woorden vinden en uitspreken ervaar ik niet als een topprestatie. Ik zie dat helemaal niet als 'buitengewoon'. En dat betrokkenen zeer geraakt zijn kan ik goed begrijpen. Maar als je na zoveel bezinning, uitstellen, discussie, aanhoren van reacties uit de betrokken groepen, het beluisteren van analyses van wetenschappers, waaronder historici, nog niet de juiste woorden op de juiste plek weet te zetten, dan weet ik het echt niet meer. De lawine aan reacties en de breed gepubliceerde opwinding en kritiek in de aanleiding tot De Excuses waren toch duidelijk genoeg. Dat is in Nederland soms vreemd, vind ik. Er is uitstel, ontkenning, negeren, in valkuilen trappen, beloftes, halve waarheden, vastgelopen dossiers en mentale tranen met tuiten. Maar zegt de politicus dan het juiste verhaal neer met de begrijpelijke gevoeligheden daarin, dan is het voluit Hosanna en vallen de termen 'indrukwekkend', 'op zijn plaats', 'buitengewoon', 'enorm geraakt'. Dat laatste voel ik zeker mee, omdat ik ook zoveel jaar na de slavernijperiode toch ook nu nog een sterk gevoel heb van schaamte, ook al is dat lang geleden buiten mij gebeurd.
Naam:
Ben Noordeling
Datum:
20 december 2022
Adequaat was het zeker gezien de reacties. Over de oprechtheid en legitimatie van de excuses zijn echter oneindige discussies te voeren. Onze premier heeft nogal al eens “last” van voortschrijdend inzicht. Dat geldt in zijn dagelijks werk, dat gold voor de “zwarte piet” zaak en dat geldt nu voor de slavernij. Bij een afgestudeerd historicus, wat Rutte is, komt dit soms enigszins ongeloofwaardig over. Het benoemen van George Floyd en de BLM beweging in deze context vond ik zelfs iets beschamends hebben.

Over het aanvaarden van de excuses op die datum was grote onvrede. Ik hoorde woorden als racisten, barbaren en kolonialisten voorbijkomen. Woorden kunnen blijkbaar veel gladstrijken. De ergste plooien zijn verdwenen dankzij de komma die Rutte zette.
Die komma betekent wellicht voor vele nazaten van slaven (of moet je tot slaaf gemaakte zeggen) een vervolg waarbij er diep in de buidel getast dient te worden. Rutte zei echter een paar dagen voor de excuses dat er zeker geen herstelbetalingen komen. Maar afwachten of “voortschrijdend” inzicht hier ook een rol gaat spelen.

Er is excuses aangeboden. Door de Nederlandse Staat. Wie en wat dat precies is zal voor veel Nederlanders niet helemaal duidelijk zijn. De meerderheid van het “volk” was tegen excuses. Wat is de betekenis van democratie dan? Ik denk dat een groot deel van de (blanke) Nederlanders zich voelt opgescheept met een opgedrongen “witte erfschuld”. Mevrouw Gloria Wekker heeft er zelfs een boek over geschreven. Het racisme zit als het ware in onze genen.

Ik heb er niets mee te maken en heb er zeker geen schuld aan zullen veel mensen zeggen en denken.

Ik voel inderdaad meer voor die maximaal 3 generaties. Dan zijn er nog veel mensen in leven die excuses kunnen aanvaarden. De Molukkers in Nederland zijn b.v. schandelijk behandeld vind ik. KNIL-militairen die aangekomen in Nederland hun baan werd ontnomen in het leger nadat ze zij aan zij met de Nederlanders in Indië hadden gestreden. Een regelrechte vernedering en een aanslag op het eergevoel. Een jarenlang leven in barakken was de dank.

Ik ben benieuwd hoe het verder gaat na deze excuses. Praten we er over drie weken niet meer over of suddert dit nog jaren door en leidt het tot nog meer onenigheid en frustraties of in het beste geval tot meer begrip wederzijds.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)