gedachten

Als gedachten drijven konden zouden de mijne nooit verdrinken. Verdrinken in de alledaagsheid van alledaagse ellende. Nachten en dagen van piekeren zinloze gedachten opleverend. Met de spectaculaire momenten van een briljante gedachte. Maar die momenten dat een spectaculaire gedachte tevoorschijn komt zijn zo zeldzaam.

In jouw armen voelde ik mij zo veilig en zeker. Maar die armen zijn verdwenen. Net zoals gedachten die ooit zeldzaam briljant waren.
En zo drijven die zeldzaam mooie gedachten steeds verder weg, mij ontredderd en leeg van geest achterlatend. Dagen en nachten van verlangen. Verlangen naar iets dat nooit heeft en nooit waarheid zal kunnen zijn.
En zo zoek ik afleiding in meer alledaagse dingen. Zoals gemakkelijke vrouwen. Zij die er wel pap van lusten. Zij die ook nooit een briljante gedachte hebben. Zij die denken dat ze gewild zijn terwijl ze eigenlijk gewoon maar beschikbaar zijn. En meer niet.

Maar zij zijn niet wat jij bent. Zij hebben het ook niet in zich. Benen openen is niet het enige wat ik zoek in een vrouw. Wat ik zoek was jij. Je mysterieusheid. Je beschikbaarheid met een knipoog. Weten dat je je openstelde terwijl ik wist dat ik je er wat voor terug zou moeten geven. Waardoor dan weer briljante gedachten ontstonden. Jij prikkelde mij. Dat is wat ik noem een relatie. Jij en ik. Voor het donker waren wij niet bang. Daar knipoogden wij naar.

Ik mis je.

gedachten missen missen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 5 stemmen 762