Bibliothèque
Sinds gisteren heb ik een echte Bouvrie in huis. Een Jan des Bouvrie! Een boekenkast.
Zelf noem ik het liever een “bibliothèque”, dat past beter bij een echte Bouvrie.
Dat kost dan meteen een paar honderd Euros meer, maar het is toch veel chiquer als je kunt zeggen dat je een bibliothèque van des Bouvrie hebt?
Een boekenkast van Jan, klinkt meteen zo ordi. Zo gewoontjes. Dat haalt zo’n boekenkast zo omlaag.
Ik vind het eigenlijk een beetje jammer dat hij Jan heet. Als ik mijn bibliothèque aan mijn vrienden show heb ik het uitsluitend over “een des Bouvrie”.
Het is toch onbegrijpelijk dat des Bouvrie Jan als voornaam heeft? Dat moet toch met terugwerkende kracht in Jean gewijzigd worden? Een bibliothèque van Jean des Bouvrie! Klinkt als een klok!
Dan mag dat best 8000 euro kosten. Vind ik niet erg.
Als ik naar mijn bibliothèque kijk moet ik toegeven dat er iets niet bevalt. Niet de bibliothèque zelf hoor. Nee, het is iets anders. Zoals hij nu staat, staat hij een beetje donker.
Een spotje zou wonderen doen. “Door een spot op de bibliothèque te richten kan een sfeervol accent toegevoegd worden”, zijn de woorden van Jean des Bouvrie zelf. Dat zou ik zelf toch niet kunnen verzinnen? Hier komt het creatieve intellect van des Bouvrie pas echt bovendrijven.
Daarom rijd ik naar Naarden. Samen met mijn vriend, de vrije radicaal Ab.
‘Waarom moeten we naar Naarden voor een lampie?,’ vraagt deze cultuurbarbaar.
Ik leg hem uit dat je een design van Jean des Bouvrie in Naarden koopt. Daar zetelt de designer himself namelijk.
‘Designer?,’ roept de gnoom. Die Boevier is toch een gewone meubelfratser?’
Ik kijk hem alleen maar aan. Zoals je een hond aankijkt die iets onreglementairs met betrekking tot zijn ontlasting heeft laten vallen op je vloerkleed.
Onderweg passeert mij een Porsche 911. Zeg maar het vleesgeworden resultaat van de geslaagde designer en Jean zelf zit achter het stuur. Dat hij zo’n bolide heeft is uitstekend, dat geeft vertrouwen. Toch vraag ik mij af wat hij hier doet.
‘Gek hè,’ zeg ik tegen Ab. ‘Zo’n Jean hoort toch in Zuid-Frankrijk te resideren? In Saint Tropez of zo?’
‘Resideren?,’ roept Ab geïrriteerd. ‘Lul nou eens normaal, Graftak. En trouwens die Bouvier is hier om zaken te doen.’
‘Zaken?,’ vraag ik alsof het een vies woord betreft. In het woordenboek van een topdesigner als Jean, komt het woord zaken echt niet voor hoor.’
‘O nee?, wist je dat niet. Des Bouvier doet zaken met de Gamma. Die kast die jij gekocht hebt voor 8000 Euro kun je bij de Gamma voor Euro 94,95 kopen. Met de naam van Bouvier aan de zijkant geplakt. Dat dan weer wel.’
Ik geloof hem niet dus rijden wij naar de dichtstbijzijnde Gamma en lopen naar binnen.
En daar staat mijn bibliothèque. In een rij van nog 20 van die kasten. Er hangt een aanplakbiljet boven: “Nu een echte Bouvrie! Van 94,95 voor NU 48 euro.”
‘Meteen maar een lampie halen hiero?,’ grijnst Ab. ‘Daar staat een mooiert voor 6.50’
Mooiert! Ik ril.
Dan komt er een man naast ons staan.Op zijn rug prijkt de naam Gamma. Hij kijkt naar Ab en wijst naar de kast. ’Dat is een mooiert hè?’
Mooiert! Ik ril nog meer…
critici.nlGeplaatst in de categorie: idool
Bouvries
1.010
Geef je reactie op deze inzending: