Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Vrijheid boven alles!

Er wordt véél geknutseld in de gezondheidszorg en niet alleen aan hartkleppen, pacemakers of prothesen.
Meneer en mevrouw (arts en verpleegkundige) houden er een groot, sfeervol en rustiek atelier op na, gelegen achter hun landelijke en luxueuze woning, zoals blijkt na onze zoektocht door Breda, een stad die we op deze wijze tevens leren kennen als nooit voorheen (we passeren het langgerekte water van een singel en chique panden met gestreepte markiezen aan de vensters, groenstroken, tuinen, parken, pleinen en wat al niet meer).

We arriveren nog net op tijd voordat de workshop van start gaat en worden uitgenodigd om, staande aan een lange, hoge, witte tafel te werken met glas, dat wil zeggen naar verkiezing een vaas, schaal of ander voorwerp te decoreren met kleine stukjes gekleurd glas en daarop een voorstelling aan te brengen naar eigen keuze.

Straks in de gloeiend hete oven zal ons kunstvoorwerp zijn definitieve vorm krijgen waarna het hopelijk tot in lengte van dagen onze woonkamers kan sieren of kan dienen tot gebak- of fruitschaal of een andere bestemming kan krijgen.

Ik leg de kleurige scherven aaneen tot zij het beeld van een vogel vormen, die voor mij de vrijheid symboliseert die ik sinds jaar en dag niet meer de mijne kan noemen, vastgekluisterd als ik ben in de boeien en valstrikken van een oneigenlijke, onmogelijke en ongelukkige liefde....
Maar al te vaak en ontzettend veel vaker dan mij lief was had het perfide, veelarmige monster van de obsessie met haar giftige tentakels met zuignappen mij immers meegezogen in de dwangvoorstellingen van Zijn ogen, van Zijn lippen, van Zijn indrukwekkende torso en, niet te vergeten, van al de heerlijke, maar voor altijd onbereikbare kostelijkheden die Hij schijnbaar overigens nog in huis had, en wel in een dergelijke mate en zo lang tot mijn haar vergrijsde, mijn gezicht getekend werd door fijne lijnen en mijn hart, dat ondanks alles nog beefde en trilde in mij, dat niettemin nog hoopvol bonsde en klopte in mijn borst, verweerd was en vervormd, als gesteente onder de druk van aardlagen, als graniet, als basalt.

Tot vertwijfeling en verbijstering vervallen na een eeuwigheid van onbeantwoorde liefkozingen en hopeloze liefde, hoop ik dat eindelijk de bonte vogel die mijn raam zal sieren, voor mij het symbool mag worden van de zo vurig gewenste bevrijding van mijn vernederende boeien en kluisters.....

Schrijver: I.Broeckx, 10 juli 2016


Geplaatst in de categorie: liefde

3.7 met 3 stemmen 65



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)