Een bescheiden prozagedicht bij het begin van de lente......

Toen een nieuwe lente inzette en fragiele aanzetten van petieterige blaadjes zich vertoonden aan de bomen voor mijn venster en nu zwarte vogels zijn teruggekeerd en nu zij vrolijke strapatzen maken op de takken waarop zij zijn neergestreken, ben je weergekomen.
We hebben de fontein bij l'Hermitage weer aanschouwd die bruisend opspat en de zwanen waren er eveneens nog.
De schilderijen die de Oisterwijkse, onovertroffen natuur verbeelden, ontsnapten niet aan mijn hernieuwde aandacht.
Kan en zal ik je behouden, mijn goede Lian, tot in de verte van onze toekomst?

lente

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65