Mijn eerste schooldag en wat volgde

Op de eerste schooldag had mejuffrouw H. in de cognackleurige trui alle kinderen en ook mij de hand gereikt en had ik in het speelkwartier gebivakkeerd tegen de gelaagde muur van het houten gebouw dat onze lagere school huisvestte. Om het mooie, gehaakte bolerootje dat ik droeg, zouden klasgenoten mij mijden, dus dat zou ik in de daaropvolgende tijd thuis laten en hoe dan ook mijn positie tegen de wand handhaven en van daaruit het wilde, tomeloze spel van mijn medescholieren observeren zonder er zelf ooit aan deel te nemen.
Hoe dit ook zij; al te snel zou het mij duidelijk worden dat de blonde tweeling H. en M., die door de nonnen wel als een regelrecht Godswonder beschouwd werden, hun bijzondere uitverkiezing genoten: zij mochten schrijven met de gouden inkt; voor hen werd de prachtige, kleurige wol gereserveerd, terwijl voor mij het dunne, lila garen werd opgediept uit een lade om wanten van te breien. En zo droeg ik ook al die jaren de tweedehands kleding die we kregen van een nichtje; zo droeg ik mijn bril en mijn bloempotkapsel en werden mijn scheve tanden nooit gecorrigeerd en was ik aangewezen op de hoge "Forma Natura" orthopedische schoenen die mijn platvoeten zo perfect zouden corrigeren.

Dit alles tot mijn tiende verjaardag toen ik de vrolijke, bonte rok mocht uitzoeken bij C & A en toen ik de "flatjes" kreeg en mocht trakteren en trots paradeerde met mijn nieuwe verworvenheden op het schoolplein. Nu zou ik er ook bij gaan horen.....

kinderen kleding uitsluiting nonnen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 122