Verzopen nest

Meer dan een jaar keken we en volgden we de wederwaardigheden van de water- hoentjes, sommigen noemen ze waterkippen, maar ik hou het bij hoentjes. Die hoentjes hadden vlakbij een pijler een joekel van een nest gebouwd, zo'n nest waar ze wellicht een weeshuis konden herbergen, een soort van "openlucht-asielzoekers-centrum". Zonder elektra, zonder bed, zonder stromend WARM water, want KOUD water, tja dat hadden ze wel natuurlijk, want daar lag dat enorme nest in.

Nadat en moeder-hoen haar best had gedaan een aantal eieren te leggen (met hulp van vader-hoen vanzelf) kwamen er kleintjes, ook al vanzelf. Die kleintjes werden groter, nog groter en vlogen (of zwommen) uit. Van het aantal kleintjes had de moeder de helft over, de rest is weg. Ik weiger te denken aan moord- doodslag, of dat ze opgevreten zijn, ze zijn gewoon weg.

Het nest lag er een poosje verlaten bij, maar WEL viel op dat het kleiner werd, het kromp als het ware? Vreemde krachten waren bezig daar in dat water...tot vanmorgen.
Ik kijk naar beneden en het solide bouwwerk van die noeste beestjes is weg, verdwenen, foetsie, kortom VERZOPEN, want een andere oplossing is er niet voor. Een ander idee evenmin, het geheel lag namelijk midden in de sloot/ singel en geen enkel normaal denkend mens, gaat die sloot in, om dat nest te roven en zo, is de plek leeg.

Dan zie ik moeder-hoen aankomen, ze stopt bij haar voormalige NEST, denkt nog: ik zwem verkeerd, maar die beestjes hebben een ingebouwde TOMTOM, en besluit dan haar heil elders te zoeken, want haar nest is verdronken, net als indertijd die vlinder, maar DAT lag anders.

Schrijver: An Terlouw, 13 december 2015

An.terlouwcasema.nl

Verzopen mest

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.8 met 4 stemmen 76