Onbegrepen

Ik was als kind eens op een jeugdkamp van de LCGJ (gereformeerde kampen van een week) en er was toen een leidster met heel grote borsten, waar ik erg verliefd op was, aan aftrekken deed ik toen nog niet, dus was het duidelijk dat ik met name op haar borsten viel, daar het liefste eindeloos aan wilde zuigen, likken, kneden.
In mijn dromen hingen ze in veelvoud boven me als rijpe sinaasappelen. Zij was het die mij naschreeuwde, toen ik wegreed van het kamp: 'Je bent niet anders dan anderen!'.
Ik weet nog dat ik schudde met mijn hoofd, dat ik het zielsgraag wilde, niet anders zijn, maar tot mijn grote verdriet was ik dat wel. Als puber en adolescent had ik een grote begeerte naar filosofische wijsgerigheden, psychologische inzichten en religieuze waarheden.
Natuurlijk verslond ik ook de literaire hoogtepunten en de poëtische goudaders. Men noemde mij al snel een opa, omdat ik zoveel voor hen onbegrijpelijke taal en termen uitte, er waren maar weinigen die aansluiting met mij konden vinden, want mijn geestelijk niveau oversteeg mijn leeftijdsgenoten verreweg.
Ik dacht gek genoeg dat iedereen op mijn niveau zat, vond het shockerend dat dat niet zo was. Heb er nu nog steeds last van. Ben vervreemd van de meesten, slechts enkelen zitten op mijn trillingsgetal. Is best eenzaam, voel me al zolang onbegrepen, dat ik voor onbegrepenheid inmiddels immuun ben.
Terecht toch! Als anderen mij niet kunnen of willen begrijpen, dan is dat niet anders, heb ik er wel vrede mee, deel ik mijn wezen wel met de Wezenlijkste, is in ieder geval verstandiger, zal God zich ook zo onbegrepen voelen? ik denk nog veel meer dan ons beperkte onbegrepen-gevoel!

Onbegrepen mensen kunnen dus het beste contact opnemen met God, in plaats van met de mensen, die vaak veel te kortzichtig en onbelezen en ondoorleefd zijn. Mensen die oordelen, zijn onwijs en gemeen. Denk niet dat ik mij door geen mens begrepen heb gevoeld, er waren velen op mijn levenspad, meestal excentrieke buitenstaanders, markante persoonlijkheden, moedige rebellen, anarchistische boezemvrienden, uit de boot vallende, originele vrouwen, vurige minnaressen, die schijt hadden aan de massaterreur, eensgezinde maatschappijcritici, hooggeleerde, geniale vrijheidminnenden, ingewijden in diverse religieuze en filosofische stromingen, kortom: mede-onbegrepenen.

Ze zullen ons nooit begrijpen, omdat wij niet van deze oppervlakkige, materiële, aangepaste, prestatiegerichte, mystiekloze wereld zijn! Wil jij mij begrijpen? Waarom zou je, ik ben maar één roepende in een dorre woestijn vol miljarden schreeuwenden!

Ik zeg je, onthoud dit, alleen voor de Maker van je leven zul je 100% begrepen zijn en blijven! De mensen kwetsen maar raak uit onvermogen/onmacht.

Onbegrepen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 4 stemmen 354