De kobaltblauwe cape

....en in die langvervlogen tijd, in de zeventiger jaren, vond nog altijd die verkoop van stoffen plaats in de fabriekshallen van onze stad, die een laatste reminiscentie vormden aan de teloor gegane textielindustrie en ik ging er samen met de allerliefste op af. De balen kleurige stof waren uitgestald op lange tafels en we betastten en keurden ze en uit het rijke en veelzijdige assortiment koos ik een kobaltkleurige wollen stof om een cape van te maken, een misschien enigszins buitenissig kledingstuk dat echter zou beschermen tegen felle winterkou en dat mij mogelijk zou flatteren. De cape zou inderdaad tot stand komen; ijverig zette ik deze in elkaar met behulp van de ouderwetse trapnaaimachine die nog van grootmoeder was geweest en voor het zilverkleurige beslag aan de voorzijde bezocht ik een deskundige coupeuse die haar domicilie had in een van de straten van onze volksbuurt. Overigens bezat het kledingstuk lange deelnaden, een capuchon en steekzakken om mijn handen door te steken en ze werd mijn trotse bezit. Nu zou ik voortaan mijn cape die me wellicht een wat excentriek maar niettemin elegant uiterlijk zou verschaffen, gaan dragen....

kledingstuk cape hobby individu

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44