Diepe treurnis om de afasie

Het is ongelooflijk hoe kaal, verlaten en desolaat de lokalen van Wijkcentrum "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat in Tilburg Noord zijn. Als daar dan bovendien de diep beklagenswaardige afasiepatiënten bijeenkomen is welhaast geen grotere treurnis of ongeluk denkbaar. Hen is de taal en het spraakvermogen ontnomen, de primaire voorwaarde voor de elementaire menselijkheid, welhaast de enige voorwaarde voor ons menszijn, de voorwaarde voor het wonder en de magie van het woord, van de verwoording, van de communicatie, van de taal, van de poëzie en de literatuur.

Met onnozele, kinderlijk aandoend spelmateriaal proberen mateloos enthousiaste vrijwilligers de vervlogen hoop en toekomstverwachting van de patiënten die weggestuurd zijn met de fatale diagnose nog nieuw leven in te blazen, echter tevergeefs.

Een nog jonge, aantrekkelijke vrouw stamelt, stottert en hakkelt op hulpeloze, zielig aandoende wijze en wordt bovendien nergens meer voor vol of volwaardig aangezien wegens de wreedheid en bekrompenheid van de vooroordelen waarmee men in de maatschappij zelfs de geringste afwijking van het zogenaamd "normale" van de standaard, van de standaardmens die niet bestaat discrimineert.

En zo krijgen het ongeluk, de hulpeloosheid en de uitzichtloosheid ook hier gestalte en vorm, naast de oneindig uitgebreide variëteit die deze fenomenen kennen in wereld en maatschappij........

afwijking discrimina discriminatie maatschappij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 61