Verhalen

de Onmacht van de Taal

Column Wordt Gevolgd

DE ONMACHT VAN DE TAAL

Ik houd van taal. De taal beschrijft de prachtigste dingen. De hele wereld komt tot je en zo praat je met andere mensen en jezelf. Gedachten zijn ook woorden. Woorden kunnen ook troost bieden of tot bezinning leiden zoals het woord god of hemel. Beeld werkt op een andere manier, ook dat is mooi. Misschien vind ik daarom wandelen in de bergen of de natuur zo mooi met praten erbij, dan leef ik echt, alles komt goed binnen in de hersenpan.
Maar o wee als alles in de soep loopt. Daar zijn geen woorden voor en het is met geen pen te beschrijven. De lichamelijke en geestelijke pijn en het menselijk tekort en verlies, daar valt niet over praten, dat zijn emoties. Een arm om je heen of een traan helpen dan het meest. Dan blijkt de onmacht van alle boeken en de taal. Rest nog te bidden dat het voorbij mag gaan en dat je weer nieuwe hoop en energie mag krijgen. Beelden kunnen dan voor afleiding zorgen. Praktische hulp is ook goed en bovenal het gevoel van liefde. Dit houdt mij gaande en hier kan ik mij mee uiten en maakt mijn leven waardevol. De macht en onmacht van de taal is zoals het leven zelf.

Eind

Schrijver: Foppe Oostenbrug, 30 januari 2006