Hartenkreten

Had ik dan toch niet liever geknutseld?

Als kinderen mochten we knutselen in het lokaal dat juist aan het eind van de gang lag in ons lage, houten schoolgebouw. Het knutselen was wat ik het allerliefste deed; het werken met het kleurige, glanzende sitspapier; het beschilderen van een bloempot met de afbeelding van een zwaan; het beplakken van een - weliswaar zeer "Rooms-Katholiek" - kruisje met pastelkleurige steentjes; het kerven met een warme naald in het hout; het boetseren met de koele, gewillige Chamotte-klei.

Al te spoedig zouden Caesar, Cicero, Vergilius, Livius, Herodotus, Euripides en Vergilius het heft overnemen, maar had ik niet veel liever de werkstukjes vervaardigd uit het boek van Piet Maree dat ik mij nog zo goed herinner?

Hoe dit ook zij; de tijd is rap voortgeschreden maar nog altijd verlang ik naar die vroege jaren van creativiteit en van onschuld doorgebracht in het lage schoolgebouw...

Van de Tilburgse Besterdring maakt men zich wellicht een voorstelling die deze "boulevard" waaraan iedere vorm van grandeur zozeer ontbreekt, allerminst waar kan maken. Neringdoenden en individuen van mij onbekend allooi bivakkeren op straat en in de deur van hun zaak en helemaal op het eind bevindt zich dan die "knutselwinkel" van "Pipoos" met haar bonte collectie waaruit je bijna geen keuze kunt maken. Voor de kinderen hebben ze daar lieflijke paardjes en sprookjesfiguren om te beplakken met lovertjes en glitters en ook een soort poppenhuizen, die je in elkaar kunt zetten; heel feeëriek. Verder is het assortiment haast onuitputtelijk.

Ik vroeg nog naar de "beroemde" D3-kaarten, dat "speelgoed" voor oude vrijsters en patiënten, maar die ontbraken wonderlijk genoeg aan de collectie.