Yesilgöz wil een stabiel kabinet
dagcolumn
3.5 met 2 stemmen 
61 Het is een goede gewoonte om mensen serieus te nemen. Als Dilan Yesilgöz dus zegt dat ze een stabiel kabinet wil, dan is er volgens mij geen enkele reden om aan te nemen dat ze eigenlijk een instabiel kabinet wil. Want wie wil dat nou?
Als iemand iets heel vaak zegt, moeten we dat ook serieus nemen. In de politiek is het immers een goede gewoonte iets heel vaak te zeggen zodat mensen denken dat iets een probleem is. Ze zegt dus heel vaak dat ze een stabiel kabinet wil en erkent daarmee dat dat…
De Zeer Oude Perst
column
4.0 met 1 stemmen 117 =============
===================
Ik had weer eens verloren en reed in de koude auto door de nacht op een lege snelweg. In november. In de regen.
En de volgende dichtregels kwamen bij me op:…
Door nepchristenen bruutweg vermoord
beschouwing
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 4 (voor Lisbeth Nypan (1610 - 1670))
Jij bent geboren als Elisabeth Pedersdotter Kulgrandstad in 1610 in de Kulgrandstad-boerderij in Hollandet, later Holanda en nu Melhus in Noorwegen. Jouw vader was Peder Kulgrandstad. De naam van jouw moeder is onbekend. Jouw zus werd ook als een heks beschouwd. Jij trouwde met de boer/herbergier Ole Nypan (circa 1602 - 1670), met wie jij 4 kinderen kreeg; Ingeborg, Ane, Marit en Peder. De achternaam Nypan komt van de boerderij Nypan in de gemeente Leinstrand,…
Een geschenk voor mijn kunstzinnig begaafde zus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 5 De zaak van Antoon de Jong, gespecialiseerd in teken- en schildermateriaal, voorheen gevestigd aan de Nieuwlandstraat heeft sinds geruime tijd een nieuw onderkomen gevonden aan de Korvelseweg.
Een houten mensfiguur zoals men pleegt te gebruiken bij het tekenonderwijs verwelkomt de argeloze en koopgrage klant als het ware al in de etalage en het hele uitgebreide assortiment is ondergebracht in een uitgestrekte hal die een paradijs vormt voor de amateuristische dan wel professionele…
autobiografie
4.7 met 3 stemmen 44 Hoe het mogelijk was dat Bjarne Gosse, daags na het vertrek van de heilige baardman en diens nationale verjaardagsfeestje, letterlijk over een gedicht struikelde, kon niemand in de maatschappij verklaren. Maar omdat er een gedichtenboek op de grond lag, zat een ongelukje in een klein hoekje.
Waarschijnlijk was het van de leestafel gevallen en onbedoeld geopend met een aangrijpend gedicht van de dichter Gerrit Achterberg uit diens verzamelde gedichten waarin de verschillende bundels uit zijn…
Waarom?
verhaal
4.5 met 2 stemmen 60 Je vraagt me waarom? En ik denk terug aan de tijd dat kids klein waren, ik toen nooit anders te horen kreeg dan: waarom? Waarom moet je altijd uitleggen- waarom je iets zegt, vraagt, aanbiedt of gebiedt?
Waarom vragen mensen altijd naar het waarom? Dat zou ik nou wel eens willen weten…je zult niet snel te horen krijgen bij een vraag: ja hoor dat doe ik even, of dat doe ik straks…nee: het woordje waarom ligt in veel monden voorin en dat komt er als eerste uit ook!
Vroeger zeiden we nog wel…
WK darts is begonnen
bewering
4.0 met 1 stemmen 14 Degenen die van het spelletje darts houden zitten tot begin januari 2026 in een gouden zetel voor hun kijkkast.
Als hun partner niet van het gegooi maar vooral niet van het gejuich en geschreeuw houdt, kan die maar beter tijdelijk ergens anders onderdak proberen te vinden.
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
