Achter een troosteloze facade......

Daar, in die buurt, de buurt waarin tien van mijn woelige jeugdjaren voorbijvlogen als de ijlende, rusteloze wind, verheffen zich nu de muren, verheft zich nu de façade waarachter zich een drama ontrolt. Van buiten af kan men die stenen façade nietsvermoedend beschouwen, onwetend als men is van de kwellingen die hart en ziel, geest en gemoed teisteren van de bewoonster van het appartement. Eenzaamheid viert hoogtij voor haar; zij ziet al jaar in jaar uit uit naar de gezel van wie zij alles verwacht; zoals een tovenaar met een toverstok moet HIJ alle pijn, alle moeite en alle zorgen van haar wegnemen; het hangt van HEM af, van de grote onbekende naar wie zij al jaren op zoek is en die zij niet meer zal vinden.....En als het haar zo uitkomt zet zij alvast maar even PRO FORMA een mes aan haar zwakke, weerloze pols.....

eenzaamheid wanhoop wanhoop appartement

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 41