Hartenkreten

Zocht je mij soms...

Zoals je mij van de ene verbazing in herhaling laat vallen...over de rand van het geëmmer druppelt het te getikt om los te lopen, laat staan wat ik heb geslikt aan woorden...

zoals we geen spat veranderd zijn, reizen nog steeds de wereld rond in ons verwateren, sterven als bezielswaardigheid een droom van een dood uit.

Als ik kijk naar die roestvrijstalen kop als een gesloten oester, blijft proberen te dealen met het geheim van zijn verdwenen parel...sta ik op het punt om me nooit meer door golven van toppunt te laten raken.

Zocht je mij soms...je vindt altijd wel iets waar we een dieptepunt van maken.

Schrijver: Monique Methorst, 25 juni 2012

moi636

yahoo.com

Geplaatst in de categorie: emoties

water

4.1 met 23 stemmen

429

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Monique Methorst, 13 jaar geleden

Ja Joke en dat beschouw ik als een mooi compliment, dank je wel!

J.de Groot, 13 jaar geleden

Monique, je weet wat ik bedoel hé
weer een echte Methorst!

Monique Methorst, 13 jaar geleden

Heb lang gedubt of ik deze zou insturen, het is vrij persoonlijk, blij dat ik het toch gedaan heb, vanwege de mooie reacties.

Iris, 13 jaar geleden

Vreemd dat dit prachtig poëtisch verhaal mij meteen doet denken aan iemand die zich verhangen heeft. Ik denk dat die laatste zin "je vindt altijd wel iets waar we een dieptepunt van maken." veel lezers zal ontroeren; veel emoties zal losmaken. Dankjewel, Monique, voor deze uitstekende bijdrage.

Hendrik, 13 jaar geleden

Een mooie tekst vol woordspelingen en taalkundige capriolen zoals 'bezielswaardigheid' en 'dealen met het geheim van zijn verdwenen parel'. Mooie hartenkreet, Monique, die ook wat mysterieus aandoet. Graag gelezen!

Geef je reactie op deze inzending: