Tilburgers / Zo tussen de mensen schijnt bij regen toch de zon

Mevrouw was naast me komen zitten op het metalen zitje bij de bushalte. Diepe rimpels bezetten haar gezicht en hals. Haar bruine, trouwhartige ogen waarmee zij opgewekt de wereld scheen te beschouwen rustten in diepe opgezwollen beddingen.

"Wij komen uit Goirle", verklaarde ze, "maar we wonen al vijf jaar in Tilburg". Ze bood me een "Dextro-Energen"-tablet aan uit een klein, langwerpig pakje en ze lichtte toe: "het is goed voor de vitaminen".

En dan waren er die heren in de bus: die oudere heer met de adertjes in het gezicht die naast mij kwam zitten en daarbij de zo lichte en onschuldige aanraking niet kon vermijden waarvoor hij zich zozeer onnodig verontschuldigde. En verder die meneer met het forse boeket herfstbloemen, ongetwijfeld voor een dame bestemd, waarmee ik hem alle geluk wenste.....

mensen ontmoeting uitwisseling

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 167