Carpe diem...?!?

Ach ja, pluk de dag, normaal toch?
Een levensmotto voor zovelen.
Het klinkt in ieder geval positief, toch?

Ik denk er anders over, want het is niet zo logisch om "zomaar" deze uitspraak te gebruiken!
Ik zal uitleggen waarom ik het anders bekijk.

Toen mijn broer ernstig ziek werd, met het vooruitzicht dat hij zou sterven, leefde hij per dag. En inderdaad zei hij vaak tegen mij: "Pluk de dag!". Maar níet in de zin van het genieten, integendeel, meer zoiets van 'doe de dingen vandaag die goed voor je zijn en voor de ander, morgen is het misschien te laat'.
Ik dacht dat hij doelde op zijn sterven, maar nee, hij deed het uit liefde voor mij..
Dat werd mij duidelijk na zijn overlijden.

Sinds die tijd heeft 'Carpe diem' een andere betekenis gekregen voor mij.
Oók bijbels gezien, want elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad? Hoe zwaarmoedig dat ook klinkt?

Als ik 's morgens op sta, weet ik nog niet of ik de dag zal 'plukken'. Ik ben allang blij dat ik gewoon wakker ben geworden en dan verlang ik naar een kop koffie en eventueel een ontbijtje. En dan ga ik in gebed. Praten met God, een zegen vragen over de dag. Meer niet.

Pluk de dag

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 4 stemmen 127