Trots op mijn buurvrouw

Het is even stil en droevig in de stad. De haastige tijd van overdag is nu verlaten. Er druppelen nog wat mensen langs de bekende bakker. Ze eten onder donkere wolken volkoren krentenbollen. Een duif laat een ballon met suiker vallen. Vanaf de dakrand kijkt een kunststof raaf, bewegingloos zichzelf, naar de bewegende primaten. Veinzend dat het echt gezellig is, terwijl de vliegende ratten schijten op zijn onbewogen zwarte romp. Kerstlampjes flikkeren voor de natte ramen. Het moet allemaal doorgaan. Er is niets meer te klagen, maar ook niets om naar te verlangen. De eenzaamheid staat de eenzaamheid te woord. Je kunt haast raden waar ze over praten. De nieuwe deur van de parkeergarage. De totaal verbouwde ingang met een nieuwe toegangsdeur. En de rotzooi op straat.

Ik kijk even naar de grijze buurvrouw, die de weggegooide blikjes uit de goot haalt. Energiedrank die over de datum was en zo uit de auto gegooid door een voorbijganger. Ik ben trots op mijn buurvrouw, dat ze de rotzooi van een ander opruimt, terwijl ik hetzelfde in gedachten had.

buurvrouw blikjes kerst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124