Kleuterjaren

"De sterren verschijnen eerst een voor een. Dan fonkelen er duizenden, je telt er geen" (Zr. Theodorien)

Aan een nachtelijke hemel zijn niet direct alle sterren zichtbaar. De verst gelegen sterren lichten soms op uit de duisternis, worden zichtbaar, terwijl andere voorgoed aan onze ogen onttrokken blijven.
Zo speur ik de hemel van mijn bewustzijn af naar herinneringen uit die verre tijd.....

Het volgende staat mij nog bij:
In de kennelijk heilzame boslucht tussen Tilburg en Goirle liggen sinds jaar en dag de brede paviljoens van "Kleuterheil" verscholen, die ik in mijn vroege jeugd dagelijks moest bezoeken wegens longklachten. We schrijven eind 50-er jaren
Daar is het kleine zwembad waarin ik haast verdronk, maar werd gered door een zwarte rubberen band die mij omsloot als een ring van drop!
Daar is de grote zaal waar we ons koesterden in het licht van de hoogtezon, met het zwarte brilletje met de bolle glazen op onze neus!

De speeltoestellen zijn er ook nog en ver weg, tegen de rand van het bos, staat het kleine sprookjesachtige huisje van Hans en Grietje dat je slechts zelden zag, want je moest er een hele wandeling voor maken.
En daar moet het geweest zijn dat ik het zonlicht voor het eerst zag spelen door het groene gras, versierd met bonte, veelkleurige bloemen; voor het eerst alleen, ver van de anderen, in een ongekende wereld van schoonheid, licht en warmte.

De smaak van de levertraan vergezelde de smaak van de aardappelen en de groente en 's middags sliepen we buiten onder ons eigen roze of blauwe dekbed met ons eigen symbooltje waarvan al onze spulletjes als met een handtekening voorzien waren.

Vijftig jaar na dato strekken de paviljoens van "Kleuterheil" zich nog uit, als waren ze bestemd voor de eeuwigheid, en ik zag ze terug......

jeugdjaren natuur zi natuur ziekte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 113