Müde, Fatiqué, Tired
Na vele jaren van literaire inspanningen gooi ik nu de knuppel in het hoenderhok en erken ik eindelijk, dat ik supermoe ben van al mijn literaire activiteiten. Ik presteerde zelfs boven mijn kunnen en de diverse redacties plaatsten maar een deel van mijn inzendingen. Hier op Nederlands.nl gebeurde hetzelfde. Mijn aanbod was altijd groter dan wat er daadwerkelijk werd geplaatst. Gezien de kwaliteit van mijn schrijfwerk vond ik deze schifting vaak onterecht inhoudend. Toch ging ik onverminderd door met mijn spontaan geschreven inzendingen. Als een Superman, Batman, Spiderman, maar inwendig behoorlijk afkalvend. Mijn tijgerimago hield slechts ten dele stand en het koste me steeds meer moeite om mijn reputatie op de rails te houden.
Een toptennisser als Murray verliest op Roland Caros in Parijs. Hoe goed je ook bent, er is altijd wel iemand die je weet te verslaan. Dan doet het applaus van de sexy dames met groteske zwingtieten er echt niet meer toe. Dan ben je voorlopig jarenlang impotent en zet Viagra geen zoden aan de dijk. Ik heb alles gegeven, denk aan 'De Clown' van een zekere zanger, het is niet zichtbaar te meten, maar ik weet het maar al te goed. Mijn krijgersjaren zijn voorbij, wat ik geoogst heb, heb ik geoogst, meer zit er echt niet in, hoe jullie ook gillen en aanmoedigen. Ik voel me ongeveer als wijlen Joost Zwagerman, die op ditzelfde, bereikte punt zichzelf heeft opgehangen, wat hij godverdomme niet had moeten doen, omdat hij na zijn literaire hoogtepunten nog steeds volop de moeite waard was en ons nog van heel veel unieke wetenswaardigheden had kunnen doen genieten.
Ware engelen sterven vroegtijdig. Dat ik aan ME lijdt, is niet officieel verklaard, maar het zit er wel in. Geestelijke arbeid wordt in de huidige maatschappij grotendeels onderschat en als achterlijk gezien, terwijl dit juist de meeste successen oplevert. Het onzichtbare werk wordt zwaar onderschat, terwijl dat juist veel meer moeite kost. Ik lig dus op apegapen!...
Geplaatst in de categorie: emoties
Dat de vrouw inmiddels de boventoon voert, dat zie ik overigens nog niet zo. In 'Vijftig tinten grijs', de erotische bestseller voor vrouwen, is de man nog steeds dominant. Niet dat ik behoefte heb aan een wereld met vrouwelijke dominantie. Dat geeft eenzelfde disbalans als de mannelijke dominantie van de afgelopen tweeduizend jaar.
We zijn de generatie die de balans weer vinden kan. Als we de angst kunnen omzetten in liefde.
Maar afgezien daarvan, Joanan, was ik wel even verbaasd over de seksestereotiep gekleurde reactie. De man die eerst verwend wordt, en de vrouw die maar moet afwachten of er voor haar ook nog wat leuks gebeurt. Meestal gebeurt er niets. Valt hij in slaap.
Waar is de oude goede tijd gebleven, toen de Godin nog geëerd werd, toen het genot van de vrouw de prioriteit van iedere man was...
We leven nu in een tijd waarin het genot van de man de prioriteit is van alle media, alle boeken, films, internet, en van elke vrouw, tenzij zij als lesbiënne of kloosternon het patriarchaat ontvlucht. Een gezegende enkeling die nog een godinvrouwvriendelijke man weet te vinden die een vrouw weet te behagen.
Breekpunt: ga maar lekker met jullie drieën mijn vermoeide voeten masseren en zalven! Daarna zie ik wel verder!...
De vakantie: periode van een aantal dagen waarin je vrij bent en niet hoeft te werken.
Misschien de moeite van het proberen waard!
Kun je gelijk je batmanpak in de kast hangen.