Broertje dood
Ik ga morgen afscheid nemen van mijn oudste broer, samen met de andere broers en zusters steken we er de fik in. Cremeren dus. Afgelopen avond kon iedereen, die dat wilde, gebalsemd fysiek gedag zeggen, volgens zeggen lag hij er minzaam glimlachend bij.
Ik wil hem niet meer zien, in mijn hoofd zitten bewegende plaatjes die mij thuis brengen met z'n kinderen op de achterbank, godsgruwelijk mooie kinderen, zoals hij zelf zei, "mijn oogappels".
Daar wil ik het bij laten, de tranen zullen vloeien, niemand die dat zal zien.
Geplaatst in de categorie: afscheid