Een bres, geslagen in de barrière van de eenzaamheid?

Ze waren met zijn tweeën gekomen; de medewerkster van de welzijnsorganisatie en de jongedame die zich "Laura" noemde. Mevrouw ging meteen maar "autoritair" aantekeningen maken op een notitieblok over mijn dagelijkse bezigheden; waarom, met welk doel? Nu, wegens de massahysterie en de kuddementaliteit niemand in Nederland nog "de huik naar de wind" schijnt te zetten, waren de dames erg verbaasd dat ik dat kennelijk wel kan en nog positief ben over mijn situatie.

Hoe het ook zij, er zou nu een bres geslagen worden in de barrière van mijn eenzaamheid door de regelmatige bezoeken van de nieuwe vrijwilligster.... (Maar wat zou ik de jonge vrouw moeten zeggen over het oninvoelbare, turbulente en onheilspellende leven dat achter me lag....?)

eenzaamheid emoties vrijwilligster

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 127