Halfblinde ogen / Bij dokter Kuit in het Elisabeth Ziekenhuis

Mijn eerste bril ging ik dragen op mijn zevende jaar. Het montuur was lichtblauw en het betrof een "jaren 60 vlindermodel". De scherven ervan heb ik nog lang bewaard maar alle scherven van het leven gaan verloren met de allesvernietigende tijd.

Het obligate "Aap/Noot/Mies" van de eerste klas lagere school kon ik kennelijk nog wel lezen maar wat was ik verbaasd ten tijde van de tweede klas dat ik de oranje dakpannen van de arbeidershuisjes aan de overkant van onze straat met mijn nieuwe bril zo duidelijk en scherp kon onderscheiden!

Dokter Kuit, de oogarts, zetelde in de kelder van het voormalige Elisabeth Ziekenhuis aan de Jan van Beverwijckstraat. Daar moest je eindeloos wachten maar uiteindelijk zou je in het optische instrument moeten kijken en zouden er steeds andere en sterkere glazen voor je ogen geschoven worden tot je de figuren, letters en cijfers in de verte kon onderscheiden.

Hoe dit ook zij, tot op heden kunnen mijn halfblinde ogen gecorrigeerd worden. Sinds jaar en dag draag ik daarin de kleine optische schijfjes die men "contactlenzen" noemt.

ogen zicht oogarts contactlenzen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 47