Een toevluchtsoord in onze stad

Onze fraaie en befaamde LocHal staat altijd open voor een groot publiek en vandaag zocht ik er mijn toevlucht en hoewel zij een stenen, anonieme kolos is, fantastisch ingericht met tal van bewonderenswaardige artefacten en parafernalia, verwelkomde zij me vandaag met haar lichtschijnsel en haar gigantische boekencollectie en zij sloeg als het ware haar armen van steen om mijn fragiele, tengere en kwetsbare gestalte als waren het de armen van de vriend of geliefde die ik zozeer mis en die niet meer te midden van de levenden is. Verdreven uit mijn stadse woning en hongerig verklaarde ik met luide, harde stem, staande aan de balie van het "Stadscafé" dat ik zonder geld zat en tot mijn verrassing schoot onverwacht een vriendelijke dame naast mij mij te hulp met een biljet van vijf Euro dat zij mij razendsnel overhandigde. Uitvoerig, onderdanig en uitgebreid bedankte ik mijn weldoenster en voorvechtster en later wierp ik nog een blik op de portrettengalerij met foto's van de weledele architecten en oprichters van wat tot stand is gekomen in de Burgemeester Brokxlaan, in onze Spoorzone; onze zo befaamde LocHal

woonoord bibliotheek toevluchtsoord

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 36