Ziek zijn en niemand die het ziet

Nooit geweten, nooit beseft.
Ik noem mijzelf tegenwoordig emotioneel incontinent.
Deze uitdrukking heb ik van een vroeger buurmeisje gehoord en ik heb besloten die "er in te houden"
Ik huil gauw, soms erg onverwacht en je zou kunnen denken dat ik dan depressief zou zijn of zo.
Niet echt huilen, maar gewoon dat tranen om niets uit je ooghoeken rollen, vaak ook nog in stilte.
Nu heb ik multiple sclerose en daar schijnt het allemaal mee te maken te hebben.
Je merkt meestal niets aan mij, soms denken mensen wel eens dat ik het me verbeeld.
Alsof dat een mogelijkheid zou zijn!
Of ze zeggen als ik concentratieproblemen heb: “oh dat heb ik ook zo vaak”.
Toch probeer ik dat wel te denken, tenslotte zijn er mensen met een milde vorm van deze ziekte, waarbij het nooit officieel is geconstateerd.
Vroeger zei men mij dat ik een ”zenuwlijer” was, erg aardig van die mensen, zeker als dat ook nog familie van je is.

Nu ja, in elk geval heb ik er nu niet meer zo veel ”last” van, omdat ik geleerd heb er mee om te gaan. Ik zeg altijd dat ik de mildste vorm van Nederland heb.
Toch heb ik af en toe verschrikkelijke steken in het hoofd en ogen, ben ik soms erg duizelig of dreig ik opzij te vallen.
Ik kan alleen goed functioneren in een omgeving waar ik geen stress of spanning ervaar.

Het leuke is wel dat ik ietwat last heb van mijn evenwichtsorgaan en bij tijd en wijle een lage bloeddruk heb.
Ik kan me hier goed achter verstoppen, want helaas weten de mensen - ook doktoren - weinig van mijn ziekte af.

Gisteren hoorde ik op tv bij de Oprah Winfrey-show een bekende persoonlijkheid praten over zijn ziektebeeld ms.
Ik herkende er veel van en was echt blij dat ik nu eindelijk wist waarom ik zo gauw huil, meestal met lachen wat ik vaak doe.
Ik heb dan ook besloten alle spanning die ik ergens bij ervaar uit de weg te gaan.
Ik mag gelukkig 4 maal per week een halve dag naar een activiteitencentrum voor mensen met een niet aangeboren hersenletsel en daar voel ik me erg prettig en begrepen.
Het maakt het leven de moeite waard.

De dokter die aanwezig was op de tv-show vertelde dat de aansturing van de zenuwbanen bij een ms-patiënt als een elektriciteitskabel was, waarvan het omhulsel beschadigd was.
Dat is wat er dus o.a. met deze ziekte gebeurt, je kunt zomaar “kortsluiting” krijgen.
Het was een verhelderend betoog door zowel de dokter als de bekende persoonlijkheid die deze ziekte had.
Het is goed, besefte ik, dat dit meer bekend zou worden.
Misschien begrijpen mensen dan beter, dat ook ik niet altijd goed reageren kan.

depressief huilen ms huilen ms-patiënt

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 12 stemmen 542