Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Ontmoetingen in het Openbaar Vervoer (vervolg)

Ze sprak op een danig onverstaanbare manier waarbij haar bruin aangeslagen ondergebit zichtbaar werd. Ze zat naast me in de bus die zaterdagmorgen en vormde mijn enige aanspraak en/of gezelschap, dus antwoordde ik maar met "ja, ja" en "nee, nee" zonder een opmerking te plaatsen over het onbegrip en de onverstaanbaarheid die haar gebazel voor mij met zich meebracht.

Ik was gaan zwemmen en het koele, klotsende water had mijn lichaam omhuld als een vloeibare mantel en mijn zenuwen gekalmeerd; zij was de stad in geweest en had het spektakelstuk bekeken dat de gilden hadden opgevoerd ter ere van de nieuwe burgemeester, wiens gezicht met brede glimlach prominent stond afgedrukt in alle plaatselijke kranten.
Toen de bus op het Stationsplein arriveerde, zagen we vele jongeren; de meisjes met elegante lange benen als antilopen; hun lach klonk als een carillon en was fris als een bergbeekje dat over rotsen springt en de jongens waren stoer en mannelijk, met de eerste nachtelijke avonturen net achter de rug en met glanzende ogen die als het ware uitzicht boden op een schitterende en veelbelovende toekomst (En overal in de stad zijn posters aangeplakt die de nieuwkomers aan de Universiteit welkom heten ("Jeffrey, Evelien, Lisa").

Het is veertig jaar geleden dat ik me eveneens tot de bonte schare van studenten mocht rekenen en ik zou nog wel eens met hen de collegezaal of de aula willen betreden....

Schrijver: I. Broeckx, 12 juni 2015


Geplaatst in de categorie: woonoord

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)