Tripje

Voor mijn ogen verschijnen sterren. Het scherm vol cijfertjes verandert in een zee van kristallen met vele hoeken,het lijkt een bewegend kubistisch schilderij. De gezichten van mijn collega’s missen een oog of een mond. Het vermoeden dat Picasso ook last had van aura’s is terecht. Mijn vingers die zelf weten waar de letters op het toetsenbord zitten zijn de weg kwijt. De woorden die verschijnen lijken in een onbekende taal geschreven.

Het werk moet even onderbroken worden, gelukkig is het lunchtijd. Na een half uurtje ziet de wereld er wat rustiger uit, nu tintelt mijn gezicht. Mijn omgeving kijkt me bevreemd aan als ik iets zeg, de woorden die ze hoort zijn andere woorden dan die ik wil zeggen. Ik houd mijn mond maar even dicht.

Gisteravond voelde ik het eigenlijk al aankomen. Te moe na een relatief rustige dag. Mijn trouwring, die ik normaal met trots draag knelde vanwege de dikkere vingers. Mijn coördinatie was zoek, ik liet dingen uit mijn handen vallen. Het eten mislukte. Voortekenen die ik na al die jaren eigenlijk zou moeten herkennen, maar toch steeds negeer.

Even rust, deze symptomen schrikken me geen angst meer aan. Ook deze keer zullen ze weer verdwijnen. Langzaam wordt mijn lijf weer van mezelf en doet het wat ik wil. De migraine heeft een tripje gemaakt over mijn hersenschors en is moe geworden. Zo moe dat het voorlopig niet meer in beweging komt, hoop ik.

http://evataal.wordpress.com/

migraine hoofdpijn g hoofdpijn gezondheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 27 stemmen 1.310