Identiteit
Sinds kort weet ik dat ik geen Nederlander ben, ondanks mijn Rotterdamsche vader en een Haagsche moeder, sappelend zetten zij mij neer in de armoedige jaren vijftig. Een decade waarin je lopend de binnenstad bereikte om de fameuze etalages van de grootwinkels te bekijken, je zag de touwtjes wel die pakjes in en uit schoorstenen deden bewegen, je doorzag alle trucs, maar toch de verwondering, het kind dat zichzelf zocht in een sprookje.
En dan zet een Argentijnse snol, dansend naar het pijpen van een prins, kan ook andersom zijn geweest, mij op het verkeerde been. Maximaal uitvreten, minimaal niets op het menu, zij zit goed en ik weet niet meer wat ik met mezelf moet. Misschien moet ik dan maar verwilderen.....
Geplaatst in de categorie: individu
identiteit 4.0 met 2 stemmen 
456
456
Geef je reactie op deze inzending:
doei daan