"A brotherhood of man?"

Op de stempas, die mij bezorgd werd, is mijn trotse en elegante doopnaam "Catharina" vermeld, naast de andere doopnamen: "Cecilia Maria"; de naam die ik ook koester op mijn voordeur; de naam, eens, in 1953, geschonken aan mij door een intens liefhebbende moeder
aan een kwetsbare en hulpeloze baby; een naam die ik eleganter vind als mijn roepnaam "Ineke"


Ik ben dus ook burger van deze stad, een burger die erbij hoort, die erbij wil horen maar die lange jaren veronachtzaamd is in haar ogen; verwaarloosd; niet erkend; niet gezien...

Nu vroeg een mevrouw die ik ontmoette aan het eind van de Lange Nieuwlandstraat mij of ik nog ging stemmen op 18 maart. Maar de vraag is of ik nog sympathie zou kunnen opbrengen
voor de Gemeente en de Regering, voor het kennelijk onvermijdelijke gekonkel, voor de machtsstrijd, voor de ruzies en de intriges en de corruptie; als al het andere zo ver verwijderd van het aloude ideaal van de "Brotherhood of Man"???

actualiteit politiek stemmen idealen verwaarlozing gedrag

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 161