Ontmoetingen bij de bushalte (vervolg)

Daar zijn ze, bij de bushalte; de jongeren, vertegenwoordigers van een nieuwe, stralende generatie; ze schertsen levendig met elkaar; hun ogen stralen van vibrerend jong leven; ze zien opgewekt, vol van vertrouwen en enthousiasme hun leven en hun toekomst tegemoet; een toekomst die mij zal ontgaan, nu mijn jaren ten einde lopen; nu harde grenzen zijn gesteld aan wat voor mij nog mogelijk zal zijn...

Eens wilde ik eveneens met geheven zeilen de zee van mijn leven en toekomst bevaren; stormde ik daar op aan; nu is mijn leven een kalme zee zonder rimpelingen of golven maar ik tors het gewicht, de rijkdom en de schat van mijn achtenzestig levensjaren....

De jongeren zouden mijn kinderen kunnen zijn, maar mijn lichaam droeg nooit een kind.....

kinderen jeugd vitaliteit toekomst enthousiasme ouderdom rust

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 46